S1.The lastdream ฝันสุดท้าย
6.3
เขียนโดย ๑กัสจัง๑
วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.36 น.
12 ตอน
4 วิจารณ์
16.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
8) หน้า icu
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...เอี๊ยด...เสียงรถพยาบาลเบรค ทีมแพทย์นำเตียงคนไข้กับอุปกรณ์ต่างมาช่วยกันย้ายคนไข้เข้าห้องผ่าตัดในทันที เบลรีบตามไปไม่ห่างมือยังกุมเอาไว้ พร้อมพูดออกมา
**ถึงหมอแล้วพี่ อดทนอีกนิดนะ
...คนไข้ถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดในทันที เบลมองไม่คลาดสายตาจนถึงหน้าห้องผ่าตัดแล้วประตูก็ค่อยๆปิดลง
เบลนั่งรอที่เก้าอี้หน้าห้องด้วยสีหน้าที่กระวนกระวายใจเดินไปเดินมา 2มือกุมภาวนาต่อสิ่งศักดิ์ พระเจ้าช่วยพี่เบลด้วยนะ (เบลนับถือศาสนาคริสต์) หลังจากนั้นไม่นาน พ่อกับแม่ของเธอก็มาถึง สิ่งแรกที่แม่กับพ่อของเธอเห็น คือ ท่าทีลุกลี้ลุกลน สับสน แม่จึงเดินไปหา
ลูกแม่ทำใจเย็นไว้นะ ถึงมือหมอแล้ว
**ค่ะ แต่..
ลูกเสื้อผ้าเลอะหมดแล้วไปอาบน้ำล้างเนื้อตัวให้สะอาดก่อนนะ มีชุดสำรองอยู่ที่ท้ายรถนะ
เดี๋ยวแม่รอแทนเองมีอะไรเดี๋ยวแม่รับเรื่องไว้
พ่อของเบลถามต่อ แล้วติดต่อญาติ คนนั้นยังละลูก
**ยังค่ะ คงต้องรอหลักฐานจากทางเจ้าหน้าที่ค่ะ เค้ารวบรวมเอาไว้ อีกสักพักคงติดต่อให้ไปรับนะค่ะ งั้นหนูไปอาบน้ำแปบนึงนะค่ะ มีอะไรรีบโทรเรียกเลยนะค่ะแม่(ท่าทางขึงขังมาก)
...ในใจแม่กับพ่อ อดคิดไม่ได้ทั้ง2นั่งรออยู่หน้าห้อง icu พร้อมพูดคุยกัน
นี่แม่ เขาเป็นใครแม่รู้มั้ย
ไม่ค่ะ แต่ที่รู้คงจะสำคัญมากๆ ตอนเช้าทำท่าดีใจมากๆที่จะได้เจอ แต่พ่อสงสัยมั้ย
.ว่า . . .
ลูกเรารักสะอาดมากขนาดเสื้อเลอะนิดหน่อยยังบ่น ต้องเปลี่ยน แต่นี้เลอะไปทั้งตัว แถมลูกเรายังกลัวเลือดมากด้วย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้
คงต้องรอลูกมาอธิบายนะ พ่อบอกกับแม่ อีกอย่างรอให้ลูกสงบอารมณ์อีกนิดนะ
***หลังจากเบลอาบน้ำเสร็จซึ่งผ่านไปประมาณ15นาที(โรงพยาบาลมีที่อาบน้ำกรณีฉุกเฉิน)เบลรีบวิ่งมาหาพ่อกับแม่เธอทันที
**แม่ค่ะเป็นอย่างงัยบ้าง(หัวฟูเนื้อตัวยังหมาดๆอยู่)
ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะ
**อ่อ ค่ะ พร้อมนั่งลงที่ม้านั่งข้างๆแม่ของเธอ มือทั้งสองยังประสานไว้แน่น สีหน้ายังตระหนกอยู่
***แม่เธอเข้ามาโอบกอดลูกสาวพร้อมกับลูบหัวเบาๆ ใจเย็นก่อนนะ ผ่าตัดคงใช้เวลาสักพัก เรามาให้กำลังใจพี่เขาดีกว่ามั้ย กังวลไป ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น พร้อมหยอดคำถามที่อยากรู้
ลูกแม่ เล่าให้แม่ฟังหน่อยได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น
**ค่ะ
แม่เดี๋ยวพ่อไปติดต่อทางโรงพยาบาลก่อนนะ เพราะตอนนี้ยังติดต่อญาติทางนั้นไม่ได้
ค่ะแม่เธอพูดขึ้น
**พ่อค่ะเรื่องค่าใช้จ่าย
ไม่เป็นไรเดี๋ยวติดต่อทางญาติเค้าได้ค่อยคุยอีกทีนะ
**ขอบคุณพ่อมากๆค่ะ
***เธอเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นตั้งแต่หน้ามหาลัย ย้อนไปเรื่อยๆ ว่า
เวลาหนูมีปัญหาหรือไม่สบายใจพี่เค้าจะคอยให้คำปรึกษาอยู่เสมอแนะนำ ให้กำลังใจทำให้มีรู้สึกดีขึ้น ตั้งแต่พี่เค้าเข้ามาในชีวิตรู้สึกว่าหนูมีความสุขขึ้น
-งั้นแม่ขอถามหน่อย รวมถึงเรื่องดูแลบ้านรวมถึงเอาอกเอาใจแม่กับพ่อด้วยไช่มั้ย เพราะปกติลูกไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลย
**ค่ะ พี่เค้าแนะนำว่าให้ลองทำดู แรกๆก็แปลกๆนะ แต่พี่เค้าบอกว่า เพราะครอบครัวคือสิ่งแรกที่ปัญหาจะถูกแก้ไขได้
-อ่อ
**หนูก็ไม่เข้าใจหรอกนะ แต่หนูคิดว่าพี่เขาอาจเป็นคนที่ยืนเคียงข้างหนูตลอดไปก็ได้นะค่ะ
-แล้วเดี๋ยวนี้ลูกไม่กลัวเลือดแล้วหรอ
**กลัวสิค่ะ กลัวมากด้วย แต่ในตอนนั้น มีบางอย่างที่หนูกลัวกว่าค่ะ
-อะไรหรอลูก
**หนูกลัวเสียพี่เค้าไปตลอดกาลค่ะ
***แม่เธอฟังแล้วถึงกับนั่งนิ่ง กับท่าทางที่ดูจริงจัง ขึงขัง กับน้ำเสียงที่พูดออกมา
...เวลาฝ่านไป 3 ชม. เสียงประตูดังขึ้น แอ๊ด...(--*ประตูมันเก่าขนาดนั้นเลยหรอ)
คุณหมอออกมาจากห้องฝ่าตัด เบล กระโดดรีบเข้าไปหาหมอในทันที พร้อมถามอาการกับทางหมอ
+อาการของคนไข้หนักมากนะคับ สมองได้รับความกระเทือนค่อนข้างรุนแรง มีการร้าวและหักของกระดูกหลายที่ รวมถึงทีอาการบอบช้ำภายในค่อนข้างน่าเป็นห่วง คงต้องดูอาการสัก 3วันนะคับ
**ถึงหมอแล้วพี่ อดทนอีกนิดนะ
...คนไข้ถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดในทันที เบลมองไม่คลาดสายตาจนถึงหน้าห้องผ่าตัดแล้วประตูก็ค่อยๆปิดลง
เบลนั่งรอที่เก้าอี้หน้าห้องด้วยสีหน้าที่กระวนกระวายใจเดินไปเดินมา 2มือกุมภาวนาต่อสิ่งศักดิ์ พระเจ้าช่วยพี่เบลด้วยนะ (เบลนับถือศาสนาคริสต์) หลังจากนั้นไม่นาน พ่อกับแม่ของเธอก็มาถึง สิ่งแรกที่แม่กับพ่อของเธอเห็น คือ ท่าทีลุกลี้ลุกลน สับสน แม่จึงเดินไปหา
ลูกแม่ทำใจเย็นไว้นะ ถึงมือหมอแล้ว
**ค่ะ แต่..
ลูกเสื้อผ้าเลอะหมดแล้วไปอาบน้ำล้างเนื้อตัวให้สะอาดก่อนนะ มีชุดสำรองอยู่ที่ท้ายรถนะ
เดี๋ยวแม่รอแทนเองมีอะไรเดี๋ยวแม่รับเรื่องไว้
พ่อของเบลถามต่อ แล้วติดต่อญาติ คนนั้นยังละลูก
**ยังค่ะ คงต้องรอหลักฐานจากทางเจ้าหน้าที่ค่ะ เค้ารวบรวมเอาไว้ อีกสักพักคงติดต่อให้ไปรับนะค่ะ งั้นหนูไปอาบน้ำแปบนึงนะค่ะ มีอะไรรีบโทรเรียกเลยนะค่ะแม่(ท่าทางขึงขังมาก)
...ในใจแม่กับพ่อ อดคิดไม่ได้ทั้ง2นั่งรออยู่หน้าห้อง icu พร้อมพูดคุยกัน
นี่แม่ เขาเป็นใครแม่รู้มั้ย
ไม่ค่ะ แต่ที่รู้คงจะสำคัญมากๆ ตอนเช้าทำท่าดีใจมากๆที่จะได้เจอ แต่พ่อสงสัยมั้ย
.ว่า . . .
ลูกเรารักสะอาดมากขนาดเสื้อเลอะนิดหน่อยยังบ่น ต้องเปลี่ยน แต่นี้เลอะไปทั้งตัว แถมลูกเรายังกลัวเลือดมากด้วย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้
คงต้องรอลูกมาอธิบายนะ พ่อบอกกับแม่ อีกอย่างรอให้ลูกสงบอารมณ์อีกนิดนะ
***หลังจากเบลอาบน้ำเสร็จซึ่งผ่านไปประมาณ15นาที(โรงพยาบาลมีที่อาบน้ำกรณีฉุกเฉิน)เบลรีบวิ่งมาหาพ่อกับแม่เธอทันที
**แม่ค่ะเป็นอย่างงัยบ้าง(หัวฟูเนื้อตัวยังหมาดๆอยู่)
ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะ
**อ่อ ค่ะ พร้อมนั่งลงที่ม้านั่งข้างๆแม่ของเธอ มือทั้งสองยังประสานไว้แน่น สีหน้ายังตระหนกอยู่
***แม่เธอเข้ามาโอบกอดลูกสาวพร้อมกับลูบหัวเบาๆ ใจเย็นก่อนนะ ผ่าตัดคงใช้เวลาสักพัก เรามาให้กำลังใจพี่เขาดีกว่ามั้ย กังวลไป ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น พร้อมหยอดคำถามที่อยากรู้
ลูกแม่ เล่าให้แม่ฟังหน่อยได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น
**ค่ะ
แม่เดี๋ยวพ่อไปติดต่อทางโรงพยาบาลก่อนนะ เพราะตอนนี้ยังติดต่อญาติทางนั้นไม่ได้
ค่ะแม่เธอพูดขึ้น
**พ่อค่ะเรื่องค่าใช้จ่าย
ไม่เป็นไรเดี๋ยวติดต่อทางญาติเค้าได้ค่อยคุยอีกทีนะ
**ขอบคุณพ่อมากๆค่ะ
***เธอเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นตั้งแต่หน้ามหาลัย ย้อนไปเรื่อยๆ ว่า
เวลาหนูมีปัญหาหรือไม่สบายใจพี่เค้าจะคอยให้คำปรึกษาอยู่เสมอแนะนำ ให้กำลังใจทำให้มีรู้สึกดีขึ้น ตั้งแต่พี่เค้าเข้ามาในชีวิตรู้สึกว่าหนูมีความสุขขึ้น
-งั้นแม่ขอถามหน่อย รวมถึงเรื่องดูแลบ้านรวมถึงเอาอกเอาใจแม่กับพ่อด้วยไช่มั้ย เพราะปกติลูกไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลย
**ค่ะ พี่เค้าแนะนำว่าให้ลองทำดู แรกๆก็แปลกๆนะ แต่พี่เค้าบอกว่า เพราะครอบครัวคือสิ่งแรกที่ปัญหาจะถูกแก้ไขได้
-อ่อ
**หนูก็ไม่เข้าใจหรอกนะ แต่หนูคิดว่าพี่เขาอาจเป็นคนที่ยืนเคียงข้างหนูตลอดไปก็ได้นะค่ะ
-แล้วเดี๋ยวนี้ลูกไม่กลัวเลือดแล้วหรอ
**กลัวสิค่ะ กลัวมากด้วย แต่ในตอนนั้น มีบางอย่างที่หนูกลัวกว่าค่ะ
-อะไรหรอลูก
**หนูกลัวเสียพี่เค้าไปตลอดกาลค่ะ
***แม่เธอฟังแล้วถึงกับนั่งนิ่ง กับท่าทางที่ดูจริงจัง ขึงขัง กับน้ำเสียงที่พูดออกมา
...เวลาฝ่านไป 3 ชม. เสียงประตูดังขึ้น แอ๊ด...(--*ประตูมันเก่าขนาดนั้นเลยหรอ)
คุณหมอออกมาจากห้องฝ่าตัด เบล กระโดดรีบเข้าไปหาหมอในทันที พร้อมถามอาการกับทางหมอ
+อาการของคนไข้หนักมากนะคับ สมองได้รับความกระเทือนค่อนข้างรุนแรง มีการร้าวและหักของกระดูกหลายที่ รวมถึงทีอาการบอบช้ำภายในค่อนข้างน่าเป็นห่วง คงต้องดูอาการสัก 3วันนะคับ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ