The Offer ข้อเสนอแลกเปลี่ยนหัวใจ

“ยัยเตี้ย ยัยเตี้ย! ฉันเรียกเธออยู่นะยัยเตี้ย! นี่เธอหูหนวกรึไง? ยัยเตี้ย!”

ป้าบบบบบ!

“สมน้ำหน้า”

ฉันโยนหนังสือปกแข็งเล่มหนึ่งใส่หัวไอ้รูปหล่อพ่อรวย จริงๆฉันไม่ใช่คนที่ชอบอ่านหนังสืออะไรหรอก ตอนเรียนนี้แทบจะไม่เคยแตะหนังสือด้วยซ้ำถ้าไม่มีสอบ แค่(เดี่ยวนี้)พกติดตัวไว้เป็นอาวุธก็เท่านั้นเอง

ทุกๆคืนไอ้รูปหล่อพ่อรวยมักจะมายืนดักรอปะทะฝีปากกับฉันก่อนเข้าห้องนอน(ห้องฉันอยู่ถัดจากห้องไอ้หมอนี่)

ป้าบบบบ!

“ยัยเตี้ย!”

ฉันที่เดินวกกลับมาเก็บหนังสือ ยกหนังสือเล่มหนากระแทกลงบนหัวของไอ้หมอนี่อีกครั้ง เขาจ้องหน้าฉันเขม็ง ประนึ่งว่าชาติที่แล้วฉันไปแย่งสามีเขามา

“ฉันมีข้อเสนอมาให้”

“ไม่รับ”

“ยะ...” เขาดูท่าจะด่าฉันออกมาแต่ก็ชะงักไว้ “ฉันได้ยินมาว่าอาทิตย์หน้าเธอจะกลับแม่ฮ่องสอนแล้ว”

“ใช่”

ฉันหันมาประชันหน้ากับเขา เอ๊ะ? เหมือนฉันจะตาฝาด มะ...เมื่อกี้ฉันเห็นแววตาของเขาดูเศร้าขณะที่พูดว่าฉันจะกลับแม่ฮ่องสอน

“ก่อนวันที่เธอจะกลับ...”

“ก็บอกว่าไม่รับไง”

“ฉันจะยอมรับแม่ของเธอ”

“ห๊ะ?”

...ฉันหูฝาดไปใช่มั้ย? เมื่อกี้เขาบอกว่าจะยอมรับแม่หญิง??

“ฉันจะยอมรับแม่ของเธอก็ได้ แต่มีข้อแม้...” ข้อเสนอนี้น่าสนใจ เพราะว่าหลังจากที่ฉันกลับแม่ฮ่องสอนไปแล้วคงอีกนานกว่าจะได้ลงมากรุงเทพ ไม่รู้ว่าระหว่างนั้นไอ้หมอนี่จะกลั่นแกล้งอะไรแม่หญิงบ้าง ยิ่งปากหมา อารมณ์ร้อนอยู่ด้วย

“จนกว่าจะถึงวันที่เธอกลับแม่ฮ่องสอน เธอต้องเป็นเบ๊ของฉัน”

“ฉันจะรับข้อเสนอของนาย”

เอาวะ...อย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาอีก 4 วันที่เหลือเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดล่ะวะ 4วันเอง มันคงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้หรอก มั้งนะ?

“ถ้าเธอทำตามคำสั่งของฉันไม่ได้แม้แต่ข้อเดียวข้อตกลงนี้เป็น โมฆะ ...เจอกันพรุ่งนี้ ยัยเบ๊เตี้ย”