[fic ตะพดร่ายรำ] ตะพดฝาแฝดมหิงสาสีฉาด

ตึก!ตึก!ตึก!
"หยุดนะเว้ย!!ไอ้หัวขโมย!!!!!!" ชายร่างกำยำในชุดโจงกระเบนสีแดงตะโกนขึ้นพร้อมวิ่งไล่ตามร่างสีดำที่วิ่งไปอย่างรวดเร็ว
"จะหยุดให้โง่เรอะ!!!" ร่างสีดำตะโกนก่อนจะเลี้ยวตรงมุมซอย
"เฮ้ย!หายไปไหนแล้วว่ะ!!!"
ตึก!ตึก!ตึก!ตึก!
"ไปแล้วสินะ......"ร่างสีดำที่ซ่อนอยู่บนหลังคาเรือนเอ่ย
--------------------------------------------
ตึก!ตึก!ตึก!ตึก............
ร่างสีดำเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า เจดีย์เก่าๆที่มี.................ตะพดดำที่ความยาวเท่าสักหนึ่งหรือสองคืบ หัวไม้ถูกสลักเป็นรูปหัวค้างคาวปิดทองที่ทำจากเขาควายปักอยู่
สักหลายปี.....แล้วกระมังน้องของข้าที่ยังคงสถิตและหลับ......ร่างสีดำคิดก่อนจะดึงบางอย่างออกจากผ้าคาดเอวของตน............เป็นตะพดที่มีลักษณะเหมือนกันแต่กลับมีหัวไม้ที่ถูกสลักเป็นรูปดอกบัวบานอย่างวิจิตรและลงรักปิดทอง
กริ๊ก!
หัวของตะพดถูกหมุน....ก่อนที่จะดึงด้ามตะพดออก.....ตะพดนี้เมื่อถูกเผยออกดังศาสตราวุธที่อยู่ภายในดอกบัวอันงดงาม................
ฉึก!
คมของกริชสั้นเฉือนเป็นแผลเล็กๆตรงนิ้วของร่างสีดำ
ติ๋ง......
เลือดถูกหยดลงบนตะพดหัวค้างคาว.......................................
กึกๆ!!
ตะพดหัวค้างคาวเริ่มสั่นก่อนที่เมฆฝนจะเริ่มส่งเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง
ครืน!เปรี้ยง!!!!!ฟิ้ว!!!!!!!!!
"ใจเย็นๆน้องข้า.....อีกไม่ช้าเจ้าจะได้ออกมาแล้ว............"
ร่างสีดำเอ่ยก่อนจะหยิบโกศแก้วใส่อัฐิที่ตนได้จากการขโมยมา
กริ๊ก......
ฝาโกศถูกเปิดออก.........ร่างสีดำงึมงำคาถาบางอย่างก่อนจะเทอัฐิลงบนพื้นตามด้วยราดน้ำมนต์ที่ตนไปขุดมาจากป่าช้า "ตื่นเถิดน้องข้า...."ร่างสีดำเอ่ย
ฟู่ว......
กองเถ้าอัฐิค่อยรวมตัวกันเป็นบางอย่าง
.................
หญิงสาวผมสีดำเกล้ามวยผมปิ่นปักผมไม้สักในชุดจีนค่อยๆลืมตาสีแดงฉาดของตนก่อนที่ใบหน้าจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มและน้ำตาอย่างบอกไม่ถูก
"พี่วารินกลับมาหาหนูตามสัญญาจริงๆ"
เด็กสาวกอดร่างสีดำ
'วาริน'ลูบหัวน้องสาวตนของตนก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
"แน่นอน.. พี่กลับมาแล้ว....พาลี"
--------------------------------------------