อนาคตโลก100ปี
4.0
เขียนโดย momme
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.35 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
6,883 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2559 18.44 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) โลกที่ไม่คุ้นเคย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หาววววววววว เเอ็คเเซคซอรี่ตืนมาด้วยความงัวเงียเพราะเขาต้องไปทำงานก่อนตี5 เขาต้องตืนตั้งเเต่ตี4ทำภาระกิจส่วนตัวให้เสร็จ โชคดีที่ที่ทำงานเขาไม่ไกลจากที่หอพักของเขาเลยเดินไปได้ เขาก็เดินไปทำงานตามปกติของเขาทุกวันฟ้าก็ยังไม่สว่างไปถึงที่ทำงานก็loginเข้าทำงานเหมือนปกติทุกวัน เเต่ที่เเปลกทำไมวันนี้เพื่อนร่วมงานยังไม่มากันเลยเขาก็เลยเเหงนมองนาฬิกาที่พนังพบว่าพึ่งตี3 เอ้านาฬิกาเราเออเร่อนี่หว๋าเขาก็คิดเเค้นในใจถึงนาฬิกาบ้าว่าทำให้เขามาทำงานตั้งเเต่ตี3 เขาก็เลยฟลุบหลับไปบนโต๊ะทำงาน เเล้วไม่นานนักเขาก็ตืนมาก็เห็นเเสงสว่างมากสะท้อนเข้าตาเขาจนเเทบลืมตาไม่ขึ้นเขาเห็นเเค่ว่ามีชายร่างสูงใหญ่2คนเดินมาหาเขาเเล้วเขาก็สลบไป
พอเขาตืนขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่ไหนสักเเห่งโลกนั้นสวยมากเต็มไปด้วยเทคโนโลยีเเปลกใหม่ที่เขาไม่เคยเห็น ตึกรูปทรงเเปลกตาเขานึกอยู่ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่เเน่ๆ เขาเดินไปเรื่อยๆก็พบคนปกติเเต่เเปลกตรงที่เขาเเต่งตัวที่ล้ำสมัยกันทุกคน เขาเดินไปเรื่อยๆก็มีคนวิ่งมาชนเขาเข้าอย่างเเรงทำให้เขาล้มลงเเละก็มีชายคนหนึ่งเดินมาละจับเขาลุกขึ้นเเละพาเขาไปที่เเห่งหนึ่ง ที่เเห่งนั้นเป็นห้องกว้างมากเต็มไปด้วยเทคโนโลยี ชายคนนั้นบอกผมให้นั้งก่อนผมก็มองหาไหนอ่าเก้าอี้เห็นเเต่โต๊ะ ชายคนนั้นก็บอกให้นั่งเเถวโต๊ะเเหละเด๋วก็มีเก้าอี้ ผมก็งงกะคำพูดของเขา คิดในใจไอนี่มันบ้าปล่าววะ เขาเห็นผมยืนงงเลยไปตรงโต๊ะเเละผมก็ต้องตกใจพอเขานั่งพื้นก็นูนขึ้นมาเป็นเก้าอี้ให้นั่ง โอ้ผมตกใจมากไม่เคยเห็นอะไรเเบบนี้มาก่อน เขาก็บอกผมจะนั่งได้ยังผมก็นั่งไม่เต็มตูดเพราะมันรู้สึกเเปลกๆ จู่ๆก็มีอีกคนเดินเข้ามาเเละมานั่งข้างหน้าผมถามผมว่านายรู้หรือปล่าวว่าทำไมนายถึงต้องมาที่นี่ ผมก็งงอีกกะคำถามคนคนนี้ อะไรของพวกมันว่ะ ผมก็บอกไม่รู้ เขาบอกว่าเขาชื่อ ซีเคร็ท
ซีเคร็ท ผมเป็นคนพาคุณมาที่นี่ ก่อนที่คุณจะกลับไปสู่โลกความจริง
เเอ็คเเซคซอรี่ โลกความจริงเเสดงว่าฉันกำลังฝันอยู่เเน่ๆ เเล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไม
ซีเคร็ท คุณเป็นคนเดียวที่ติดต่อกะผมได้นิ
เเอ็คเเซคซอรี่ (งงหนักไปใหญ่) ติดต่อนายยังงัย นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย ฉันฝันอยู่ใช่ไหม่
ซีเคร็ท ได้งั้นฉันจะพานายไปดูเอง
เเอ็คเเซคซอรี่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยย
พอเขาตืนขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่ไหนสักเเห่งโลกนั้นสวยมากเต็มไปด้วยเทคโนโลยีเเปลกใหม่ที่เขาไม่เคยเห็น ตึกรูปทรงเเปลกตาเขานึกอยู่ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่เเน่ๆ เขาเดินไปเรื่อยๆก็พบคนปกติเเต่เเปลกตรงที่เขาเเต่งตัวที่ล้ำสมัยกันทุกคน เขาเดินไปเรื่อยๆก็มีคนวิ่งมาชนเขาเข้าอย่างเเรงทำให้เขาล้มลงเเละก็มีชายคนหนึ่งเดินมาละจับเขาลุกขึ้นเเละพาเขาไปที่เเห่งหนึ่ง ที่เเห่งนั้นเป็นห้องกว้างมากเต็มไปด้วยเทคโนโลยี ชายคนนั้นบอกผมให้นั้งก่อนผมก็มองหาไหนอ่าเก้าอี้เห็นเเต่โต๊ะ ชายคนนั้นก็บอกให้นั่งเเถวโต๊ะเเหละเด๋วก็มีเก้าอี้ ผมก็งงกะคำพูดของเขา คิดในใจไอนี่มันบ้าปล่าววะ เขาเห็นผมยืนงงเลยไปตรงโต๊ะเเละผมก็ต้องตกใจพอเขานั่งพื้นก็นูนขึ้นมาเป็นเก้าอี้ให้นั่ง โอ้ผมตกใจมากไม่เคยเห็นอะไรเเบบนี้มาก่อน เขาก็บอกผมจะนั่งได้ยังผมก็นั่งไม่เต็มตูดเพราะมันรู้สึกเเปลกๆ จู่ๆก็มีอีกคนเดินเข้ามาเเละมานั่งข้างหน้าผมถามผมว่านายรู้หรือปล่าวว่าทำไมนายถึงต้องมาที่นี่ ผมก็งงอีกกะคำถามคนคนนี้ อะไรของพวกมันว่ะ ผมก็บอกไม่รู้ เขาบอกว่าเขาชื่อ ซีเคร็ท
ซีเคร็ท ผมเป็นคนพาคุณมาที่นี่ ก่อนที่คุณจะกลับไปสู่โลกความจริง
เเอ็คเเซคซอรี่ โลกความจริงเเสดงว่าฉันกำลังฝันอยู่เเน่ๆ เเล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไม
ซีเคร็ท คุณเป็นคนเดียวที่ติดต่อกะผมได้นิ
เเอ็คเเซคซอรี่ (งงหนักไปใหญ่) ติดต่อนายยังงัย นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย ฉันฝันอยู่ใช่ไหม่
ซีเคร็ท ได้งั้นฉันจะพานายไปดูเอง
เเอ็คเเซคซอรี่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยย
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ