The Offer ข้อเสนอแลกเปลี่ยนหัวใจ

“ไอ้ไม้! วันนี้ไอ้ฟ่ามันเป็นอะไรของมันวะ?”

“กูไม่รู้” ผมตอบไอ้ดินปืนไป

“เนวี้!” เมื่อมันไม่ได้คำตอบจากผม มันก็หันไปถามเนวี้

“เนวี้ไม่รู้”

“ไม่ต้องถาม ฉันก็ไม่รู้” เมื่อเนวี้ให้คำตอบมันไม่ได้ คนต่อไป... นาวี้ชิงตอบมันก่อนที่จะถูกถาม

น่าแปลกที่วันนี้ไอ้ฟีฟ่าดูหม่นหมองกว่าทุกวัน รังสีความมืดมนแผ่ล้อมรอบตัวมันตั้งแต่เช้า จากปกติที่มักจะมีเรื่องพูดมากมายเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่ง และมันก็มักจะขอคำแนะนำจากพวกผมเสมอถึงวิธีการที่จะแกล้งใครบางคน ซึ่งผมก็ไม่เห็นด้วยแต่ก็แนะมันไป

“ไอ้ฟ่า! พวกกูเริ่มจะทนอาการเหมือนโดนทิ้งของมึงไม่ไหวล่ะ”

“.....” ไร้ซึ่งสัญญาณตอบกลับ ไอ้ดินปืนเอามือเกาหัวอย่างแรง บ่งบอกว่ามันอารมณ์เสียสุดๆ มันหันมามองหน้าผม แน่ะ...ใช้กูอีกนะมึง

“วันนี้มึงไม่เห็นพูดถึงพี่แฟ... เอ่อ... พี่สาวคนนั้นเลย” เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ... ไอ้ฟ่ามันไม่ชอบให้พวกผมเรียกชื่อพี่แฟร์ มัน(สั่ง)ให้พวกผมเรียกว่าพี่สาว สงสัยกลัวพวกผมจะตีซี้

ครืดดดดดด~

“O_O!!!!”

จู่ๆมันก็ลุกขึ้น ผมนี่แทบหงายหลังเพราะผมนั่งอยู่ที่โต๊ะเรียนข้างหน้าของมัน มันจ้องหน้าผม เฮ้ย! ทำไมมันมองหน้ากลัวแบบนั้นวะ?

“อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนั้นอีก” มันเข้ามากระชากคอเสื้อผม “ต่อให้มึงเป็นเพื่อน กูก็ไม่เอาไว้”

หมับ! ผมก็คว้าคอเสื้อมันคืน

“กูจะพูด... มึงทะเลาะกับพี่แฟร์ มึงก็อย่ามาพาลใส่พวกกู! พวกกูเป็นเพื่อนมึงนะไม่ใช่เบ๊”

“ไอ้ไม้!!!”

“เฮ้ยๆๆๆๆ”

ไอ้ดินปืนวิ่งเข้ามากั้นไอ้ฟ่าให้ออกห่างจากตัวผม ส่วนเนวี้กับนาวี้ก็วิ่งเข้าไปล็อคแขนไอ้ฟ่าไว้ทั้ง 2ข้าง สายตาไอ้ฟ่ามันแย่กกว่าเดิม... มันทั้งเศร้า โกรธ เจ็บปวด ปะปนกันไปหมด เกิดอะไรขึ้นวะ?

“ฟีฟ่าทะเลาะกับพี่สาวหรอ?” เนวี้ถามขึ้น

“ไม่มีประโยชน์ที่ฉันจะต้องไปทะเลาะกับผู้หญิงแบบนั้น”

“ผู้หญิงแบบนั้นมันทำไมวะ!?” ผมนี่เลือดขึ้นหน้าเลย กะจะเข้าไปกระชากคอเสื้อมันอีกครั้งแต่ก็ถูกไอ้ดินปืนล็อคคอไว้

“ฟ่า! เกิดอะไรขึ้น? แล้วพี่สาวไปไหน? วันนี้ฉันไม่เห็นพี่สาวมาส่งแกเลย?” นาวี้ที่ดูจะมีสติที่สุดถาม

“เขากลับบ้านเขาไปแล้ว”

“ห๊ะ!? ได้ไงวะ ไหนบอกกลับพรุ่งนี้ไง?” ไอ้ดินปืนทวง เออ นั่นดิ! เป็นไปได้ไงวะ?

“เป็นไปแล้วโว้ย! เห็นบอกว่าว่าที่สามีเรียกตัวไปลองชุดแต่งงาน”

“แต่งงาน!!!!” พวกผมนี่ร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกันเลย

“เป็นไปไม่ได้ ทำไมกูไม่รู้เรื่องวะ”

“ไอ้ไม้! มึงจะไปรู้เรื่องในครอบครัวเขาได้ยังไงวะ?” ไอ้ดินปืนหันมาแขวะผม