First Love รักแรก
10.0
เขียนโดย 
HanaHana[ฮานาฮานะ]
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 09.58 น.
17 ตอน
0 วิจารณ์
19.21K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 11.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
แชร์เรื่องสั้น
12) ลูกคนใหม่ หมาหัวเน่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ตราประทับรอยพิมพ์นิ้วมือทั้ง 5 นิ้วหายไปจากแก้ม ฉันก็กลับมาอยู่บ้านและดำเนินชีวิตไปอย่างคนปกติทั่วไป
...เช้าไปมหา’ลัย เย็นก็กลับบ้าน
...เสาร์-อาทิตย์ ถ้าไม่ขี้เกียจหรือไม่มีเรียนก็ไปหาไอ้7บ้าง Bบ้าง ไอ้2บ้าง แต่ส่วนใหญ่ฉันมักจะไปนั่งเล่นนอนเล่นที่ร้านไอ้7มากกว่า
ไอ้7เปิดร้านบาร์เล็กๆ แต่มันตกแต่งสวยมาก แหม~ มีแฟนเรียนออกแบบ ถ้าตกแต่งไม่สวยนี่เสียชื่อพอดี ร้านไอ้7จะเปิดเฉพาะตอนกลางคืน 20:00-02:00 น. เพราะฉะนั้นช่วงกลางวันฉันจึงมาสิงอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ฉันคนเดียวรวมไปถึงBและไอ้2ด้วย
และไอ้2ก็จะอาสาเป็นสารถีไปส่งฉัน เรื่องของฟรีไม่มีพลาดขอให้บอก มีหรือคนอย่างฉันจะปฏิเสธ เสียค่ารถ(เมล์)ขามาแล้ว ขากลับก็ขอนั่งรถยนต์แอร์เย็นๆ ไม่เสียค่าบริการสักหน่อย แถมมีสารถีน่าถีบขับรถกวนโอ๊ยไปส่ง ไม่เหงาปากไปด้วยตลอดทางอีก ช่างดีอะไรเช่นนี้
ฉันให้ไอ้2จอดรถที่ปากซอยเข้าไป เหตุผล... เหมือนเดิม เพราะพ่อฉันไง แต่มันคงไม่ต้องอีกต่อไปแล้ว
เมื่อทันทีที่ก้าวเท้าลงจากรถ จ๊ะเอ๋... พ่อจ๋าแม่จ๋ากำลังเดินเข้ามาในจากปากซอย คาดว่าคงเดินออกมาซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งที่หน้าปากซอย(บ้านฉันไม่ได้อยู่ไกลจากปากซอยมากนัก) เพราะหลักฐานคามือ และคาตาขนาดนี้(รวมถึงฉันด้วย)
งานเข้า!!! พ่อชวนไอ้2เข้าไปในบ้านแถมยังชวนมันกินข้าวเย็นด้วยอีกตั้งหาก คือ...พวกเขากลายเป็นเพื่อนกันไปแล้ว คือ...แบบ... แบบว่าคุยกันโคตรถูกคอ มีหัวเราะคิกคักคิขุคิขะใส่กันอีก ยังมีการมาแวะเวียนนินทาฉันด้วยล่ะ พ่อ! นี่ลูกพ่อนะ! ส่วนแม่น่ะหรอ? พอเห็นพ่อมีเพื่อนคุยแม่ก็แฮปปี้ แถมยังมีการบอกให้ไอ้2เรียกแม่ว่า ‘แม่’ ส่วนแม่ก็เรียกมันว่า ‘ลูก2’ เออ...เอ็นดูมันเข้าไป ฉันกลายเป็นหมาหัวเน่าไปเลย
หลังจากที่กินข้าวเย็นด้วยอาการขมขื่น หลายๆวันถัดมาก็เช่นเดียวกัน
ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ไปได้เบอร์ไอ้2มาตอนไหน หรือไปแลกเบอร์กันอิท่าไหน ไอ้2มันถึงได้มากินข้าวเย็นที่บ้านฉันแทบทุกวัน
ยัง...ยังไม่พอ บางวันก็ข้าวเช้า รวมถึงข้าวเที่ยง ไม่มานอนนี่เลยล่ะแก~ นั่นไง! พ่อฉันเกิดเอ่ยปากชวนมันมานอนค้างที่บ้าน พ่ออ้างว่าวันนี้ถ่ายทอดสดฟุตบอลต้องการคนมาดูเป็นเพื่อน ก็เข้าใจพ่อนะ! เพราะที่บ้านฉันกับแม่ดูบอลไม่เป็น แต่ถ้าดูนักบอลน่ะถนัดนัก
ไอ้2เลยได้โอกาสค้างบ้านฉันเลย แถมลูกเจ้าของบ้านต้องไปเตรียมห้องให้มันนอนด้วย แม่เจ้า~ ช่างเป็นเพื่อนเทวดาจริงๆ แม่ฉันหรอ? ไม่ต้องถาม 3ทุ่มปั๊บ หลับเป็นตาย... เหมือนโดนถอดแบต คือหลับสนิทชนิดที่ว่าหลับโคตรลึก ลึกจริงๆ ลึกแบบ...ต่อให้ยางระเบิด นิวเคลียร์แตก ลูกเห็บตก หม้อน้ำแตก แม่ก็ไม่มีทางตื่น
และมันก็เป็นกรรมพันธุ์เล็กๆส่งต่อมายังฉัน ฉันไม่ได้หลับลึกขนาดนั้น และไม่ได้หลับปุบปับขนาดนั้นเช่นกัน แต่ถ้าได้ล้มหัวลงบนหมอนล่ะก็... คร่อกฟี่ ZzZzzZz~
...เช้าไปมหา’ลัย เย็นก็กลับบ้าน
...เสาร์-อาทิตย์ ถ้าไม่ขี้เกียจหรือไม่มีเรียนก็ไปหาไอ้7บ้าง Bบ้าง ไอ้2บ้าง แต่ส่วนใหญ่ฉันมักจะไปนั่งเล่นนอนเล่นที่ร้านไอ้7มากกว่า
ไอ้7เปิดร้านบาร์เล็กๆ แต่มันตกแต่งสวยมาก แหม~ มีแฟนเรียนออกแบบ ถ้าตกแต่งไม่สวยนี่เสียชื่อพอดี ร้านไอ้7จะเปิดเฉพาะตอนกลางคืน 20:00-02:00 น. เพราะฉะนั้นช่วงกลางวันฉันจึงมาสิงอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ฉันคนเดียวรวมไปถึงBและไอ้2ด้วย
และไอ้2ก็จะอาสาเป็นสารถีไปส่งฉัน เรื่องของฟรีไม่มีพลาดขอให้บอก มีหรือคนอย่างฉันจะปฏิเสธ เสียค่ารถ(เมล์)ขามาแล้ว ขากลับก็ขอนั่งรถยนต์แอร์เย็นๆ ไม่เสียค่าบริการสักหน่อย แถมมีสารถีน่าถีบขับรถกวนโอ๊ยไปส่ง ไม่เหงาปากไปด้วยตลอดทางอีก ช่างดีอะไรเช่นนี้
ฉันให้ไอ้2จอดรถที่ปากซอยเข้าไป เหตุผล... เหมือนเดิม เพราะพ่อฉันไง แต่มันคงไม่ต้องอีกต่อไปแล้ว
เมื่อทันทีที่ก้าวเท้าลงจากรถ จ๊ะเอ๋... พ่อจ๋าแม่จ๋ากำลังเดินเข้ามาในจากปากซอย คาดว่าคงเดินออกมาซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งที่หน้าปากซอย(บ้านฉันไม่ได้อยู่ไกลจากปากซอยมากนัก) เพราะหลักฐานคามือ และคาตาขนาดนี้(รวมถึงฉันด้วย)
งานเข้า!!! พ่อชวนไอ้2เข้าไปในบ้านแถมยังชวนมันกินข้าวเย็นด้วยอีกตั้งหาก คือ...พวกเขากลายเป็นเพื่อนกันไปแล้ว คือ...แบบ... แบบว่าคุยกันโคตรถูกคอ มีหัวเราะคิกคักคิขุคิขะใส่กันอีก ยังมีการมาแวะเวียนนินทาฉันด้วยล่ะ พ่อ! นี่ลูกพ่อนะ! ส่วนแม่น่ะหรอ? พอเห็นพ่อมีเพื่อนคุยแม่ก็แฮปปี้ แถมยังมีการบอกให้ไอ้2เรียกแม่ว่า ‘แม่’ ส่วนแม่ก็เรียกมันว่า ‘ลูก2’ เออ...เอ็นดูมันเข้าไป ฉันกลายเป็นหมาหัวเน่าไปเลย
หลังจากที่กินข้าวเย็นด้วยอาการขมขื่น หลายๆวันถัดมาก็เช่นเดียวกัน
ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ไปได้เบอร์ไอ้2มาตอนไหน หรือไปแลกเบอร์กันอิท่าไหน ไอ้2มันถึงได้มากินข้าวเย็นที่บ้านฉันแทบทุกวัน
ยัง...ยังไม่พอ บางวันก็ข้าวเช้า รวมถึงข้าวเที่ยง ไม่มานอนนี่เลยล่ะแก~ นั่นไง! พ่อฉันเกิดเอ่ยปากชวนมันมานอนค้างที่บ้าน พ่ออ้างว่าวันนี้ถ่ายทอดสดฟุตบอลต้องการคนมาดูเป็นเพื่อน ก็เข้าใจพ่อนะ! เพราะที่บ้านฉันกับแม่ดูบอลไม่เป็น แต่ถ้าดูนักบอลน่ะถนัดนัก
ไอ้2เลยได้โอกาสค้างบ้านฉันเลย แถมลูกเจ้าของบ้านต้องไปเตรียมห้องให้มันนอนด้วย แม่เจ้า~ ช่างเป็นเพื่อนเทวดาจริงๆ แม่ฉันหรอ? ไม่ต้องถาม 3ทุ่มปั๊บ หลับเป็นตาย... เหมือนโดนถอดแบต คือหลับสนิทชนิดที่ว่าหลับโคตรลึก ลึกจริงๆ ลึกแบบ...ต่อให้ยางระเบิด นิวเคลียร์แตก ลูกเห็บตก หม้อน้ำแตก แม่ก็ไม่มีทางตื่น
และมันก็เป็นกรรมพันธุ์เล็กๆส่งต่อมายังฉัน ฉันไม่ได้หลับลึกขนาดนั้น และไม่ได้หลับปุบปับขนาดนั้นเช่นกัน แต่ถ้าได้ล้มหัวลงบนหมอนล่ะก็... คร่อกฟี่ ZzZzzZz~
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
