[fic ตะพดร่ายรำ] ตะพดฝาแฝดมหิงสาสีฉาด

"มาลา!!!จุติรัติ!!!!!!!" พาธีตะโกนนหาตะพดหัวจระเข้และตะพดหัวสิงห์
"เฮ้อ!สองคนนั้นก็ซนแหละน้าา~"
อาคินพูดก่อนที่พาธีจะหันมาแล้วพูดว่า "เจ้าน่ะไม่ซนกว่ารึ?ครั้งล่าสุดเจ้าเล่นเป็นไกรทองนั่งขี่หลังมาลาในร่างจระเข้แล้ว จับข้าให้มาเล่นเป็นพญาชาละวันและให้วารินมาเป็นนางตะเภา จากนั้นเจ้าพาลีเห็นก็หัวเราะยันเที่ยงจนสลบไปสามวันสามคืน และเจ้าก็แอบกินมะม่วงกับกล้วยของข้าที่อุตสาห์ไปฝ่าดงฝ่าพงจน ป้าฟ้านึกว่าข้ากิน และไอ้คดีแสบที่สุดของเจ้า!.....มาแอบกินข้าวต้มมัดสุดท้ายของข้าที่ป้าฟ้าทำไว้ใส่กล้วยเยอะสุดและก็-อุ่ก!" พาธีอธิบายยาวจนอาคินต้องเอากล้วยมายัดปากพาธีก่อนจะตามด้วยมะม่วง(?)
"ขอไม่นับได้ไหม?" อาคินพูดขึ้น
--------------------------------------------
ฟึ่บ!ฟึ่บ!
"ชิ!ไอ้พวกนี้มันคืออารายอ่ะ?มาลา" 'จุติรัติ' หญิงสาวผมสีดำในชุดเสื้อแขนยาวสีแดงชายทอง นุ่งโจงกระเบนสีแดง หมวกทรงประพาสสีแดงทองหันไปถาม'มาลา' หญิงสาวผมสีเขียว ชุดแบบไกรทองสีเขียว ที่มือมัดคาดเชือกแบบนักมวยจับสมิงพรายมือเปล่าก่อนจะเหวี่ยงไปด้วยกำลังที่มากกว่าช้าง
พวกสุวานกับสมิง แทบหลบไม่ทัน
"คิงไฝเป็งไผเก๊าะ?" สมิงถามก่อนจะฟาดหัวสมิงพรายด้วยตะพดสีงาช้างของตน ส่วนจุติรัตินะเหรอ......."หักคอไอยราวัณ!!"
กร๊อบ!!!
หักกระดูกสมิงพรายเล่นไปห้าหกตัวโน้นแล้ว(=_=);;
"ข้อยจื่อมาลาโด้!จื่อจุติรัติ"มาลาพูดก่อนจะชี้ไปทางจุติรัติที่กำลัง จระเข้ฟาดหางใส่สมิงพรายตัวหนึ่ง ส่วนสุวานหนุมานถวายแหวนใส่อีกตัวตรงโน้น....
--------------------------------------------
"Amber!ระวัง!!!" นิตกาลตะโกนก่อนที่อำพันจะหันไปเจอสมิงพรายตนหนึ่งกำลังกระโจนมาทางตน
พลั่ก!!ฉับ!ฉับ!!
สมิงพรายถูกถีบโดยหญิงสาวที่อำพันเจอในป่า ก่อนที่เธอจะใช้ตะพดฟันราวกับในมือเธอมีดาบชั้นดี
สมิงพรายถูกฟันชิ้นๆก่อนจะสลายกลายเป็นฝุ่นหายลับไป
"อ่า!มาแล้วเหรอ'วิรุณกา' ฮึบ!" พาลีเอ่ยก่อนที่สีนิลจะพยุงพาลีที่โชกเลือดจากการต่อสู้
"แค่กๆฉันเดินเองได้น่า....."พาลีพูดก่อนที่สีนิลจะแบกพาลีพาดบ่า.......
"อย่าให้ข้าต้องใช้ไม้แข็งนะ~...หึหึ" พาลีเหงื่อตก นิตกาลกับอำพันโบกมือให้หยอยๆ วิรุณกาเอ่ยขึ้นมาว่า...."ดูท่าจะมาทุกคนแล้วน่ะ..."
ตึก!ตึก!
มาลา จุติรัติ สมิงและสุวานในสภาพตามเนื้อตามตัวมีแต่แผลและรอยถลอกเดินออกมาจากทางทิศใต้
"ออกมาได้สักที."สุวานเอ่ย
พรึ่บ!
วาริน พาธีกับอาคินในสภาพหัวแตก เลือกโชก ตามตัวมีแต่รอยฟันและข่วนเดินออกมาจากทิศเหนือ
"อ๊ะ!crocky~" อาคินพูดก่อนจะไปวิ่งกอดมาลากันกลมดิ๊ก "แง!อาคิน~" วารินส่ายหน้าก่อนจะมองไปที่น้องสาวของตนพาลี
"อะ...เอ่อ...พาลี"วารินพูดกะตุกกะตัก "เรื่องมันยาวน่ะ(=w=);;"พาลีพูด
"แล้วลุงแดงล่ะ?" อำพันพูดขึ้น
"มาแล้วจ้ะ~" ลุงแดงเดินออกมา.....
"เฮ้ย!ลุงแดง(=//[ ]//=)"สุวาน....
".......(0[ ]0)"วาริน
"วางฉันลงน่ะค่ะ!" ป้าฟ้าตะโกนก่อนจะทุบหลังลุงแดง ที่แบกตนพาดบ่า
"ทำไมล่ะจ้ะ?แม่ฟ้าข้อเท้าพลิกอยู่น่ะจ้ะ" ลุงแดงพูดก่อนที่ป้าฟ้ายิ่งเริ่มที่จะหน้าแดง
"แต่ทุกคน....คงต้องกลับเรือนก่อนน่ะจ้ะ สภาพสะบักสะบอมขนาดนี้คงต้องทำแผลแล้วหล่ะจ้ะ"
--------------------------------------------
ก่อนหน้านั้น...........
ตึก!ตึก!ตึก!
ป้าฟ้าวิ่งไปแต่......
พลั่ก!!!
ล้มลงก่อนที่ลุงแดงจะมารับเอาไว้
"อย่าวิ่งสิจ้ะเดี๋ยวข้อเท้าก็พลิกหรอกนะจ้ะ" ลุงแดงพูดก่อนที่ป้าฟ้ายิ่งจะหน้าแดงกว่าเดิม
"งั้น...ฮึบ!".........ลุงแดงเลยแบกป้าฟ้าพาดบ่า......"ปล่อยฉันนะค่ะ!!"ฟ้าพูดก่อนที่ลุงแดงจะพูดว่า "จะเงียบดีๆหรือจะเงียบแบบ'ปากต่อปาก'ละจ้ะ" ลุงแดงพูด "(=x=)"
--------------------------------------------