รักแท้อยู่ต่อหน้า

โฮเนะบามิ,นามาซุโอะ : ท่านอะไคขอรับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ
อะไค : มีอะไรเหรอ โฮเนะบามิกับนามาซุโอะ
นามาซุโอะ : คุณสึรุมารุท้าสู้คุณมิคาซึกิขอรับ
โฮเนะบามิ : ตอนนี้คุณยามาโตะกำลังห้ามอยู่ขอรับ
อะไค : แล้วทำไม่ไม่รีบบอก
ฉันรีบวิ่งไปดูคุณสึรุมารุกับคุณมิคาซึกิ
อะไค : เอ๊ะ!!!
สึรุมารุ : ท่านอะไคมีอะไรเหรอขอรับ
มิคาซึกิ : ดูท่านรีบมากเลยนะ มีไรเหรอ
อะไค : ไม่มีค่ะ
ฉันน่าจะรู้ตัวดีว่าตัวเองโดนแกล้ง
ยามาโตะ : โดนเจ้านามาซุโอะแกล้งเหรอขอรับ
อะไค : ยามาโตะคุง
ยามาโตะ : ต้องขอโทษแทนเจ้านามาซุโอะด้วยขอรับ
อะไค : ยามาโตะ ตอนที่ฉันยังไม่มาพวกเขาเป็นอย่างนี้ไหน
ยามาโตะ : เป็นแบบนี้เลยขอรับ
อะไค : ขอบคุณนะยามาโตะ
ยามาโตะ : ไม่เป็นไรขอรับ ดีใจที่ได้ช่วยท่านอะไคขอรับ
ฉันเดินแยกทางจากยามาโตะมาห้องครัวและเห็น.......
อะไค : คุณโชคุไดคิริ มาทำอะไรเหรอค่ะ
โชคุไดคิริ : ท่านอะไค ผมกำลังทำอาหารให้ทุกคนนะขอรับ
อะไค : คนเดียวเหรอ โชคุไดคิริช่วยสอนฉันทำอาหารหน่อยสิ
โชคุไดคิริ : ได้สิขอรับ
คะชู : กลิ่นหอมจ๊ะ ยามาโตะได้กลิ่น
ยามาโตะ : อืม กลิ่มหอมมากเลย หอมแบบว่าไม่อยากินแต่อย่าเก็บไว้
คะชู : เดียวๆๆ พวกเราไปดูกันดีกว่าว่าโชคุไดคิริทำอะไรถึงได้หอมขนาดนี้
อะไค : หั่นแบบนี้ใช่มั้ย
โชคุไดคิริ : ขอรับ
คะชู : เอ๊ะ!! เดียวก่อนท่านอะไค ทำไมท่านต้องทำอาหารเองขอรับ
ยามาโตะ : ไม่เป็นไรเหรอคะชู ท่านอะไคนะอย่าทำอาหารให้พวกเรากินนะ
คะชู : งั้นที่เราได้กลิ่นหอมก็ไม่ใช่ฝีมือโชคุไดคิริเหรอ
โชคุไดคิริ : ถูกต้องขอรับ ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของท่านอะไค
นามาซุโอะ : ฝีมือของท่านอะไคเหรอขอรับ
โฮเนะบามิ : จริงเหรอ ท่านอะไคลงมาทำอาหารเองเลยเหรอ นามาซุโอะไปขอโทษท่านอะไคด้วยนะ
มิคาซึกิ : อาหารฝีมือท่านอะไรเหรอ 
นาคิคิทสึเนะ : อาหารของท่านอะไรเหรอ
สึรุมารุ : เอ๊ะ อาหารของท่านอะไร ท่าจะอร่อย ไปดูดีกว่า
อะไค : โชคุไดคิริข้างนอกมีอะไรกันเหรอ
โชคุไดคิริ : ดูเองเถอะขอรับ
อะไค : ไม่ละ อาหารใกล้เสร็จไปบอกทุกคนได้เลย
โชคุไดคิริ : ขอรับท่านอะไค
หลังทำอาหารเสร็จ ฉันก็ยกอาหารมาวางบนโต๊ะและทุกคนก็มานั่งรับประทานอาหาร หลังทานเสร็จคุณมิคาซึกิ
มิคาซึกิ : ขอต้อนรับท่านอะไค
นาคิคิทสึเนะ : ขอต้อนรับ
คะชู,ยามาโตะ : ขอต้อนรับ
สึรุมารุ : ขอต้อนรับ
ทุกคน : ขอต้อนรับท่านอะไค
.....................................................