The Offer ข้อเสนอแลกเปลี่ยนหัวใจ
-
เขียนโดย 
HanaHana[ฮานาฮานะ]
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 11.20 น.
21 ตอน
1 วิจารณ์
22.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 16.00 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
แชร์เรื่องสั้น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ยัยเตี้ย ยัยเตี้ย! ฉันเรียกเธออยู่นะยัยเตี้ย! นี่เธอหูหนวกรึไง? ยัยเตี้ย!”
ป้าบบบบบ!
“สมน้ำหน้า”
ฉันโยนหนังสือปกแข็งเล่มหนึ่งใส่หัวไอ้รูปหล่อพ่อรวย จริงๆฉันไม่ใช่คนที่ชอบอ่านหนังสืออะไรหรอก ตอนเรียนนี้แทบจะไม่เคยแตะหนังสือด้วยซ้ำถ้าไม่มีสอบ แค่(เดี่ยวนี้)พกติดตัวไว้เป็นอาวุธก็เท่านั้นเอง
ทุกๆคืนไอ้รูปหล่อพ่อรวยมักจะมายืนดักรอปะทะฝีปากกับฉันก่อนเข้าห้องนอน(ห้องฉันอยู่ถัดจากห้องไอ้หมอนี่)
ป้าบบบบ!
“ยัยเตี้ย!”
ฉันที่เดินวกกลับมาเก็บหนังสือ ยกหนังสือเล่มหนากระแทกลงบนหัวของไอ้หมอนี่อีกครั้ง เขาจ้องหน้าฉันเขม็ง ประนึ่งว่าชาติที่แล้วฉันไปแย่งสามีเขามา
“ฉันมีข้อเสนอมาให้”
“ไม่รับ”
“ยะ...” เขาดูท่าจะด่าฉันออกมาแต่ก็ชะงักไว้ “ฉันได้ยินมาว่าอาทิตย์หน้าเธอจะกลับแม่ฮ่องสอนแล้ว”
“ใช่”
ฉันหันมาประชันหน้ากับเขา เอ๊ะ? เหมือนฉันจะตาฝาด มะ...เมื่อกี้ฉันเห็นแววตาของเขาดูเศร้าขณะที่พูดว่าฉันจะกลับแม่ฮ่องสอน
“ก่อนวันที่เธอจะกลับ...”
“ก็บอกว่าไม่รับไง”
“ฉันจะยอมรับแม่ของเธอ”
“ห๊ะ?”
...ฉันหูฝาดไปใช่มั้ย? เมื่อกี้เขาบอกว่าจะยอมรับแม่หญิง??
“ฉันจะยอมรับแม่ของเธอก็ได้ แต่มีข้อแม้...” ข้อเสนอนี้น่าสนใจ เพราะว่าหลังจากที่ฉันกลับแม่ฮ่องสอนไปแล้วคงอีกนานกว่าจะได้ลงมากรุงเทพ ไม่รู้ว่าระหว่างนั้นไอ้หมอนี่จะกลั่นแกล้งอะไรแม่หญิงบ้าง ยิ่งปากหมา อารมณ์ร้อนอยู่ด้วย
“จนกว่าจะถึงวันที่เธอกลับแม่ฮ่องสอน เธอต้องเป็นเบ๊ของฉัน”
“ฉันจะรับข้อเสนอของนาย”
เอาวะ...อย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาอีก 4 วันที่เหลือเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดล่ะวะ 4วันเอง มันคงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้หรอก มั้งนะ?
“ถ้าเธอทำตามคำสั่งของฉันไม่ได้แม้แต่ข้อเดียวข้อตกลงนี้เป็น โมฆะ ...เจอกันพรุ่งนี้ ยัยเบ๊เตี้ย”
ป้าบบบบบ!
“สมน้ำหน้า”
ฉันโยนหนังสือปกแข็งเล่มหนึ่งใส่หัวไอ้รูปหล่อพ่อรวย จริงๆฉันไม่ใช่คนที่ชอบอ่านหนังสืออะไรหรอก ตอนเรียนนี้แทบจะไม่เคยแตะหนังสือด้วยซ้ำถ้าไม่มีสอบ แค่(เดี่ยวนี้)พกติดตัวไว้เป็นอาวุธก็เท่านั้นเอง
ทุกๆคืนไอ้รูปหล่อพ่อรวยมักจะมายืนดักรอปะทะฝีปากกับฉันก่อนเข้าห้องนอน(ห้องฉันอยู่ถัดจากห้องไอ้หมอนี่)
ป้าบบบบ!
“ยัยเตี้ย!”
ฉันที่เดินวกกลับมาเก็บหนังสือ ยกหนังสือเล่มหนากระแทกลงบนหัวของไอ้หมอนี่อีกครั้ง เขาจ้องหน้าฉันเขม็ง ประนึ่งว่าชาติที่แล้วฉันไปแย่งสามีเขามา
“ฉันมีข้อเสนอมาให้”
“ไม่รับ”
“ยะ...” เขาดูท่าจะด่าฉันออกมาแต่ก็ชะงักไว้ “ฉันได้ยินมาว่าอาทิตย์หน้าเธอจะกลับแม่ฮ่องสอนแล้ว”
“ใช่”
ฉันหันมาประชันหน้ากับเขา เอ๊ะ? เหมือนฉันจะตาฝาด มะ...เมื่อกี้ฉันเห็นแววตาของเขาดูเศร้าขณะที่พูดว่าฉันจะกลับแม่ฮ่องสอน
“ก่อนวันที่เธอจะกลับ...”
“ก็บอกว่าไม่รับไง”
“ฉันจะยอมรับแม่ของเธอ”
“ห๊ะ?”
...ฉันหูฝาดไปใช่มั้ย? เมื่อกี้เขาบอกว่าจะยอมรับแม่หญิง??
“ฉันจะยอมรับแม่ของเธอก็ได้ แต่มีข้อแม้...” ข้อเสนอนี้น่าสนใจ เพราะว่าหลังจากที่ฉันกลับแม่ฮ่องสอนไปแล้วคงอีกนานกว่าจะได้ลงมากรุงเทพ ไม่รู้ว่าระหว่างนั้นไอ้หมอนี่จะกลั่นแกล้งอะไรแม่หญิงบ้าง ยิ่งปากหมา อารมณ์ร้อนอยู่ด้วย
“จนกว่าจะถึงวันที่เธอกลับแม่ฮ่องสอน เธอต้องเป็นเบ๊ของฉัน”
“ฉันจะรับข้อเสนอของนาย”
เอาวะ...อย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาอีก 4 วันที่เหลือเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดล่ะวะ 4วันเอง มันคงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้หรอก มั้งนะ?
“ถ้าเธอทำตามคำสั่งของฉันไม่ได้แม้แต่ข้อเดียวข้อตกลงนี้เป็น โมฆะ ...เจอกันพรุ่งนี้ ยัยเบ๊เตี้ย”
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
