คุณพี่ชาย

   ซ่า !!! ฉันเปิดก็อกน้ำเพื่อล้างหน้าและครุ่นคิดเรื่องที่ยัยนัทตี้พูดเมื่อกี้นี้ ฉันส่ายหัวเพื่อไล่ความคิดนั้นอีกครั้ง คงไม่ใช่หรอก ฉันคงสับสนกับคำพูดของยัยเพื่อนตัวแสบมากเกินไป รีบล้างหน้าแล้วขึ้นเรียนดีกว่า  

      กริ่งงง กริ่งงง เสียงกริ่งหมดเวลาดังขึ้น ซะงั้น ฉันจึงรีบเดินขึ้นอาคารเรียนทันที

      " มาแล้วหรอนิวเพื่อนรักก ไปส่องพี่แทนมาหรอ " ยัยนัทตี้ถามด้วยน้ำเสียงกวนๆ

      " ใครอีกล่ะ " ฉันถามด้วยสีหน้าเซ็งๆ 

      " ก็คุณพี่ชายที่แกล้มทับเมื่อเช้าไง เค้าชื่อ พี่แทน ยัยเฟรนอุตสาห์ไปสืบมาให้นะเนี่ย" เอ๊ะ ชื่อพี่แทนงั้นหรอ อ๋อ  ว่าแต่ว่านี่ฉันสนใจทำไมเนี่ย

      " ใจลอยไปหาใครหรา " ยัยเฟรนพูดขึ้นบ้าง พร้อมกับเพื่อนๆทั้ง 4 ที่ยิ้มแบบมีลับลมคมใน

      " ป่ะๆ ไปกินข้าวกันได้ล่ะ ไปช้าเดี๋ยวไม่มีโต๊ะนั่งนะ " ยัยพายพูดขึ้นบ้าง

ระหว่างทางที่เดินไปโรงอาหาร สายตาก็เหลือบไปเห็นชายรูปร่างคุ้นตาที่นั่งร้องเพลงอยู่กับเพื่อนๆ

หึ ดูท่าทางมีความสุขจังนะ ได้ยินว่าก่อนจะเลิกกับฉันหมอนั้นคุยอยู่กับรุ่นพี่คนหนึ่งอยู่นี่ อีกไม่นานคงเปิดตัวสินะ เหอะ 

      " นี่ๆแกได้ดูเรื่องนั้นมั้ย พระเอกหล่อมากก " " ฉันดูเว้ย อิจฉานางเอกสุดๆ " " ฉันอยากดูตอนต่อไปมากเลย ทนรอไม่ไหวล่ะเนี่ย " " นั้นอ่ะดิ " ระหว่างทางที่เดินมาโรงอาหารเพื่อนๆก็พากันพูดคุยถึงละครที่เล่นเมื่อคืนนี้อย่างเมามัน ส่วนฉันนอนฟังเพลงเศร้าจ้าา

      ที่โต๊ะ

   " วันนี้กับข้าวอร่อยทุกอย่างเลยแหะ " ยัยนัทตี้เริ่มต้นบทสนทนา 

   " แกก็อร่อยทุกอย่างเลยไม่ใช่หรอ " ยัยพายพูดแล้วเราทุกคนก็หัวเราะ และระหว่างที่เรากำลังหัวเราะกันอยู่นั้น ก็มีรุ่นพี่คนนึงเดินเข้ามาหา พวกเราจึงหยุดทุกอย่างแล้วมองพี่ชายที่มาใหม่

   " พะ พะ พี่แทน " ฉันพูดติดอ่าง ด้วยความตกใจ

   " เออ น้องนิวครับ พี่ขอเฟสได้มั้ย พี่อยากรู้จักน้องอ่ะครับ " ฉันได้แต่อึ้งกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้ เหมือนโลกหยุดหมุน เวลาหยุดเดิน หูฉันไม่ได้ฟาดไปใช่มั้ย

   " น้องนิว น้องนิวครับ "

   " ค่ะ " ฉันสะดุ้งหลังจากพี่เค้าเรียก

   " ได้มั้ยครับ " พี่เค้าพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเคย พร้อมยิ้มแบบเขิลๆ

   " เอ่อ คือ ว่า " ฉันอ้ำอึ้งไม่ตอบ

   " NINEWSIRIWAN ค่ะ " เสียงยัยเฟรนโพร่งขึ้นมาพร้มกับแผ่นกระดาษที่เขียนชื่อเฟสของฉัน  ฉันทำหน้าไม่ถูกได้แต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่เพื่อนๆตัวแสบทำ

    " ขอบคุณครับ " พี่แทนเอื้อมมือไปหยิบแผ่นกระดาษจากมือยัยเฟรนแล้วจึงหันกลับมายิ้มให้ฉัน

     " พี่ชื่อ แทน นะ ยินดีที่ได้รู้จักครับน้องนิว " ฉันได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ แล้วพี่เค้าก็หันหลังเดินจากไป กลุ่มเพื่อนๆของพี่เค้าที่มองอยู่ต่างก็ส่งเสียง เฮ้ ร้องแซวกันใหญ่ ไม่ต่างอะไรกับสายตาที่กำลังจ้องฉันอยู่ตอนนี้ 

     " แหม ทำเป็นลีลา "  ยัยเมลพูดขึ้นก่อน

     " นั้นดิ แกเห็นพี่เค้าเมื่อกี้มั้ย เท่มากเลยอ่ะ "  " อิจแกแรงมากอ่ะ " " อยากมีแบบนี้มั่งอ่ะ ต้องทำยังไง " เสียงเพื่อนๆพูดคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ แต่ทว่าในใจฉันกลับไม่ได้ดีใจเลยซักนิดเพราะอะไรกันนะ ฉันยังไม่ลืมหมอนั้น หรือฉันกลัวที่จะต้องเริ่มต้นใหม่กันนะ !!!