หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว
9.3
เขียนโดย jakkarin
วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.11 น.
2 ตอนที่หนึ่ง
0 วิจารณ์
4,904 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2559 19.51 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) กลิ้งไปมา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันนี้ทั้งสามเล่นกันจนเหนื่อยอ่อนจึงพักผ่อนกันอย่างสบายใจ
เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ค่อย ๆ เดินมาหยุดที่เดิมหลังจากกินอาหารมาซะพุงกาง ในขณะที่ดวงตาของมันค่อย ๆ ปิดลงเพราะความอิ่มทำให้มันอยากงีบสักตื่น ผ่านไปสักพักลูกบอลลูกหนึ่งกลิ้งมาชนที่ปลายจมูกของมันเบา ๆ มันปัดทิ้งไปด้วยความรำคาญและนอนเหมือนเดิมอย่างไร้กังวล ไม่นานนักลูกบอลลูกเดิมกลิ้งมาชนมันอีกครั้ง คราวนี้มันลุกขึ้นหาที่มาของลูกบอลที่กวนใจมัน เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่กวาดสายตาไปโดยรอบก่อนที่จะหยุดอยู่ตรงที่เจ้าตัวสีส้มตัวเล็กท่าทางซุกซน นั่นมัน...เจ้าลูกแมวเหมียว...นั่นเอง
ลูกแมวเหมียวสะกิดลูกบอลสีชมพูใส่ขาเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่อีกครั้ง หน้าตาของเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ขึงขัง มันจ้องเขม็งที่ลูกแมวเหมียวที่รบกวนเวลานอนของมัน ช่วงบ่ายที่สบายอย่างนี้น่าจะเป็นเวลาที่พักผ่อนที่ดีที่สุดของมันกลับไปป้วนเปี้ยนใกล้มัน แถมยังใช้ขาหน้าของมันผลักลูกบอลใส่อีกฝ่ายแบบน่าโมโหอย่างไม่กลัวเกรง
ลูกแมวเหมียววิ่งวนจนลอดขาของเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ มันพยายามยกขาหลบอย่างพัลวัน มันกำลังเล่นกับลูกแมวเหมียวอยู่หรือเปล่า เปล่าเลย เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ใช้ขาหน้าตวัดเจ้าลูกแมวเหมียวล้มกลิ้งอย่างไม่เป็นท่า
ครานี้มันจะได้นอนเสียที
เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ฟุบตัวลงกับพื้น เปลือกตาของมันทำหน้าที่อีกครั้ง....แต่แล้วมันก็รู้สึกตัวอีกครั้ง
ลูกแมวเหมียวยังพยายามเข้ามาเล่นกับมันอีกครั้ง เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ๋แตะลูกบอลไปทางอื่น
ลูกแมวเหมียววิ่งตามอย่างสนุกสนาน ดูเหมือนว่าชั่วโมงพักของเจ้าหมาสึขาวตัวใหญ่คงจะหมดลงแล้ว ตอนนี้เจ้าลูกแมวเหมียวใจจดใจจ่อกับลูกบอลสีชมพูที่กลิ้งไปมาทันวิ่งตามลูกบอลอย่างเอาเป็นเอาตาย เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่แตะบอลหลบมันไปซ้ายบ้างขวาบ้าง ลูกแมวเหมียวใช้สํญชาตญาณเป็นอย่างมาก เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่เริ่มรู้สึกคล้อยตามไปด้วย
ความน่ารักของทั้งคู่ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ
ลูกแมวเหมียวโตขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งโตยิ่งซุกซน มันชอบเล่นกับหมาสีขาวตัวใหญ่ เมื่อใดก็ตามที่มันเผลอนอนหลับลูกแมวเหมียวจะเข้าไปตะปบหน้ามันทันทีซึ่งมันเองก็ไม่รู้สึกอะไร บางครั้งมันก็ปัดไปด้วยความหงุดหงิดบ้าง แต่ก็ปล่อยให้ลูกแมวเหมียวเล่นตามใจ บางครั้งเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ก็แกล้งทำเป็นนอนเพื่อให้มันเข้าใกล้ก่อนตวัดฝ่าเท้าลงบนตัวลูกแมวเหมียวเบา ๆ
ถึงทั้งสองจะต่างกันเรื่องสายพันธ์ุแต่ความผูกพันระหว่างทั้งสองก็ไม่ด้อยไปกว่าใคร เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ชอบเสียด้วยซ้ำที่ได้เล่นกับลูกแมวเหมียว กลายเป็นมิตรภาพที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานความแตกต่างซึ่งเริ่มต้นจากความใกล้ชิด
เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ค่อย ๆ เดินมาหยุดที่เดิมหลังจากกินอาหารมาซะพุงกาง ในขณะที่ดวงตาของมันค่อย ๆ ปิดลงเพราะความอิ่มทำให้มันอยากงีบสักตื่น ผ่านไปสักพักลูกบอลลูกหนึ่งกลิ้งมาชนที่ปลายจมูกของมันเบา ๆ มันปัดทิ้งไปด้วยความรำคาญและนอนเหมือนเดิมอย่างไร้กังวล ไม่นานนักลูกบอลลูกเดิมกลิ้งมาชนมันอีกครั้ง คราวนี้มันลุกขึ้นหาที่มาของลูกบอลที่กวนใจมัน เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่กวาดสายตาไปโดยรอบก่อนที่จะหยุดอยู่ตรงที่เจ้าตัวสีส้มตัวเล็กท่าทางซุกซน นั่นมัน...เจ้าลูกแมวเหมียว...นั่นเอง
ลูกแมวเหมียวสะกิดลูกบอลสีชมพูใส่ขาเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่อีกครั้ง หน้าตาของเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ขึงขัง มันจ้องเขม็งที่ลูกแมวเหมียวที่รบกวนเวลานอนของมัน ช่วงบ่ายที่สบายอย่างนี้น่าจะเป็นเวลาที่พักผ่อนที่ดีที่สุดของมันกลับไปป้วนเปี้ยนใกล้มัน แถมยังใช้ขาหน้าของมันผลักลูกบอลใส่อีกฝ่ายแบบน่าโมโหอย่างไม่กลัวเกรง
ลูกแมวเหมียววิ่งวนจนลอดขาของเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ มันพยายามยกขาหลบอย่างพัลวัน มันกำลังเล่นกับลูกแมวเหมียวอยู่หรือเปล่า เปล่าเลย เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ใช้ขาหน้าตวัดเจ้าลูกแมวเหมียวล้มกลิ้งอย่างไม่เป็นท่า
ครานี้มันจะได้นอนเสียที
เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ฟุบตัวลงกับพื้น เปลือกตาของมันทำหน้าที่อีกครั้ง....แต่แล้วมันก็รู้สึกตัวอีกครั้ง
ลูกแมวเหมียวยังพยายามเข้ามาเล่นกับมันอีกครั้ง เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ๋แตะลูกบอลไปทางอื่น
ลูกแมวเหมียววิ่งตามอย่างสนุกสนาน ดูเหมือนว่าชั่วโมงพักของเจ้าหมาสึขาวตัวใหญ่คงจะหมดลงแล้ว ตอนนี้เจ้าลูกแมวเหมียวใจจดใจจ่อกับลูกบอลสีชมพูที่กลิ้งไปมาทันวิ่งตามลูกบอลอย่างเอาเป็นเอาตาย เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่แตะบอลหลบมันไปซ้ายบ้างขวาบ้าง ลูกแมวเหมียวใช้สํญชาตญาณเป็นอย่างมาก เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่เริ่มรู้สึกคล้อยตามไปด้วย
ความน่ารักของทั้งคู่ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ
ลูกแมวเหมียวโตขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งโตยิ่งซุกซน มันชอบเล่นกับหมาสีขาวตัวใหญ่ เมื่อใดก็ตามที่มันเผลอนอนหลับลูกแมวเหมียวจะเข้าไปตะปบหน้ามันทันทีซึ่งมันเองก็ไม่รู้สึกอะไร บางครั้งมันก็ปัดไปด้วยความหงุดหงิดบ้าง แต่ก็ปล่อยให้ลูกแมวเหมียวเล่นตามใจ บางครั้งเจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ก็แกล้งทำเป็นนอนเพื่อให้มันเข้าใกล้ก่อนตวัดฝ่าเท้าลงบนตัวลูกแมวเหมียวเบา ๆ
ถึงทั้งสองจะต่างกันเรื่องสายพันธ์ุแต่ความผูกพันระหว่างทั้งสองก็ไม่ด้อยไปกว่าใคร เจ้าหมาสีขาวตัวใหญ่ชอบเสียด้วยซ้ำที่ได้เล่นกับลูกแมวเหมียว กลายเป็นมิตรภาพที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานความแตกต่างซึ่งเริ่มต้นจากความใกล้ชิด
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ