My Love ชีวิตรักประจำวันของฉัน

    ในเช้าวันที่สดใสสายลมเอื่อยๆพัดมาเบาๆ ณ บ้านใบหม่อน

      "ติ๊ดๆๆๆๆๆ อืมมมมเช้าแล้วหรอเนี้ยอึ๊ยหนาวจังเข้าเดือนธันวาแล้วนี้นะ ฮึรูปมีเยอะกว่าที่คิดนะเนี้ยทั้งที่ยังไม่ถึงปีเลยนะวันลอยกระทงอยากไปกับทุกคนอีกจังเลย เอาละวันนี้แอบไปปลุกไอร๊กิ่งเล่นดีกว่าแล้วค่อยไปกินข้าวแล้วไปโรงเรียน"

     ตึกตึกตึกตึกตึกตึก กริ๊กแกร๊ก 

     "ไอร๊กิ่งตื่นได้แล้วเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอกนะ กิ่งกิ่งนี้กิ่ง กิ่งนี้แกเป็นหวัดหรอไอร๊กิ่งตื่นสิเฮ๊ย"

      ตึกตึกตึกตึก ในเวลาที่ฉันรู้ว่าน้องชายของฉันไม่สบายฉันจึงทำอะไรไม่ถูกจึงต้องโทรไปหาแม่ที่ไปดูงานที่ต่างจังหวัดแต่ไม่สามรถติดต่อได้เลยจึงลนมาก

      "คิดสิคิดสิใจเย็นๆก่อนนะหม่อนแล้วก็คิดใจเย็นเข้าไว้เอาละตอนนี้เราต้องไปโทรไปที่โรงเรียนเพื่อลาหยุดก่อนแล้วจากนั้นต้องไปทำอะไรให้กิ่งกินแล้วก็ยาแล้วหลังจากนั้นต้องไปต้มน้ำแล้วเช็ดตัวสินะเอาละ ตรู๊....สวัสดีค่ะครูอ้อมพอดีวันนี้หนูขอลาหยุดได้ไหมคะคือว่าไอร๊กิ่งไม่สบายนะคะแล้ววันนี้แม่ก็ไม่อยู่บ้านด้วย ก็เลยจะขอลาหยุดทั้งคู่เลยค่ะขอร้องนะคะครูอ้อม"

      "ได้จ๊ะเป็นกรณีพิเศษนะแล้วโทรบอกแม่รึยัง"

     "โทรไปแล้วค่ะแต่แม่ปิดเครื่องนะค่ะ"

      "งันหรอจ๊ะถ้างันก็แย่หน่อยนะเอาเป็นว่าเฝ้าไข้น้องดีๆละแค่นี้นะ"

     แคร๊ก

     "เอาละกิ่งไปแปรงฟังซะแล้วเดี๋ยวพี่ไปทำข้าวต้มมาให้กินเข้าใจไหม"

     "ถึงไม่สั่งก็ต้องแปรงอยู่แล้วไม่ต้องมาทำเป็นสั่งเหมือนแม่หรอกน่า"

     "ไม่หด้สั่งสักหน่อยเป็นก็ต้องห่วงน้องเป็นธรรมดาอยู่แล้วใช่ปะละเอาละไปได้แล้ว"

     30 นาทีผ่านไป

      "มาแล้วข้าวต้มร้อนๆนะมากินได้แล้วเดี๋ยวพี่ป้อนนะมาสิ"

     "กินเองได้น่าไม่ต้องมาป้อนเหมือนเด็กก็ได้นะ"

     "เอาเถอะน่าอยู่เฉยๆไปเลยคนป่วยนะก็ต้องอยู่เฉยๆเข้าใจไหมเอ๊ากินเข้าไปแล้วนี้ก็ยา"

     "ฮึ๊ยเดี๋ยวก่อนนี้ยาอะไรเนี้ยเอามาให้กินนะยาพิษรึป่าวก็ไม่รู้"

     "กินๆเข้าไปเถอะน่าเดี๋ยวแม่จับฆ่าซะหรอก คนอุตส่าห์หยุดเรียนเพื่อนเฝ้าไข้เชียวนะถ้าจะฆ่าละก็คงฆ่าตั้งแต่แกเกิดแล้วละ"

     "เอาละนอนได้แล้วเดี๋ยวมาเช็ดตัวให้นอนรอไปก่อนแล้วกัน"

      "ไม่ต้องหรอกน่าไปอ่านหนังสือดีกว่ามั้งจะสอบแล้วนี้นา"

      "จะมามัวอ่านได้ไงละนอนได้แล้ว มาเดี๋ยวเช็ดตัวให้นะ"

     "นี้พี่พี่นะชอบพี่ไม้จริงๆอะหรอ"

     "ป่าวสักหน่อยหุบปากไปเลย"

     "น่าไม่ต้องปิดบังหรอกนะวันนั้นพี่ไม้มาส่งด้วยนี้วันพี่ฝนตกนะ"

     "วันนั้นก็แค่ลืมพกลมไปด้วยแค่นั้นเองนะ"

     "งันหรอพี่นะคงจะชอบเข้าแล้วจริงๆก็ได้นะ"

     "งันหรอนั้นสินะ เอาละเสร็จแล้ว อ้าวหลับแล้วหรอ ถ้ามีอะไรตะโกนเรียกได้นะพี่อยู่ที่ห้องนั่งเล่นนะ"

     "อืมมมถ้ามีอะนะ"

     เมื่อถึงเวลาเย็น 

     "พี่หม่อน พี่หม่อน อ้าวหลับหรอเนี้ยฮึยังไงเวลาหลับก็ยังเหมือนเด็กเลยนะ"

     "หุบ ปาก เถอะ น่า...."

     10 นาทีต่อมา

     "อืมมมมฮาวววว เอ๊ะผ้าห่มนี้ มายังไงนะ"

       "คร่อกฟี้ คร่อกฟี้"

       "ฮึนอนอยู่บนห้องดีๆไม่ชอบรึไงนะไอร๊บ้าเอ๊ย"

/////โปรดติดตามตอนต่อไป\\\\\