เรื่องเล่าสยองผี

คืนวันพุธของเดือนธันวาคม ตอนนั้นจำได้ว่ากำลังกลับมาจากเซเว่นที่อยู่ในตัวเมืองอำเภอ ตอนนั้นก็ประมาณ 4 ทุ่มได้ ด้วยความที่ว่ามันอยู่ในช่วงหน้าหวานตอนกลางคืนเลยเย็นเป็นพิเศษบวกกับขับมอเตอร์ไซร์ไปด้วย
 
ทางกลับบ้านเรามันกลับได้สามทางแต่ด้วยที่ว่าเราขับมาทางตลาดก็เลยกลับได้สองทาง เรากับแฟนขับรถไปเลื่อย ๆ จนมาถึงทางแยกต้นสัก บอกได้เลยว่าทางมีนเงียบมากแล้วอีกอย่างโค้งซ้ายจะต้องข้ามสะพานแถมไฟข้างทางก็ไม่มีบวกกับถนนนี้สุดยอดหลุม ส่วนทางขวาก็จะผ่านวัดผ่านสวนของชาวบ้านขับไปนาน ๆ จะเจอหมู่บ้าน แต่ทางที่มีหมู่บ้านนี้แหละหลอนสุด ๆ
 
เราสองคนกับแฟนตรงกันที่จะเลี้ยวขวา แต่ระหว่างทางกลับบ้านก็พากันสั่น ๆ จากลมหนาว ทางที่ไปจะต้องผ่าน 3 หมู่บ้านก่อนจะถึงบ้านของเรา ขับมาได้สักพักกำลังจะเข้าหมู่บ้านที่สองแฟนเราก็ตะโกนบอกให้หลับตา "สาถ้ากานบอกให้หลับตาก็หลับตานะ ห้ามลืมตาเด็ดขาดเข้าใจไหม" พอบอกเท่านั้นเราก็เอาแต่ถามแฟนเราว่า "ทำไมอ่า" แฟนเราไม่ตอบอะไรแต่ตะคอกเสียงใส่ "หลับตา!" พอจบเสียงแฟนเราพูดเราก็รีบหลับพร้อมกับสัมผัสได้ถึงความเร็วของรถที่วิ่งเกิน 80
 
พอแฟนเราให้ลืมตาเราก็เอาแต่ถามว่าทำไมต้องหลับ มันมีอะไร ด้วยความที่กานเองเป็นคนขี้หงุดหงิดก็บอกความจริงกับเรา "สาจำซอยที่ทางซ้ายมือแล้วมีศาลาได้ไหม?" เราคิดก่อนจะตอบ "จำได้สิ"แฟนเรามองหน้าเราก่อนจะพูดต่อ "ก็กานเห็นใครก็ไม่รู้ยืนอยู่กลางถนนหน้าซอย กานตบไฟหน้ารถบอกเขาหลบแล้วแต่เขาไม่หลบ กานกลัวสาตกใจเลยให้หลับตา" "แล้วตกลงเป็นคนหรือผี?" เราถามออกไป "น่าจะผีนะสาเพราะกานขับผ่านเขาไปเลย" เราสองคนมองหน้ากันก่อนจะหยุดพูดเรื่องนี้
 
เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ไปถามพี่เรา เขาเคยอยู่หมู่บ้านนั้นเขาก็เลยตอบคำถามเรื่องนี้ได้ดี พี่เราบอกว่าหน้าซอยนั้นมีคนตามเป็นประจำทุกปี ดีที่เราสองคนรอดจากเขาได้ จากนั้นมาเราสองคนกับแฟนก็ไม่เคยกลับทางนั้นตอนดึก ๆ หรือออกไปหาซื้ออะไรกินแถวนั้นอีกเลย
 
 
END