รักหมดใจให้นายตัวป่วน
8.0
เขียนโดย jeenar
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 13.35 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
4,496 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 14.20 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) ข้อเสนอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ ในโรงเรียน
เฮ้อ เมื่อเช้านายนั่นกล้าดียังไงตะคอกใส่ฉันแล้ววิ่งหนี หึ แค้นนี้ต้องชำระ
"โย่วคิน เป็นไงบ้าง เช้านี้นายดูเครียดๆนะ" เสียงของเปเปอร์เพื่อนสนิทของผมทักขึ้นแล้ววิ่งเข้ามาหาผม
"อ้า ก็นะเช้านี้เจออะไรที่น่าหงุดหงิด" ผมตอบพร้อมถอนหายใจ
"อุหวาาา ฮ่าๆ ใครบังอาจมาทำคินสุดหล่อของสาวหน้ามุ่ยได้น้าา" เปเปอร์หัวเราะแล้วล้อเลียนผม
"เห้ นี่อย่าล้อเลียนเด้"
"เอ้อคิน นายเห็นเด็กใหม่ ม 4 ป้ะ โครตน่ารักเลยฉันนึกว่าเจ้านั่นเป็นผู้หญิงซะอีก
แต่กลับเป็น-"เปเปอร์ยังพูดไม่ทันจบผมก็พูดแทรกขึ้น
"อะ นายเห็นเจ้านั่นหรอ เห็นที่ไหน" ผมถามด้วยความพรางเอามือจับไหล่สองข้างของเปเปอร์เเล้วเขย่าตัวเจ้านั่น
"โอ๊ยย นายเป็นไรไปเนี่ยจะเขย่าทำไม ฉันเห็นมันโดนพวก ม 6 แกล้งอยู่ตรงห้องน้ำชายหลัง รร น่ะ"
พอเปเปอร์พูดจบผมก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำชายหลัง รร ทันที แต่เป็นเพราะอะไรทำไมผมถึงวุ่นวายใจขนาดนี้นะ โอ้ย ปวดหัวชะมัด แล้วผมก็ถึงหน้าห้องน้ำชาย ผมได้ยินเสียงเล็กๆออกมาจากที่นั่น ร้องด้วยความกลัว เขาร้องว่า ช่วยด้วย อย่า อย่านะ ร้องด้วยเสียงสั่นๆมันทำให้ผมอยากเข้าไปช่วยมาก
"นี่พวกนายทำไรกัน" ผมพูดด้วยสีหน้าที่โกรธแล้วรังสีอำมหิตก็เปล่งออกมากจากตัวผม พวกนั้นกลัวจนตัวสั่น แล้วรีบวิ่งออกไป
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำสิ่งที่เห็นคือเด็ก ผช ตัวเล้กๆกำลังนั่งกอดเข่าด้วยสภาพที่ยับเยิน เสื้อถูกกระชากจนยัยยู่ยี่ พวกนั้น จะปล้ำเจ้านี่หรอเนี่ย
"อะ นาย" เค้าเงยหน้าที่เต้มไปด้วยคราบน้ำตามองมาที่ผม
"อืม ฉันเอง"
"มา ชะ ช่วยฉันทำไม"
" ไม่รู้สิ"
"ทั้งๆที่ย้าย รร มาแล้วแท้ๆ นึกว่าจะมีอะไรเปลี่ยนไปนึกว่าจะไม่โดนแกล้งอีกต่อไป แต่ไม่เลย ใครๆก็เห็นฉันเป็นแค่ของเล่น เพราหน้าตาอัปลักษณ์นี้ใช่มั้ย" เค้าพูดแล้วสะอึกสะอื้น ไม่เลยน่าตาเค้าออกจะน่ารักและนี่ละนะที่เป็นสาเหตุให้พวกหื่นกามแกล้ง
"เห โดนแกล้ง? หึ นายเป็นของเล่นก็จริงแต่นายเป็นของเล่นที่ไม่มีเจ้าของเลยมีแต่คนเล่นแล้วโยนทิ้ง" ผมพูดด้วยสีหน้าที่กำลังสมเพสเจ้านั่น
"ฉันเกลียดนาย ออกไปซะ" เค้าพูดตะคอกใส่ผมอีกแล้ว แต่ทำไมผมไม่โกรธนะ
"มาเป็นของเล่นของฉันสิ"
"หะ" เค้าเงยหน้ามามองผม
"ใช่ ถ้านายเป็นของเล่นของฉันละก็จะไม่มีใครแกล้งนายอีกเลย แค่มาเป็นของฉัน" หึ แค่นี้เพียงแค่นี้เจ้านี่ก็เป็นของเล่นของผมแล้ว
"อ่ะ นะ นายมันต่ำที่สุด" เค้าพูดพร้อมวิ่งหนีไป แต่! ผมโดนปฎิเสธ? เห้ยยย เจ้านั่นนน!!
เฮ้อ เมื่อเช้านายนั่นกล้าดียังไงตะคอกใส่ฉันแล้ววิ่งหนี หึ แค้นนี้ต้องชำระ
"โย่วคิน เป็นไงบ้าง เช้านี้นายดูเครียดๆนะ" เสียงของเปเปอร์เพื่อนสนิทของผมทักขึ้นแล้ววิ่งเข้ามาหาผม
"อ้า ก็นะเช้านี้เจออะไรที่น่าหงุดหงิด" ผมตอบพร้อมถอนหายใจ
"อุหวาาา ฮ่าๆ ใครบังอาจมาทำคินสุดหล่อของสาวหน้ามุ่ยได้น้าา" เปเปอร์หัวเราะแล้วล้อเลียนผม
"เห้ นี่อย่าล้อเลียนเด้"
"เอ้อคิน นายเห็นเด็กใหม่ ม 4 ป้ะ โครตน่ารักเลยฉันนึกว่าเจ้านั่นเป็นผู้หญิงซะอีก
แต่กลับเป็น-"เปเปอร์ยังพูดไม่ทันจบผมก็พูดแทรกขึ้น
"อะ นายเห็นเจ้านั่นหรอ เห็นที่ไหน" ผมถามด้วยความพรางเอามือจับไหล่สองข้างของเปเปอร์เเล้วเขย่าตัวเจ้านั่น
"โอ๊ยย นายเป็นไรไปเนี่ยจะเขย่าทำไม ฉันเห็นมันโดนพวก ม 6 แกล้งอยู่ตรงห้องน้ำชายหลัง รร น่ะ"
พอเปเปอร์พูดจบผมก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำชายหลัง รร ทันที แต่เป็นเพราะอะไรทำไมผมถึงวุ่นวายใจขนาดนี้นะ โอ้ย ปวดหัวชะมัด แล้วผมก็ถึงหน้าห้องน้ำชาย ผมได้ยินเสียงเล็กๆออกมาจากที่นั่น ร้องด้วยความกลัว เขาร้องว่า ช่วยด้วย อย่า อย่านะ ร้องด้วยเสียงสั่นๆมันทำให้ผมอยากเข้าไปช่วยมาก
"นี่พวกนายทำไรกัน" ผมพูดด้วยสีหน้าที่โกรธแล้วรังสีอำมหิตก็เปล่งออกมากจากตัวผม พวกนั้นกลัวจนตัวสั่น แล้วรีบวิ่งออกไป
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำสิ่งที่เห็นคือเด็ก ผช ตัวเล้กๆกำลังนั่งกอดเข่าด้วยสภาพที่ยับเยิน เสื้อถูกกระชากจนยัยยู่ยี่ พวกนั้น จะปล้ำเจ้านี่หรอเนี่ย
"อะ นาย" เค้าเงยหน้าที่เต้มไปด้วยคราบน้ำตามองมาที่ผม
"อืม ฉันเอง"
"มา ชะ ช่วยฉันทำไม"
" ไม่รู้สิ"
"ทั้งๆที่ย้าย รร มาแล้วแท้ๆ นึกว่าจะมีอะไรเปลี่ยนไปนึกว่าจะไม่โดนแกล้งอีกต่อไป แต่ไม่เลย ใครๆก็เห็นฉันเป็นแค่ของเล่น เพราหน้าตาอัปลักษณ์นี้ใช่มั้ย" เค้าพูดแล้วสะอึกสะอื้น ไม่เลยน่าตาเค้าออกจะน่ารักและนี่ละนะที่เป็นสาเหตุให้พวกหื่นกามแกล้ง
"เห โดนแกล้ง? หึ นายเป็นของเล่นก็จริงแต่นายเป็นของเล่นที่ไม่มีเจ้าของเลยมีแต่คนเล่นแล้วโยนทิ้ง" ผมพูดด้วยสีหน้าที่กำลังสมเพสเจ้านั่น
"ฉันเกลียดนาย ออกไปซะ" เค้าพูดตะคอกใส่ผมอีกแล้ว แต่ทำไมผมไม่โกรธนะ
"มาเป็นของเล่นของฉันสิ"
"หะ" เค้าเงยหน้ามามองผม
"ใช่ ถ้านายเป็นของเล่นของฉันละก็จะไม่มีใครแกล้งนายอีกเลย แค่มาเป็นของฉัน" หึ แค่นี้เพียงแค่นี้เจ้านี่ก็เป็นของเล่นของผมแล้ว
"อ่ะ นะ นายมันต่ำที่สุด" เค้าพูดพร้อมวิ่งหนีไป แต่! ผมโดนปฎิเสธ? เห้ยยย เจ้านั่นนน!!
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ