[fic ตะพดร่ายรำ] ตะพดฝาแฝดมหิงสาสีฉาด

ตึก!ตึก!ตึก!

"หยุดนะเว้ย!!ไอ้หัวขโมย!!!!!!" ชายร่างกำยำในชุดโจงกระเบนสีแดงตะโกนขึ้นพร้อมวิ่งไล่ตามร่างสีดำที่วิ่งไปอย่างรวดเร็ว

"จะหยุดให้โง่เรอะ!!!" ร่างสีดำตะโกนก่อนจะเลี้ยวตรงมุมซอย

"เฮ้ย!หายไปไหนแล้วว่ะ!!!"

ตึก!ตึก!ตึก!ตึก!

"ไปแล้วสินะ......"ร่างสีดำที่ซ่อนอยู่บนหลังคาเรือนเอ่ย

--------------------------------------------

ตึก!ตึก!ตึก!ตึก............

ร่างสีดำเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า เจดีย์เก่าๆที่มี.................ตะพดดำที่ความยาวเท่าสักหนึ่งหรือสองคืบ หัวไม้ถูกสลักเป็นรูปหัวค้างคาวปิดทองที่ทำจากเขาควายปักอยู่

สักหลายปี.....แล้วกระมังน้องของข้าที่ยังคงสถิตและหลับ......ร่างสีดำคิดก่อนจะดึงบางอย่างออกจากผ้าคาดเอวของตน............เป็นตะพดที่มีลักษณะเหมือนกันแต่กลับมีหัวไม้ที่ถูกสลักเป็นรูปดอกบัวบานอย่างวิจิตรและลงรักปิดทอง

กริ๊ก!

หัวของตะพดถูกหมุน....ก่อนที่จะดึงด้ามตะพดออก.....ตะพดนี้เมื่อถูกเผยออกดังศาสตราวุธที่อยู่ภายในดอกบัวอันงดงาม................

ฉึก!

คมของกริชสั้นเฉือนเป็นแผลเล็กๆตรงนิ้วของร่างสีดำ

ติ๋ง......

เลือดถูกหยดลงบนตะพดหัวค้างคาว.......................................

กึกๆ!!

ตะพดหัวค้างคาวเริ่มสั่นก่อนที่เมฆฝนจะเริ่มส่งเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง

ครืน!เปรี้ยง!!!!!ฟิ้ว!!!!!!!!!

"ใจเย็นๆน้องข้า.....อีกไม่ช้าเจ้าจะได้ออกมาแล้ว............"

ร่างสีดำเอ่ยก่อนจะหยิบโกศแก้วใส่อัฐิที่ตนได้จากการขโมยมา

กริ๊ก......

ฝาโกศถูกเปิดออก.........ร่างสีดำงึมงำคาถาบางอย่างก่อนจะเทอัฐิลงบนพื้นตามด้วยราดน้ำมนต์ที่ตนไปขุดมาจากป่าช้า "ตื่นเถิดน้องข้า...."ร่างสีดำเอ่ย

ฟู่ว......

กองเถ้าอัฐิค่อยรวมตัวกันเป็นบางอย่าง

.................

หญิงสาวผมสีดำเกล้ามวยผมปิ่นปักผมไม้สักในชุดจีนค่อยๆลืมตาสีแดงฉาดของตนก่อนที่ใบหน้าจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มและน้ำตาอย่างบอกไม่ถูก

"พี่วารินกลับมาหาหนูตามสัญญาจริงๆ"

เด็กสาวกอดร่างสีดำ

'วาริน'ลูบหัวน้องสาวตนของตนก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

"แน่นอน.. พี่กลับมาแล้ว....พาลี"

--------------------------------------------