รักแท้อยู่ต่อหน้า

โฮเนะบามิ,นามาซุโอะ : ท่านอะไคขอรับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ

อะไค : มีอะไรเหรอ โฮเนะบามิกับนามาซุโอะ

นามาซุโอะ : คุณสึรุมารุท้าสู้คุณมิคาซึกิขอรับ

โฮเนะบามิ : ตอนนี้คุณยามาโตะกำลังห้ามอยู่ขอรับ

อะไค : แล้วทำไม่ไม่รีบบอก

ฉันรีบวิ่งไปดูคุณสึรุมารุกับคุณมิคาซึกิ

อะไค : เอ๊ะ!!!

สึรุมารุ : ท่านอะไคมีอะไรเหรอขอรับ

มิคาซึกิ : ดูท่านรีบมากเลยนะ มีไรเหรอ

อะไค : ไม่มีค่ะ

ฉันน่าจะรู้ตัวดีว่าตัวเองโดนแกล้ง

ยามาโตะ : โดนเจ้านามาซุโอะแกล้งเหรอขอรับ

อะไค : ยามาโตะคุง

ยามาโตะ : ต้องขอโทษแทนเจ้านามาซุโอะด้วยขอรับ

อะไค : ยามาโตะ ตอนที่ฉันยังไม่มาพวกเขาเป็นอย่างนี้ไหน

ยามาโตะ : เป็นแบบนี้เลยขอรับ

อะไค : ขอบคุณนะยามาโตะ

ยามาโตะ : ไม่เป็นไรขอรับ ดีใจที่ได้ช่วยท่านอะไคขอรับ

ฉันเดินแยกทางจากยามาโตะมาห้องครัวและเห็น.......

อะไค : คุณโชคุไดคิริ มาทำอะไรเหรอค่ะ

โชคุไดคิริ : ท่านอะไค ผมกำลังทำอาหารให้ทุกคนนะขอรับ

อะไค : คนเดียวเหรอ โชคุไดคิริช่วยสอนฉันทำอาหารหน่อยสิ

โชคุไดคิริ : ได้สิขอรับ

คะชู : กลิ่นหอมจ๊ะ ยามาโตะได้กลิ่น

ยามาโตะ : อืม กลิ่มหอมมากเลย หอมแบบว่าไม่อยากินแต่อย่าเก็บไว้

คะชู : เดียวๆๆ พวกเราไปดูกันดีกว่าว่าโชคุไดคิริทำอะไรถึงได้หอมขนาดนี้

อะไค : หั่นแบบนี้ใช่มั้ย

โชคุไดคิริ : ขอรับ

คะชู : เอ๊ะ!! เดียวก่อนท่านอะไค ทำไมท่านต้องทำอาหารเองขอรับ

ยามาโตะ : ไม่เป็นไรเหรอคะชู ท่านอะไคนะอย่าทำอาหารให้พวกเรากินนะ

คะชู : งั้นที่เราได้กลิ่นหอมก็ไม่ใช่ฝีมือโชคุไดคิริเหรอ

โชคุไดคิริ : ถูกต้องขอรับ ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของท่านอะไค

นามาซุโอะ : ฝีมือของท่านอะไคเหรอขอรับ

โฮเนะบามิ : จริงเหรอ ท่านอะไคลงมาทำอาหารเองเลยเหรอ นามาซุโอะไปขอโทษท่านอะไคด้วยนะ

มิคาซึกิ : อาหารฝีมือท่านอะไรเหรอ 

นาคิคิทสึเนะ : อาหารของท่านอะไรเหรอ

สึรุมารุ : เอ๊ะ อาหารของท่านอะไร ท่าจะอร่อย ไปดูดีกว่า

อะไค : โชคุไดคิริข้างนอกมีอะไรกันเหรอ

โชคุไดคิริ : ดูเองเถอะขอรับ

อะไค : ไม่ละ อาหารใกล้เสร็จไปบอกทุกคนได้เลย

โชคุไดคิริ : ขอรับท่านอะไค

หลังทำอาหารเสร็จ ฉันก็ยกอาหารมาวางบนโต๊ะและทุกคนก็มานั่งรับประทานอาหาร หลังทานเสร็จคุณมิคาซึกิ

มิคาซึกิ : ขอต้อนรับท่านอะไค

นาคิคิทสึเนะ : ขอต้อนรับ

คะชู,ยามาโตะ : ขอต้อนรับ

สึรุมารุ : ขอต้อนรับ

ทุกคน : ขอต้อนรับท่านอะไค

.....................................................