T1.Three day 3วันกับการลืมเธอ

...วันนี้ก็วันที่3แล้วละสิ ตอนนี้ก็ประมาณ 4 โมงกว่า อากาศเริ่มดี พระอาทิตย์กำลังใกล้ลาลับขอบฟ้า
เป็นวันที่ผมจะเลือกตัดสินใจ "ว่าจะเชื่อความรู้สึกที่เคยมี หรือว่าเชื่อความรู้สึกที่เป็นอยู่" "จะทนอยู่กับความเจ็บ หรือเลือกเก็บไว้ให้รู้ว่าเคยทนกับมัน" เพราะทุกๆอย่างมันถูกกำหนดเอาไว้แล้ว
 
   สุดท้าย ก็ต้องไป                      ไม่มีใคร อยู่ด้วยกัน ตราบสิ้นฟ้า
ไม่ว่านาน แค่ไหน ก็ต้องลา            อยู่ที่ว่า มีเวลา ใช้เท่าไร
 
...ผมนั่งมองเวลาที่ผ่านไปเรื่อยๆ "ผมเริ่มรู้สึกว่า เธอไม่สำคัญกับผมอีกแล้ว ผมทำใจได้ ผมดีขึ้น ผมรู้สึกดีที่ได้อยู่ตัวคนเดียว ผมซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวผม หรือเพียงแค่ หลอกตัวเอง"
 
  วันนี้ อาจเป็น วันสุดท้าย                ที่น้ำตา จะไหล ให้ใครคนนั้น
เมื่อวันนี้ ทุกสิ่ง หมดความสำคัญ        จะเก็บไว้ ทำไมกัน ให้เสียใจ
  พรุ่งนี้ ผมอาจ เป็นคนใหม่              อาจเปลี่ยนไป เพราะใจ ที่บอบช้ำ
ผลจากสิ่ง ที่เธอ เป็นคนทำ              เป็นรอยแผล ให้จำ จนวันตาย
 
...วันนี้ผมยอมรับกับทุกสิ่ง ว่าผมแพ้..แพ้แบบไร้ทางสู้ ผมรู้ดีผมอาจผิดเองที่ปล่อยเธอไป ไม่รั้งเธอไว้ แต่สิ่งที่ผมมั่นใจได้คิอ "ผมไม่เคยลืมเธอแม้สักวินาที จะมีแค่เธอเท่านั้นที่มีเวลาแค่หนึ่งวินาทีเท่านั้นที่เธอจะนึกถึง คือวินาทีที่เธอจะไป ...แค่นั้นเอง"    
 
  อยากให้วินาที สุดท้าย                 หายไปใน ตอนนี้ 
คืนกลับมา ได้มั้ย ความรู้สึกดีๆ         ก่อนวินาที เราจะเจอกัน
  อยากย้อน เวลากลับไป                ทำดีให้ได้ มากกว่านี้
ย้อนไปซึมซับ ความรู้สึกดีๆ             ที่ไม่มีวัน จะมี อีกตลอดไป                   
 
...ผมเลือกเส้นทางของตัวเองแล้ว ผมจะลืมเธอ เพื่อก้าวต่อไปในวันพรุ่งนี้ ถึงแม้จะเศร้า ยังเหงา ยังเดียวดาย แต่มันก็ไม่ได้ตายสักหน่อย ผมยังหายใจ ยังมีชีวิต ยังมีความรู้สึก อาจจะมีแค่บางอย่างที่เปลี่ยนไปบ้างจากที่เคยเป็น นั่นคือ "ความสดใสในแววตา อาจเปลี่ยนเป็นความเฉยชา เท่านั้นเอง"
 
...ผมไม่สนว่าวันนี้จะมีดาวใหม จะมีดวงจันทร์ส่องสว่างหรือเปล่า ผมเลือกที่จะเป็นตัวเอง และเก็บทุกๆสิ่งเอาไว้เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ด้วยตัวเองเพียงลำพัง "ก็เคยอยู่คนเดียวมาก่อน เคยนอนคนเดียวมาก่อน ก็แค่วันนี้กลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อน มันคงไม่ต่างอะไรเท่าไรกับเมื่อก่อน"
 
  ฝืนยิ้ม ทั้งที่รู้ ว่ามันเหงา           ทนเศร้า ทั้งที่รู้ รับเอา ไว้ไม่ไหว
ยอมรับ ทั้งที่รู้ ว่ารับไม่ได้           ทำใจ ทั้งที่รู้ ทั้งใจ ยังรักเธอ
 ความจริง คือ ความจริง             โยนมันทิ้ง เรื่องร้ายๆ
เจ็บแค่นี้ คันๆ ไม่ถึงตาย             เรื่องง่ายๆ แค่ยอม รับความจริง
 
 ...รับมันได้หรือยังเป็นควายหลอกตัวเอง...
 
วันนี้ ต้องเข้านอนแต่หัววันเพื่อต้อนรับ ชีวิตในวันใหม่ วันพรุ่งนี้ วันที่4 วันที่ชีวิตใหม่ของผมจะเริ่มต้นก้าวเดินไปข้างหน้าอีกครั้ง ผมแค่หวังว่า มันคงเป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่ก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น แต่ผมจะยังอยู่เพื่อสู้กับความรู้สึกตัวเองต่อไป ว่า ทำไม