Life Game เกมพลิกชีวิต

"กลับมาแล้วค่ะ หวัดดีค่ะแม่ หวัดดีค่ะพ่อ"ทอฝันเดดินกลับบ้านยกมือไหว้พ่อแม่ที่นั่งดูทีวีอยู่

"หวัดดีลูก"พ่อหันมายิ้มให้

"วันนี้อยากกินไรเป็นพิเศษมั้ยจ๊ะ"แม่หันมาถาม

"ไม่ล่ะค่ะ ทำอะไรง่ายๆก็ได้ค่ะ"ทอฝันพูดพร้อมเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องตัวเอง

.

.

.

"เฮ้อออ"เธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม หนังตาเริ่มหนักพร้อมคืดทบทวนเรื่องที่เจอมาในวันๆเดียว

'แล้วถ้าเรา...ทำไม่สำเร็จล่ะ เราก็จะติดอยู่ที่นี่ตลอดไป ไม่ก็อาจจะโดนฆ่าก็ได้'

เธอลุกพรวดนั่งบนเตียงกัดเล็บตามนิสัย

'ไม่ได้ จะแพ้ไม่ได้'

ทอฝันเดินไปที่โต๊ะอ่านหนังสือข้างๆเตียง หยิบหนังสือเล่มหนาออกมาพร้อมสมุดจดและปากกาสีสวยงาม เธอตั้งใจอ่านและสรุปจนเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง

ก๊อกๆๆๆ

"ทอฝัน ลูก ออกมากินข้าวมา"

"คะ ค่ะแม่"เธอเดินไปเปิดประตู

"ทำอะไรอยู่ล่ะลูก ไม่ลงไปกินข้าว"แม่เธอมองไปเห็นโต๊ะที่เต็มไปด้วยหนังสือก็เข้าใจ

"คือว่า เดี๋ยวหนูไปเอามากินบนห้องนะคะ"ทอฝันลงไปที่ห้องครัว

"...พยายามเข้านะ ลูกสาวคนเก่งของแม่"แม่เธอพูดเบาๆ

.

.

.

ทอฝันถือจานข้าวมาที่โต๊ะ ปัดกองหนังสือออกไปข้างๆเพื่อจะได้วางจานได้ แต่ก็เหลือบไปเห็นกระดาษโพสอิทสีเหลืองที่แปะอยู่บนโต๊ะ

'สู้ๆนะลูกสาว แม่รู้ว่าลูกทำได้

ถักทอฝันของตัวเองให้เป็นจริงนะลูก'

"..ขอบคุณค่ะ คุณแม่"ทอฝันยิ้มออกมาบางๆ

'เอาล่ะ ฉันจะต้องทำได้ เพื่อจบเกมนี้'

.

.

.

วันสอบเข้าโรงเรียนxxx

"ฟู่วววววว ใจเย็นๆ แกต้องทำได้ทอฝัน อ่านมาตั้งขนาดนั้นแล้ว"ทอฝันท่องคำนี้กับตัวเองอยู่หน้าตึกที่ใช้สอบ

'นักเรียนเข้าห้องสอบค่ะ'เสียงประกาศดังขึ้นพร้อมนักเรียนทุกคนที่เดินขึ้นตึก

"เอาล่ะ"

ในห้องสอบ

'ข้อสอบอะไรเนี่ย ไม่ตรงกับที่อ่านเลยนี่นา โถ่เอ้ย ตรงนี้ต้องคิดแบบนี้สินะ เอาล่ะ ลองสักตั้ง'ทอฝันพูดพร้อมทำข้อสอบด้วยสีหน้าที่ตั้งใจ

.

.

.

"พยายามเข้านะ คุณทอฝัน"

.

.

.

วันประกาศผล

เสียงฮือฮาของเด็กนักเรียนที่มาดูผลที่บอร์ดดังไม่หยุด บ้างเสียงร้องไห้ บ้างเสียงดีใจ แล้วของเธอจะเป็นแบบไหนกันนะ เธอไล่สายตาไปตามรายชื่อประกาศผล แล้วตาเธอก็เบิกกว้างขึ้น

'ไม่..ติด ไม่มีชื่อเรา'

พลันน้ำตาไหลลงพื้นที่ทุกอย่างก็กลายเป็นที่ๆแรกที่เจอกับเนตร

"ทำไม่ได้สินะคะ"เนตรเดินออกมาจากมุมมืด

"หึ เกมนี้จบแล้วสินะ"เธอมองพื้นที่เธอยืนอยู่มีคำว่า FINISH ปรากฏอยู่

"...ไม่ใช่ค่ะ"

"ว่าไงนะ โกหกกันรึไงเรื่องที่จะให้ฉีนกลับไปที่โลกความจริงน่ะ"ทอฝันตะโกน

"ไม่ได้โกหกค่ะ เราจะให้คุณกลับไป มันไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่ค่ะ"เนตรพูดเสียงเรียบ

"เริ่มใหม่...งั้นเหรอ"

'หนูจะเข้าโรงเรียนxxxให้ได้เลยล่ะค่ะ'

"ทำให้ความฝันคุณเป็นจริงนะคะ"เนตรพูดก่อนทุกอย่างจะกลายเป็นสีขาว

"ลาก่อนค่ะ คุณทอฝัน"เนตรยิ้มพร้อมพูดออกมาด้วยความจริงใจ

'เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นเนตรยิ้มแบบนี้'

แล้วทอฝันก็กลับไปที่โลกเดิม

.

.

.

คุณทอฝัน บางทีฉันอาจจะโกหกคุณไปก็ได้ เรื่องที่ว่าเกมนี้มีตอนจบน่ะ สิ่งที่เรียกว่าจุดจบจริงๆ อาจจะเป็นการที่คุณยอมแพ้กลางทาง นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า GAME OVER นั่นต่างหากที่เรียกว่าจุดจบ บางทีเกมนี้มันอาจจะไม่มีสิ่งที่เรียกว่าจุดจบหรือFINISHตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ เพราะทุกๆจุดจบมันก็หมายถึงจุดเริ่มต้นใหม่

เนตรคิดพร้อมมองพื้นที่พื้นที่ตัวอักษรFINISHเปลี่ยนเป็นSTART

.

.

.

3เดือนต่อมา ณ โรงเรียนxxx

"คนนั้นไงๆ คะแนนอันดับ1ที่สอบเข้าน่ะ"

"คนนั้นน่ะเหรอ โห เก่งอ่ะ"

"ทอฝัน ยินดีด้วยนะที่ได้เข้าชมรมThe Eyeน่ะ เห็นว่าชมรมนั้นได้รับรางวัลระดับประเทศด้วยนะ แต่ว่าชมรมนั้นเป็นปริศนามากเลย แล้วคนที่เข้าได้มีแต่คนหัวกะทิทั้งนั้นเลยนะ"เพื่อนคนนึงเดินเข้ามาพูดกับทอฝัน

"ขอบใจนะ"ทอฝันยิ้มรับ

"แต่ไม่คิดว่าแกจะสนใจชมรมเกมนะ"

"อ่อ พอดีมีเรื่องที่ทำให้สนใจน่ะ"ทอฝันตอบ

'ทำให้ความฝันของคุณเป็นจริงนะคะ'

'หวังว่าสักวันเราจะได้เจอกันอีกนะคะ พี่เนตร'

เธอคิดก่อนจะเคาะประตูชมรม

ก๊อกๆๆ

"ทอฝันค่ะ"

"น้องทอฝันเหรอ เข้ามาเลยครับ"เสียงผู้ชายตอบออกมา

"ขออนุญาตนะคะ"ทอฝันเปิดประตูเข้าไปก็พบกับผู้ชาย4คน ผู้หญิง4คน และคนที่สะดุดตาที่สุดคือผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโต๊ะดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าคนนั้น

'หรือว่า..'ทอฝันเบิกตากว้างเมื่อเธอคนนั้นหันมา

"หวัดดี น้องใหม่"

เสียงที่คุ้นเคยเหมือนเคยได้ยินประโยคนี้จากที่ไหน ครั้งแรกที่เจอกัน

วันนั้นเธอเป็นผู้เล่นเพราะเกมๆนั้นทำให้เธอมาถึงจุดนี้ได้ ตอนนี้เธอจะได้เป็นเหมือนพวกเขาแล้ว ต่อไปเราคงจะช่วยถักทอฝันของคนอื่นได้เหมือนกันนะ

"ขอต้อนรับสู่ The Eye"

'การเริ่มต้นครั้งใหม่เริ่มขึ้นแล้วสินะ'

'GAME START'

จบไปแล้วกับซีซั่นแรก

อาจจะต่อซีซั่น2 ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ555