[fic ตะพดร่ายรำ] ตะพดฝาแฝดมหิงสาสีฉาด
เขียนโดย bloodyrain
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 16.46 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 23.25 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) การกลับมา ตอนที่2......สมิงพราย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหนูอำพันมาแย้ววว!!!(>w<) บทนี้หลังจากไร้บทไปนาน.........
--------------------------------------------
ตึก!ตึก!ตึก!ตึก!ฟุ่บ!!ฟิ้ว!!!!
บางอย่างกระโดดไปมาตามต้นไม้...เด็กสาวในชุดที่แปลกตาเหมือนคนต่างถิ่น ผ้าคลุมขนนกฮูกสีเทาพลิ้วตามแรงลมที่ปะทะ..........ผมสั้นสีหินผาพลิ้วและดวงตาสีเทาของเธอมองหาบางอย่าง
ตะพดไม้จันทร์หัวถูกสลักเป็นรูปนกฮูกเกาะหัวกะโหลกที่มีอำพันงามเม็ดเล็กเป็นตาของมัน ถูกชักออกมาก่อนใช้ฟันกิ่งไม้ราวกับเป็นมีดชั้นดี
โป๊ก!!!!
บางอย่างชนกับหญิงสาวคนนี้อย่างจังก่อนจะตกลงไปด้านล่าง
ตุ้บ!!
"ปะ..เป็นอะไรไหมขอรับ!!" เด็กชายผมสีน้ำตาล ในชุดเสื้อราชประแตนไทยสีขาว นุ่งโจงกระเบนสีส้ม หากดูเผินๆบางคนคิดว่าอาจเป็นผู้หญิง แต่จริงเป็นผู้ชายต่างหากถามเธอก่อนจะยื่นมือไปหาเธอเพื่อช่วยลุกขึ้น
"........!" เด็กสาวตกใจก่อนจะถอยห่างจากเด็กชายและหายลับไปราวกับเป็นเงา
"อ๊ะ!..อย่าเพิ่งไปสิขอรับ!ข้ากระผม'อำพัน'แค่จะถามทางเอง...เฮ้อ!" 'อำพัน'ถอนหายใจก่อนจะมองซ้ายขวาแล้วเอ่ยขึ้นว่า
"ป่านี้ช่างซับซ้อนเสียจริง เฮ้อ!"
พรึ่บ!!พรึ่บ!!!
นกฮูกตัวหนึ่งบินมาเกาะแขนอำพัน ในปากมันคาบเศษกระดาษชิ้นเล็กๆไว้ อำพันตกใจเล็กน้อยก่อนจะเกาปากเจ้านกฮูก มันอ้าปากก่อนที่อำพันจะเจอข้อความในเศษกระดาษว่า
'ผู้นำทาง'
อำพันอ่านก่อนที่เจ้านกฮูกจะบินนำอำพันไป
"รอกระผมด้วยสิขอรับ!!"
--------------------------------------------
"Ding!!Annyดูนั่นสิAmberนี้นา!!
'นิตกาล'พูดขึ้นพร้อมชี้ไปทางอำพันที่กำลังวิ่งมา 'สีนิล'พยักหน้าหงึกๆ
"แฮ่กๆท่านนิตกาลขอรับ....แล้วลุงแดงล่ะ?"อำพันหอบก่อนจะถามนิตกาลที่งงๆว่าจู่ๆนกฮูกที่นำอำพันมาเกาะหัวตนเฉย.....
"Reb bro ล่วงหน้าไปทางไหนไม่รู้น่ะ Ding!!" นิตกาลพูดก่อนจะมีบางอย่างร่วงลงมา
ฟิ้ว!!!!พลั่ก!!!!
สิ่งที่ร่วงลงมาทับสีนิลพอดี
พาลีที่ตกลงมาลุกขึ้นก่อนจะพบว่า
"หวาย!!ขะ..ขอโทษนะเจ้าค่ะ!!!" พาลีพูดก่อนจะไหว้ขอโทษขอโพยสีนิลไปยกใหญ่ ส่วนนิตกาลกับอำพันยังคง งงเป็นไก่ตาแตก
"ไม่เป็นไรหรอก..!" สีนิลพูดก่อนจะพยายามลุกขึ้น แต่กลับลุกไม่ขึ้น
".........อ๊ะ!แย่แล้ว!!!" พาลีพูดขึ้นก่อนจะชักตะพดของตนออกมาก่อนจะต่อสู้กับบางอย่างที่มองไม่เห็น
กึด!!
แขนเสื้อของสีนิลถูกกระชากโดยบางอย่าง ที่มองไม่เห็นเช่นกัน สีนิลเริ่มจะมองเห็นมันแล้วมันคือ...........เสือสีดำแต่กลับไร้ดวงตาตามตัวมีรูกลวงมากมาย
สีนิลคว้าตะพดของตนก่อนจะฟาดและถีบมันออกจากตนเอง มันโดนเต็มๆ จนมันปรากฏกายออกมาก่อนคำรามเสียงดังลั่นป่า
"แย่แล้ว!!สมิงพราย!!"ฟ้าพูดก่อนที่'ลุงแดง'ที่กำลังสู้กับฟ้าอยู่พูดขึ้น "แย่แล้ว!!พ่อนิตกาลกับพ่อสีนิล!!" ลุงแดงพูดก่อนที่ฟ้าจะถามว่า "ท่านมากับเพื่อนดอกรึ.......เช่นนั้น..อาคิน!!พาธี ไปตามหา'มาลา' 'จุติรัติ'กับ'วิรุณกา'เร็วเข้า!!!!!"
--------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ