กลัวว่าเรารักกันไม่ได้
-
เขียนโดย ขอจันทร์
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 21.53 น.
5 chapter
0 วิจารณ์
8,050 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 19.19 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
5) ปัจฉิม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " ทางโรงเรียนขอแสดงความยินดีกับนักเรียนทุกคนที่จบการศึกษาในภาคเรียนนี้ ขอให้มีความสุขในชีวิตมหาวิทยาลัยครับ" ผู้อำนวยการให้โอวาทกับนักเรียน
"ผอ.พูดยังกับชีวิตมหาลัยเหมือนนรก"นิ้งทักขึ้น
"เอ้อ ! แล้วแกสองคนจะเรียนที่เดียวกันมั้ย" นิ้งยังคงอยากรู้เรื่องของทั้งสองคน
"เรา เราจะเรียนอักษรศาสตร์ แต่...คณะนี้ไม่มีในมหาวิทยาลัยที่บอมเรียน " นัทตอบนิ้งไป พร้อมสีหน้าเคร่งขรึม
"อ้าว งั้นก็ต้องเรียนคนละมหาลัยกันนะสิ โถ แกไม่เป็นไรหรอก อนาคตสำคัญกว่านะ"นิ้งรีบพูดขึ้น และยิ้มมุมปาก
"แล้วแกล่ะนิ้ง จะเรียนคณะอะไร มหาลัยอะไร"นัทปัดถามนิ้งทันที
"อ้อ เราน่ะหรอ ก็น่าจะเรียนบริหารธุรกิจนี่แหละ ได้ที่เดียวกับบอมด้วยนะ " นิ้งตอบ
"อ๋อ ยินดีด้วยนะ แกได้คณะที่อยากเรียนแล้ว เออ เราไปห้องน้ำแป๊บนึงนะ" นัทพูด
"เดี๋ยวสิ เดี๋ยวบอมก็รับโล่รางวัลแล้วนะ แล้วเราก็ต้องขึ้นไปรับสายสะพายและถ่ายรูปร่วมกับนักกีฬาด้วย จะไม่ดูพวกเราบนเวทีหรอ " ยิ่งจะหมดเทอมปิดภาคเรียนเท่าไหร่การกระทำของนิ้งก็เริ่มแสดงอาการออกมามากขึ้นเท่านั้น จนนัทก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
"เราไปแป๊บเดียวเอง เดี๋ยวมา" นัทพูด
"โอเคๆ งั้นเราไปสแตนบายข้างเวทีก่อนนะ รีบๆมาล่ะนัท"
"และมาถึงฉากสุดท้ายของงานแล้วล่ะค่ะ "
"ใช่ครับ เราขอเชิญท่านผู้อำนวยการมอบโล่รางวัลให้กับนักกีฬาด้วยครับ"
"เรียนเชิญค่ะ "
เชิญน้อง "MISS หน้าใส ไร้สิว " ถ่ายรูปร่วมกับนักกีฬาด้วยเลยนะคะ
ตอนนี้บนเวทีเต็มถูกจับจ้องไปด้วยผู้คนมากมาย รวมไปถึงนัทด้วย นัทนั่งดูบอมที่ยืนถ่ายรูปอยู่บนเวที ก็แอบเก็บมาคิดเหมือนเดิม ว่าตัวเองไม่มีดีอะไรที่ไปเทียบเท่าบอมได้เลย เอ๊! แต่อยู่ๆทุกคนก็ซุบซิบอะไรกัน
"ว้าย! ดูนั่น ไม่ให้ซุบซิบได้ไง ก็ยัยนิ้ง " MISS หน้าใส ไร้สิว " ก็เพื่อนสนิทนัทนี่แหละ ยืนถ่ายรูปกับนักกีฬาชายแบบประเภทที่ว่าสิงได้คือสิงไปแล้ว อ่อยมาก ผู้ชายที่จะสิงก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็หนุ่มหล่อของนัทไง"
"คงไม่คิดจะแย่งแฟนเพื่อนหรอกนะ"
"เออ พักหลังยัยนี่นางมีอาการแปลกๆ "
ผู้คนระแวกนั้นก็พูดตามสิ่งที่คิด ทำให้นัทที่ยืนฟังอยู่เงียบๆก็ได้แต่คิดตาม และเดินออกจากหอประชุม
"นัท ! "เสียงหนุ่มดีกรีนักกีฬาของโรงเรียนเรียกเธอ
"อ้าว บอม เสร็จแล้วหรอ "
"มาถ่ายรูปกัน เรายังไม่มีรูปคู่แฟนเลยนะ" บอมปากหวาน ทำนัทตัวบิดเป็นเลขแปดแล้ว
"บ้า! "นัทเอามือตีลงไปที่แขนบอม
แชะ แชะ แชะ ! เสียงชัตเตอร์รัว บอมกดถ่ายรูปเขากับนัท
"อ้าวเพื่อน 6/7 มาถ่ายรูปรวมกัน นั่น! นัทกับบอม มาเร็วทุกคนรอพวกแกอยู่ " เสียงหัวหน้าห้องเรียก
"ไปเร็ว เดี๋ยวโดนพวกนี้รุมถืบ" บอมยังคงพูดจาหยอกนัท แล้วทั้งสองก็ไปถ่ายรูปรวมกับเพื่อน
"บ๊ายบ่าย เพื่อน ม.6/7 โชคดี แล้วเจอกันใหม่ "
"ผอ.พูดยังกับชีวิตมหาลัยเหมือนนรก"นิ้งทักขึ้น
"เอ้อ ! แล้วแกสองคนจะเรียนที่เดียวกันมั้ย" นิ้งยังคงอยากรู้เรื่องของทั้งสองคน
"เรา เราจะเรียนอักษรศาสตร์ แต่...คณะนี้ไม่มีในมหาวิทยาลัยที่บอมเรียน " นัทตอบนิ้งไป พร้อมสีหน้าเคร่งขรึม
"อ้าว งั้นก็ต้องเรียนคนละมหาลัยกันนะสิ โถ แกไม่เป็นไรหรอก อนาคตสำคัญกว่านะ"นิ้งรีบพูดขึ้น และยิ้มมุมปาก
"แล้วแกล่ะนิ้ง จะเรียนคณะอะไร มหาลัยอะไร"นัทปัดถามนิ้งทันที
"อ้อ เราน่ะหรอ ก็น่าจะเรียนบริหารธุรกิจนี่แหละ ได้ที่เดียวกับบอมด้วยนะ " นิ้งตอบ
"อ๋อ ยินดีด้วยนะ แกได้คณะที่อยากเรียนแล้ว เออ เราไปห้องน้ำแป๊บนึงนะ" นัทพูด
"เดี๋ยวสิ เดี๋ยวบอมก็รับโล่รางวัลแล้วนะ แล้วเราก็ต้องขึ้นไปรับสายสะพายและถ่ายรูปร่วมกับนักกีฬาด้วย จะไม่ดูพวกเราบนเวทีหรอ " ยิ่งจะหมดเทอมปิดภาคเรียนเท่าไหร่การกระทำของนิ้งก็เริ่มแสดงอาการออกมามากขึ้นเท่านั้น จนนัทก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
"เราไปแป๊บเดียวเอง เดี๋ยวมา" นัทพูด
"โอเคๆ งั้นเราไปสแตนบายข้างเวทีก่อนนะ รีบๆมาล่ะนัท"
"และมาถึงฉากสุดท้ายของงานแล้วล่ะค่ะ "
"ใช่ครับ เราขอเชิญท่านผู้อำนวยการมอบโล่รางวัลให้กับนักกีฬาด้วยครับ"
"เรียนเชิญค่ะ "
เชิญน้อง "MISS หน้าใส ไร้สิว " ถ่ายรูปร่วมกับนักกีฬาด้วยเลยนะคะ
ตอนนี้บนเวทีเต็มถูกจับจ้องไปด้วยผู้คนมากมาย รวมไปถึงนัทด้วย นัทนั่งดูบอมที่ยืนถ่ายรูปอยู่บนเวที ก็แอบเก็บมาคิดเหมือนเดิม ว่าตัวเองไม่มีดีอะไรที่ไปเทียบเท่าบอมได้เลย เอ๊! แต่อยู่ๆทุกคนก็ซุบซิบอะไรกัน
"ว้าย! ดูนั่น ไม่ให้ซุบซิบได้ไง ก็ยัยนิ้ง " MISS หน้าใส ไร้สิว " ก็เพื่อนสนิทนัทนี่แหละ ยืนถ่ายรูปกับนักกีฬาชายแบบประเภทที่ว่าสิงได้คือสิงไปแล้ว อ่อยมาก ผู้ชายที่จะสิงก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็หนุ่มหล่อของนัทไง"
"คงไม่คิดจะแย่งแฟนเพื่อนหรอกนะ"
"เออ พักหลังยัยนี่นางมีอาการแปลกๆ "
ผู้คนระแวกนั้นก็พูดตามสิ่งที่คิด ทำให้นัทที่ยืนฟังอยู่เงียบๆก็ได้แต่คิดตาม และเดินออกจากหอประชุม
"นัท ! "เสียงหนุ่มดีกรีนักกีฬาของโรงเรียนเรียกเธอ
"อ้าว บอม เสร็จแล้วหรอ "
"มาถ่ายรูปกัน เรายังไม่มีรูปคู่แฟนเลยนะ" บอมปากหวาน ทำนัทตัวบิดเป็นเลขแปดแล้ว
"บ้า! "นัทเอามือตีลงไปที่แขนบอม
แชะ แชะ แชะ ! เสียงชัตเตอร์รัว บอมกดถ่ายรูปเขากับนัท
"อ้าวเพื่อน 6/7 มาถ่ายรูปรวมกัน นั่น! นัทกับบอม มาเร็วทุกคนรอพวกแกอยู่ " เสียงหัวหน้าห้องเรียก
"ไปเร็ว เดี๋ยวโดนพวกนี้รุมถืบ" บอมยังคงพูดจาหยอกนัท แล้วทั้งสองก็ไปถ่ายรูปรวมกับเพื่อน
"บ๊ายบ่าย เพื่อน ม.6/7 โชคดี แล้วเจอกันใหม่ "
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ