คุณพี่ชาย

      กริ่ง!!! กริ่ง !!! 
       " นินิว นินิว ตื่นได้แล้ว "
          เสียงของเพื่อนที่เรียกทำให้คนที่กำลังหลับอยู่หลุดจากห้วงแห่งนิทรา หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงงงวยและเหนื่อยล้า
      " หมดเวลาแล้วหรอ " เธอหันไปถามเพื่อนๆที่กำลังยัดหนังสือเล่มโตใส่ในกระเป๋า พร้อมกับคำบ่น อู้อี้ กับงานที่อาจารย์พึ่งสั่งไป
      " ก็ใช่น่ะสิ แล้วนี่แกจะไปโรงอาหารด้วยกันป่ะ "
      " คงไม่ล่ะ ไปเถอะวันนี้ฉันเหนื่อยนิดหน่อยนะ ขอกลับบ้านเลยดีกว่า "
      " แกก็เหนื่อยแบบนี้ตลอดแหละ หลังจากวันนั้นน่ะ " หลังจากพูดจบเพื่อนๆทั้ง 4 ของฉันก็พากันเดินออกจากห้องไป  
      เมื่อ 2 เดือนก่อน 
         ในวันที่ฟ้ามืดครึ้ม ใต้ต้นมะม่วงของโรงเรียนที่ปราศจากผู้คนปรากฎเงาชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังพูดคุยกัน
      " ทีม เธอไม่เคยใส่ใจเราเลย เธอใส่ใจแต่เกมส์ เคยสนใจเราบ้างมั้ย ถ้าเธอจะเป็นแบบนี้แล้วจะมาคบกับเราทำไม " หญิงสาวตะโกนถามชายหนุ่มด้วยความสงสัยพร้อมกับน้ำตาที่กำลังจะกลั้นไว้ไม่อยู่.....
     " นิว เธอไม่เข้าใจหรอ เราก็ไม่ได้มีคนอื่นเธอจะอะไรนักหนา  ทนไม่ได้ก็เลิกยุ่งกับเราซักที" ชายหนุ่มตอบกลับด้วยความโกรธ
      หลังจากที่หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกแล้ว มันเอ่อล้นออกมาจากดวงตากลมเล็กของเธอเหมือนฝนที่กำลังจะตกเพื่อตอกย้ำสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ
" ได้ งั้นเราเลิกกัน ต่อไปนี้เราจะไม่มายุ่งกับเธออีก " 
     " ศิริวรรณ ศิริวรรณจ๊ะ " เสียงของอาจารย์ปลุกให้เธอตื่นจากภวังค์
     " ค่ะ อาจารย์ "
     " ครูจะปิดห้องแล้ว เธอจะไม่กลับบ้านหรอ" 
     " กลับค่ะ " หญิงสาวจึงรีบเก็บข้าวของที่อยู่บนโต๊ะใส่ในกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปที่รถประจำของเธอเพื่อกลับบ้านด้วยสีหน้าเหนื่อยหนาย......