T2.Re-love ขอมีรักแรกอีกครั้ง
6.9
เขียนโดย ๑กัสจัง๑
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.05 น.
12 ตอน
7 วิจารณ์
16.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2558 23.34 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
9) ปฏิบัติการช่วยชีวิตนายสุดเลิฟ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันเคาะประตูห้องพี่แม๊ค พร้อมทั้งเรียก 'พี่แม๊คๆนี่สิบโมงแล้วนะ ท๊อฟฟี่หิวข้าวแล้ว ลงมาทำอะไรให้กินหน่อยสิ ท้องร้องจ๊อก จ๊อกแล้ว' ซึ่งปกติแล้ว พี่แม๊คจะลงมาทำกับข้าวไว้ให้ทุกเช้า เพราะว่าฉันมักตื่นสายกว่าพี่เค้าเสมอ - -* วันนี้ดูแปลกๆไปพี่แม๊คเป็นอะไรหรือเปล่า พร้อมทั้งเคาะเรียกพี่แม๊คอีกครั้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก แต่ไม่มีแม้เสียงตอบรับ ฉันจึงตัดสินใจเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องพี่แม๊ค
'เอ๊ะ ไม่ได้ล๊อคไว้ด้วย พร้อมทั้งค่อยๆเปิดประตูเข้าไปอย่าช้าๆ....เเอ๊ด.....
พอเข้าใปฉันตกใจทันทีที่เห็น พี่แม๊ค นอนฟุ๊บอยู่ที่พื้นเอกสารมากมายกระจายไปทั่วห้อง ฉันรีบเดินไปหาพี่แม๊คพร้อมทั้งจับที่ตัวพี่แม๊ค
'อุ๊ย ตัวร้อนมากๆเลยสงสัยทำงานหนักไม่สบาย ฉันนึกในใจทำอย่างงัยดีนะ พร้อมทั้งดึงแขนพี่แม๊คมาคล้องคอแล้วพยุงพี่แม๊คไปที่เตียงทันที พร้อมทั้งห่มผ้าให้
ฉันโทรไปปรึกษายัยแอลฟ่าเพื่อนซี้ของฉันว่าควรจะทำอย่างงัยดี ยัยแอลฟ่าตอบกลับมาสั้นๆเพียงว่า
''ก็ดูแลพี่เค้าดีๆสิ มันเป็นหน้าที่ของแกนะ พร้อมทั้งหัวเราะเบาๆ
'อะไรของแกยัยแอลฟ่า หมายความว่างัยหรอ แล้วดูแลนี่ทำอย่างงัยละ
''คิดเอาเองสิ ว่าแกจะทำอะไรให้กับคนรักของแกที่ป่วยอยู่
'อ่อ เข้าใจแล้วละ ขอบใจมากนะที่บอก โครตมีประโยชน์เลยแก - -*
ฉันรีบเดินออกไปเอาผ้าชุบน้ำมาทาบไว้บนหัวพี่แม๊ค เพราะเคยเห็นในทีวีเค้าทำกัน ก็คนไม่เคยนี่นา อยู่คนเดียวมาตลอดไม่เคยต้องไปดูแลใคร
หลังจากนั้นฉันก็ค่อยๆทยอยเก็บของของพี่แม๊ค ส่วนมากเป็นเอกสารเกี่ยวกับงานที่พี่เค้าทำ แล้วจัดไว้เป็นที่ๆ รวมถึงเก็บกวาดห้องให้ก่อนบางส่วน ก่อนจะลงมาจากห้องพี่แม๊ค เข้าครัวเพื่อทำอะไรให้พี่แม๊คกิน พร้อมทั้งบนเบาๆ
'งานเข้าละสิ ทำกับข้าวไม่เป็นด้วย ปกติซื้อกินอย่างเดียวทำงัยดีเนี้ย พร้อมทั้งเปิดที่ตู้กับข้าว เห็นอะไรบางอย่าง ฉันรีบหยิบมาทันที เหอๆ รอดแล้ว'
ไม่นานนักข้าวต้มก็เสร็จ (ที่จริงแล้วแค่ต้มน้ำแล้วเทใส่)แล้วรีบยกขึ้นมาให้พี่แม๊ค พร้อมยาแก้หวัด
พอเข้าห้องไปถึง พี่แม๊คพยายามลุกขึ้นมา ฉันรีบเดินไปห้ามทันที
'ไม่ต้องเลยไม่สบายนอนไปเลยนะ จะลุกมาทำไม
*เอ่อ งานพี่ยังไม่เสร็จนะ ต้องเคลียร์ก่อนบ่ายนี้ด้วย แค๊กๆ พร้อมทั้งพยายามลุกขึ้น
ฉันโมโหมากเลยละตอนนั้นเลยตะคอกเสียงดังใส่พี่เขาไป 'นอนไปเลย ไม่สบายอย่าบ้าให้มากนะ มีอะไรพอให้ช่วยก็บอกกันสิ เดี๋ยวช่วยเอง' พร้อมทั้งยื่นข้าวต้มไปให้
'เอ้า ข้าวต้ม กินๆไปร้อนๆจะได้หายไวๆ รู้มั้ยลำบากนะนี่ เอ้าอ้าปากเร็ว
*ทำกับข้าวเป็นด้วยหรอ ไม่ยักรู้
'ป่วยแล้วยังบ่นอีก เชอะๆ กินๆไปเถอะ เอ้า อ้าม....(แบบนี้ป่าวนิที่คนรักเขาดูแลกัน)
*เฮ้อ ทำอย่างกะพี่เป็นเด็กไปได้นะเรา มาเอ้า อ้าม..
หลังกินข้าวต้มเสร็จก็ให้พี่แม๊คกินยาแล้วบ่นให้นอนทันที พร้อมทั้งนำผ้าที่วางใว้บนหัวมาเปลี่ยนให้ พร้อมทั้งเดินไปที่หน้าคอม เพื่อดูงานที่พี่แม๊คทำอยู่ว่าพอจะช่วยอะไรได้บ้าง
แล้วมีเสียงบางอย่างดังขึ้นมาเบาๆ *เอ่อ ขอบใจนะ
'เงียบแล้วนอนไปเลย รู้มั้ยว่าเป็นห่วงอย่าให้โมโหได้มั้ย
*รู้แล้วคับ เหอๆ ดุแท้วันนี้ ได้ทีเอาใหญ่เลยละ แต่วันนี้ไม่มีแรงสู้ละ นอนก่อนดีกว่า
ฉันพยายามทำความเข้าใจเกี่ยวกับเอกสารหลายๆอย่างของพี่แม๊ค ก็พอๆจับแนวทางได้บ้าง ฉันพยายามช่วยเต็มที่ จนถึงช่วงบ่ายๆงานก็เสร็จทัน ฉันลุกขึ้นมาหาพี่แม๊คมาดูอาการพร้อมทั้งนำมือแตะที่หน้าผาก 'อุ๊ย ยังร้อนอยู่เลย ทำงัยดีละ'
ภาพมันผุดขึ้นมาในหัว จากหนังหลายๆเรื่อง เช็คตัวงัยละ เอ่อ จะดีมั้ยนะ ก่อนตัดสินใจ นำน้ำอุ่นชุบผ้าใส่อ่างถือเข้ามา แล้วเปิดผ้าห่มค่อยๆพยุงตัวพี่แม๊คขึ้นมาพิงที่ไหล่ฉัน แล้วค่อยๆถอดเสื้อ เช็ดแขน เช็ดตัว พร้อมทั้งนำเสื้อมาใส่ให้ ลมหายใจพี่เค้ารดลงที่ซอกคอฉัน มันทำให้ฉันขนลุกสั่นไปหมดเลย ใจเต้นแรงมากๆ อยากจะกัดซะจริงๆ แล้วค่อยๆวางตัวพี่แม๊คลงก่อนจะห่มผ้าให้เหมือนเดิม พร้อมทั้งนำมือมาลูบที่หน้าพี่แม๊ค หายไวๆนะพี่ แล้วนั่งดูอาการอยู่ข้างๆพร้อมทั้งกุมมือพี่แม๊คไว้
จนถึงช่วงค่ำฉันยังอยู่ข้างเตียงพี่แม๊ค ตัวพี่แม๊คยังคงร้อนอยู่ จะทำอย่างงัยดีนะ ทำอย่างงัยต่อดี เอ่อ ที่นึกออก ในหนังงัยเขาทำกัน ไออุ่นจากร่างกาย - - เหอๆจะดีหรอ แต่นึกอะไรไม่ออกแล้วละ ถามยัยแอลฟ่าก็พูดอะไรไม่รู้เรื่อง เป็นงัยเป็นกันละว่ะ
พร้อมทั้งเปิดผ้าห่มนำตัวเองไปซุกเอามือโอบตัวพี่แม๊คไว้ 'อุ่นมากเลย ได้ยินเสียงหัวใจพี่ด้วย มีความสุขจัง' ก่อนอุทานขึ้นมาว่า 'ไม่ไช่ๆ สงบไว้ๆ'
เช้าวันถัดมา
พอถึงรุ่งเช้า พี่แม๊คตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆ อ่าวเฮ้ย ยัยท๊อฟฟี่มาอยู่บนเตียงพี่ได้งัยนิ พร้อมทั้งพยายามดึงแขนฉันออกมา
'อะไรอีกละคนกำลังนอนสบาย อย่าดิ้นสิ พร้อมเอาหน้าถูไถไปมา ก่อนจะได้สติสลึมสะลือ มองมาทางพี่แม๊ค
อ่าว หลับเพลินซะได้ 5555+พร้อมทั้งเอามือเกาหัว พูดแก้เขินทั้งที่จริง ทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอื้อมมือมาแตะที่หน้าผาก พร้อมพูดมาเบาๆว่า 'หายป่วยแล้วละสิ'
*อะ อะ เอ่อ ขอบใจนะ แต่ เอ่อ จะกอดไปถึงไหนลุกไปได้แล้ว ไป ไป
'โห พูดแบบนี้กับ ผู้มีพระคุณเลยหรอ เสียแรงอุตส่าห์ดูแลทั้งคืน แล้วลุกเดินออกเข้าห้องตัวเองทันที แล้วปิดประตูดัง ปัง!!!!
*ลุกขึ้นมา เห็นข้าวของทุกอย่างเก็บเรียบร้อยรวมถึงงานที่ต้องใช้ก็เสร็จส่งทันเวลา พร้อมทั้งรีบมานั่งที่คอม ก่อนจะเอ่ยบางคำออกมา ..โห โชคดีนะ ที่ทันไม่ยักรู้ว่ายัยท๊อฟฟี่ ทำเรื่องเเบบนี้ได้ด้วย
ช่วงสายวันนั้นพี่แม๊คมาเคาะประตูเรียกฉัน *เอ้า กินข้าวได้แล้ว ฉันเปิดประตูออกมาแล้วค่อยๆเดินลงไปข้างล่าง วันนี้กับข้าวเยอะมากมีแต่ของชอบทั้งนั้นเลย ฉันหันไปมองพี่แม๊ค
ถามว่าทำไมเยอะจังวันนี้
*เอ่อ เป็นรางวัลนะ พร้อมทั้งพูดเบาๆ ขอบใจนะ
'อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย พูดดังๆหน่อยซิ
*เงียบไปเลย ยัยท๊อฟฟี่
'55555+
'พี่แม๊คคิดอยากจะบอกรัก ท๊อฟฟี่มั่งยังละ พร้อมทั้งทำตาปริบๆยิ้มหวานใส่ ( อ้อนแต่เช้าอิอิ ฟินมาทั้งคืนแล้วนิ )
*โหแก เดี๋ยวเอาซ่อมจิ้มตาเลยกินข้าวไปได้แล้ว พร้อมทั้งเอามือปิดปาก
'ก็ยิ้มได้นี่นา ไม่ได้เห็นนานแล้วนะ รอยยิ้มแบบนี้ น่ารักมากเลย ที่รัก
* อุย!! อย่าให้มากไปนะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ