[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

Sakura talk
 12:03
  "แฟนก็แฟนเหอะ ของอะไรล่ะที่บอกจะให้" ฉันก้มลงไปถามอิโนะที่นั่งเล่นกับปั๊กคุง
  "นี่! ฉันยังนั่งเล่นกับหมาอยู่เลยนะเก้าอี้ก็ไม่ได้นั่งน้ำก็ยังไม่ได้ดื่ม!"
  "งั้น....เข้าไปนั่งก่อนเถอะ" พี่คาคาชิเห็นอิโนะพูดก็เลยบอกให้เข้าไปในบ้านก่อน
  "ขอบคุณนะคะ รากงอกละยัยเถิกเข้าบ้านได้ละ!"
  "เออน่ะ!"
 
  ....
 
  "อ่ะ นี่ของแกส่วนนี่ของ..." อิโนะยื่นกล่องใบหนึ่งมาให้ฉันแล้วยื่นซองสีน้ำตาลให้พี่คาคาชิ
  "จะเรียกพี่หรือครูหรืออะไรก็แล้วแต่ ฉันไม่ซีเรียส" พี่คาคาชิทำหน้าเหนื่อยใจแล้วพูดออกไปเพราะพวกอิโนะยังไม่รู้อายุที่แท้จริงของพี่เขา
  "งั้นเรียกพี่ละกันง่ายดี"
  "มันคืออะไร?"ฉันถามออกไปแล้วหมุนกล่องไปมาเพื่อหาที่แกะ
  "อยากรู้ก็แกะสิยะ"
  "...ชุด?!"
  "เยส~ ชุดที่ฮินาตะฝากมาให้เป็นการขอโทษที่มาไม่ได้"
  "มันแพงจะตายวันหลังบอกฮินาตะนะว่าไม่ต้องซื้อมาให้ แค่ฝากขอโทษก็พอ"
  "ช่วยไม่ได้นางบอกอยากซื้อให้แต่ชุดน่ารักดีออกสีแดงด้วยน้า~ ได้ข่าวว่าเป็นอีกสีที่แกชอบที่สุดด้วยเป็นเดรสแขนยาวคอบัวสีดำ เอาไว้ใส่วันสวีทๆของแก"
  "ยัยบ้า!" ฉันว่าอิโนะแล้ววิ่งขึ้นห้องไป
 
Kakashi talk
  หลังจากที่ซากุระวิ่งขึ้นไปบนห้องแล้วผมก็เปิดซองสีน้ำตาลออกมาดูมันคือข้อตกลงของหุ้นแต่ละคน
  "ในเอกสารที่เอามาให้นี่มีของเธอคนเดียวหรอ?"
  "เปล่ามีของคนอื่นด้วย"
  "ของใคร?"
  "ที่หนูพามาด้วยนี่แหละ"
  "ห๊ะ?!"
  "รวมถึงฮินาตะด้วยนะ"
  "งั้นคงบอกซากุระไม่ได้อีกแล้วล่ะสิถ้าบอกไปอาจจะมีเรื่องอีก งั้นฉันจะส่งเอกสารให้คุณคิซาชิกับคุณซาคุโมะด้วยละกันนะอิโนะ"
  "ได้ค่ะ"
  "แล้วต้องการคำตอบเมื่อไหร่?"
  "ไม่รีบค่ะถ้าเป็นสัปดาห์หน้าก็โอเค"
  "งั้นก็ได้ ฉันจะเซ็นการเป็นพยานให้ก็แล้วกันเพราะตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นประธาน"
  "พี่คะ? ถ้าเกิดการสละสิทธิ์ของการเป็นประธานล่ะจะเกิดอะไรขึ้น?"
  "หมายถึงตระกูลไหน?"
  "ฮิวงะค่ะ"
  "ถ้าเป็นอย่างฮิวงะนั้นคนที่เป็นประธานรุ่นก่อนจะมาทำหน้าที่เดิม"
  "แต่ไม่ได้ให้ทายาทคนต่อไปเป็นงั้นหรอ?"
  "ใช่ ฮิวงะจะให้ชายเป็นผู้นำเท่านั้น ถ้าประธานตระกูลหลักมีลูกแต่เป็นลูกสาวก็ไม่มีสิทธิ์แล้วล่ะแต่จะเป็นแค่ตัวลากหุ้นมาหาตัวเอง ถ้าตระกูลสาขามีลูกชายก็จะมีการแต่งตั้งเป็นประธานในอนาคตทันทีที่อดีตประธานยกหน้าที่ให้หรือเสียชีวิตไป"
  "โห! ทำไมรู้เยอะจัง?"
  "เพราะว่าเป็นฉันไงล่ะ"
  "กวนละ(-_-ll)"  
  "เดี๋ยวมานะขอไปหายัยตัวแสบก่อน"
 
  ห้องของผม
 
  "ซากุระลงไปคุยอะไรกับเพื่อนก่อนก็...(0////0)" ผมเห็นเธอใส่ชุดที่ฮินาตะให้มามันเหมาะกับเธอเพราะเธอมีผิวขาวละเอียดตัดกับชุดที่เป็นสีแดง เธอกำลังนอนเล่นโทรศัพท์ที่เตียงอย่างสบายใจ
  "ไม่เอาอ่ะฉันอยากอยู่ข้างบน....พี่เป็นอะไรรึเปล่า?"
  "เปล่าไม่ได้เป็นอะไร เบื่อมั้ย?(-///-)"
  "นิดหน่อยค่ะ"
  "ไปข้างนอกกัน"ผมวางซองสีน้ำตาลที่โต๊ะคอมแล้วเรียกเธอออกมา
  "ไปที่ไหนล่ะ?"ระหว่างที่เดินลงบันไดซากุระถามผมขึ้นมา
  "เดี๋ยวก็รู้~" มันเป็นที่ที่เธอน่าจะชอบที่สุดก็ได้ใครจะไปรู้?
  "นี่พวกแกน่ะ จะไปเที่ยวด้วยกันมั้ย?"ซากุระเดินไปถามไปแล้วถามพวกเพื่อนของเธอที่กำลังนั่งเล่นอยู่
  "ที่ไหน!!?" แหม!~มันรีบถามเลยนะ เรื่องเที่ยวเรื่องสนุกๆเนี่ย (-_-#||)
  "เรื่องนี้ฉันไม่ให้ซากุระรู้ พวกเธอขับรถมาหนิตามมาละกัน" ผมเข้าไปกระซิบอิโนะเบาๆ
  "เอ้า!? ไม่ให้ซากุระรู้แต่ไม่บอกพวกหนู?"
  "เถอะน่า!"
  "ซากุระแกไปกับใคร? ระหว่าง...เพื่อนรักสุดสนิทของแกเองหรือจะเป็น....หวานใจสุดหล่อมาดเข้ม~"
ยัยหมวย!ได้ทีเอาใหญ่ไอพวกนี้! เอาไว้วันหลังละกันสามีมาพร้อมกันจะแกล้งให้หมดเลย! (-_-#!!)
  "...ฉันว่าฉันไปกับพี่คาคาชิดีกว่า"
  "ฮันแน่~~ ไปกับแฟนหรอ?~ ไม่รักเพื่อนแล้วหรอ?~ แน่ใจน้า~" เทมาริ...นี่เธอก็เอากับเขาด้วยหรอ?!
  "ฉันแน่ใจ! เพราะพวกแกทำให้สมองของฉันบ้าหนักกว่าเดิม" 
  "ว้า~~ ก็แล้วแต่นะ"
  "ฉันอยากดูซีรีย์เกาหลีแล้วอ่ะแก~ ทำไงดีว้า~" อิโนะพูดขึ้นมา
  "ขับรถไปก็ดูไปดิ" ระหว่างที่พวกเธอกำลังโม้มากมายผมก็ไปเอามอเตอร์ไซค์มารอซากุระได้3-4นาทีกว่าแล้ว
  "ไหนอ่ะแก?"
  "ยังๆ รอก่อนๆเข้ารถปุ๊บแกก็จะได้ดูแล้ว!"
  "อ๋อ~~~ อย่างนี้นี่เอง~" 
  "จะโม้อีกนานมั้ยครับสาวๆ? ไปช้าเดี๋ยวจะไม่ได้เวลานะ" ขอบอกเลยว่าช่วงเที่ยงไม่ก็บ่ายที่นั่นจะสวยมาก แต่....คงจะได้ไปอ่ะนะ?
  "เวลาสวีท?!"เท็นๆพูดออกมาแล้วเอามือปิดปาก
  "เห้ย!ใช่เลยแก!" เฮ่อ~ ปวดขมับขึ้นมาทันที!
  "ซากุระ? เป็นอะไรรึเปล่า?"
  "แค่อายน่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก ไปกันเถอะเดี๋ยวไม่ทันเวลา"
  "เธอไหวแน่นะที่พาพวกนั้นมาด้วยน่ะ?" ผมหยิบหมวกกันน็อกให้เธอ
  "ไหวค่ะ ถ้าไม่ไหวฉันคงไม่คบพวกมันเป็นเพื่อนหรอกค่ะจริงมั้ย?" เธอรับมันไปแล้วคุยกับผมไปด้วย
  "จริงด้วยสิ รีบๆขึ้นมาเร็วจะได้รีบไป"
  "ค่ะ"
  ....
  "ฉันล่ะอยากเห็นความสวีทจริงจริ๊ง!" ยังอีก?! มันยังพูดอยู่อีก!!
  "โว้ย! สวีทสะเวิดอะไรของพวกเธอเนี่ย?! ฉันขับซิ่งนะจะบอกให้! ตามไม่ทันอย่าว่ากันนะ!!" สวีทอะไรนักหนาวะ? ทำไมไม่ไปสวีทกับแฟนตัวเองไม่เข้าใจจริงๆ?
  "(0_0||!)/(-_-#!!)"
  "หึๆ!"
  "ขำอะไรซากุระ?"
  "ขำที่พี่ว่าไอพวกนั้นน่ะค่ะ 555!"
  "หึๆ งั้นเรารีบไปกันเถอะจับแน่นๆล่ะ ฉันซิ่งจริงๆนะ"
  "เอาจริงหรอ?....ว้าย!!!!!"
 
 แว้น!!!....
 
  "เห้ย!! ไอคนบ้า! ซิ่งกันแบบนี้รู้งี้จับซากุระแต่งสก๊อยดีกว่า!"
  "อิโนะพี่เขาอายุเยอะกว่าแกนะ! ไปว่าอย่างนั้นได้ไง?"
  "แล้วมันใช่เปล่าล่ะเท็นๆ ดูดิกระโปรงซากุระจะเข้าไปอยู่ในล้อแล้วนั่น!"
  "แก! เร่งไปเลย!! กลัวซะที่ไหน!? ฟาสเจ็ดเรียกพี่ได้แล้ว!!"
  "เห้ย!เอาจริงดิ!? เทมาริ?!"
  "เออดิ ขับไป!เดี๋ยวไม่ทัน!"
 
.....
 
  "เร่งเป็นนี่หว่า? ขับอืดเป็นเต่าพันปีอยู่ได้!...ซากุระจับแน่นๆนะเพราะนี่คือซิ่งของจริง!" ตาของผมมองตรงไปที่ทางข้างหน้าก่อนจะซิ่งต่อไปเรื่อยๆ!
  "เดี๋ยวฉันตกนะ!นี่พี่จะฆ่าฉันหรอ?!" ผมค่อยๆชะลอความเร็วแล้วยกมือซ้ายขึ้นเพื่อให้พวกอิโนะหยุดแล้วจอดรถคุยกับเธอที่ข้างทาง
  "บอกว่ายังไง? ถ้าจะตกให้ทำแบบไหน?"
  "แต่ว่า...." เธอเก็บมือของตัวเองแล้วทำหน้าเขินอาย
  "จะอายอะไรเธอเป็นอะไรกับฉัน? เธอบอกกับฉันว่าอะไรตอนที่ฉันนอนเจ็บอยู่ที่โรงพยาบาล?"
  "หา?" เธอเงยหน้าขึ้นแล้วทำหน้าสงสัย? ความจำสั้นจริงๆเลย~ ผมค่อยๆก้มลงแล้วกระซิบไปที่ข้างหูของเธอว่า...
  "เธอเป็นแฟนฉันไงล่ะ..."  เธอเบิ่งตากว้างแล้วมองหน้าผม
  "พี่....ฉันเขินนะ!!"
  "ไปกันเถอะ ยังไม่ถึงเลยนะ"
  "เอ่อ.....ค่ะ"
  "อะไรว้า~ นึกว่าจะนานกว่านี้อ่า~"พวกอิโนะยื่นหน้าออกมาที่กระจกรถ
  "หวังว่าสวีทของพวกเธอมันจะสวีทกว่าที่ฉันมีนะ?"
  "ไม่อ่ะ พี่สวีทกะ- เห้ย!!!!" ผมขึ้นรถแล้วเรียกซากุระซ้อนท้าย แล้วก็ออกรถไป
  "เอ้า!รีบหรอ?" ไม่รอหรอกน่า! เต่าพันปีชัดๆ
  "เออรีบ!" เสียงนี้ไม่ใช่เสียงผมนะแต่เป็น...เสียงของซากุระ?
  
Writer  อยากบอกว่าไรท์ตั้งใจให้คนอ่านได้อ่านค้างไว้เป็นตอนๆ ไม่ต้องกลัวว่าจะจบเร็ว เพราะยังมีอีกหลายEp.นะเจอกันEp. ทัดไปนะจ๊ะ~