The Offer ข้อเสนอแลกเปลี่ยนหัวใจ

17:30 น.

ผมนั่งรอเบ๊ที่วันนี้เธอมารับผมสาย มันผิดปกติ เพราะยัยเตี้ยนั่นไม่เคยผิดเวลา เรียกได้ว่ามาก่อนเวลาด้วยซ้ำ แต่คราวนี้เธอผดเวลาไปมาก เอ๊ะ? หรือว่าผมบอกเวลาเธอผิดไป ก็ไม่นะ...

ครืนนนนนน~

รถเจ้าปัญหาขับมาจอดอยู่หน้าผม อย่างนี้ต้องสวดให้ยาว ผมเดินตรงเคาะกระจกรถด้านคนขับรถ ทันทีที่กระจกลดลงผมก็ต้องอ้าปากค้าง...

“ขอโทษที่มารับช้าครับ คุณฟีฟ่า”

“ลุง!? แล้วยัยเตี้ยล่ะ?”

“เอ่อ...” ลุงแกทำหน้ากระอักกระอวน “ถึงบ้านคุณฟีฟ่าก็จะทราบเองล่ะครับ”

ผมไม่พูดอะไร ไม่สิ! พูดไม่ออกมากกว่า ยัยเตี้ย! เธอทำผิดข้อตกลง ข้อตกลงระหว่างเราถือเป็นโมฆะ!!!

ทันทีที่ผมถึงบ้าน การที่ได้รู้สาเหตุของยัยเตี้ยที่หายไปนั่นก็ทำให้ผมช็อคหนักเข้าไปอีก หัวใจผมเจ็บแปล๊บๆ มันทั้งอึดอัด แน่นอกไปหมด นี่ผมเป็นโรคหัวใจตั้งแต่เมื่อไหร่? เธอไปแล้ว... เธอกลับไปยังที่ที่เธอจากมา ที่...ที่เธอควรจะอยู่ตั้งแต่แรก ที่...ที่เธอไม่ควรจะจากมา ไม่ควรจะมาที่นี่

ไม่ควรจะมาเจอคนอย่างผม มาทำให้ผมเป็นโรคบ้าๆนี้ มาทำให้ทุกๆเช้าของผมหมดไปอย่างไร้ประโยชน์ เพราะต้องมา(แอบ)นั่งดูกิจวัตรประจำวันของเธอ ทำให้วันๆหนึ่งของผมต้องมีเรื่องให้แปลกใจ มาทำให้ผมต้องคอยหาวิธีจะแกล้งเธอ และเป็นห่วงเธอ ตอนนี้...

ผม...

ผมคิด...

ผมคิดถึง...

ผมคิดถึงการที่ได้แกล้งเธอ และเป็นห่วงเธอ แฟร์