ปลายฟ้า..

Just give me a reason Just a little bit's enough             second we're not broken just bent                  And we can learn to love again      It's in the stars It's been written in the scars on our hearts                   We're not broken just bent               And we can learn to love again  .... 
                             
 
     เสียงเพลงลอยเเว่วมาเเต่ไกล ..  ในช่วงเวลายามบ่าย สายลมพัดโบกพริ้ววว ทำเอาต้นไม้ใบหญ้าโอนเเอนไปตามสายลม  สาวน้อยตากลมนั่งรับลมเบาๆ ยามบ่าย อันเเสนง่วงง  >//<
  " เพียงขวัญ    เพียงขวัญ   "   เพื่อนสาวของเธอเรียกเบาๆ  ทำให้เธอหลุดออกจากห้วงพวังอันเเสนสบาย
  "  ห้ะ  ว่าไง !  มีไรพลอย "  เธอสดุ้งเล็กน้อย เเล้วหันไปหาเพื่อนสาวของเธอที่กำลังปั่นงานอย่างหัวหมุน   เสียงจอเเจของเพื่อนๆในห้องเรียน  เเละคุณครูที่น่ารัก ( หึหึ ) ปะปนกันไปหมดยั่งกับหลงไปอยู่ในสวนนกเลยทีเดียวเชียว
   " เก็บของได้เเล้วรีบไปกันเหอะ  ฉันละเมื่อยไปหมดละ  นี่ขนาดเปิดเทอมมาเเค่อาทิตย์เดียวน้ะ  ดินนี่พอกหางฉันละ  เห้อ ! " พลอยบ่นอย่างกับเเม่ลดตังค่าขนมเเหนะ  ยัยเพื่อนคนนี้ 
 ฉันเก็บหนังสือเล่มโตใส่กระเป๋าอย่างเอื่อยๆ  ช่างน่าเบื่อจริงๆวันนี้ >//<  
"  กลับบ้านกัน ..พลอย "   ท่ามกลางท้องฟ้าอันมืดครึ้มสาวน้อยทั้งสองเดินกลับบ้านไปพร้อมๆกันบนถนนที่มีความวุ่นวายยยยย  >/////////////<
"  เเล้วเจอกัน พรุ่งนี้นะ เพียงขวัญ   บาย "