S1.The lastdream ฝันสุดท้าย

...เอี๊ยด...เสียงรถพยาบาลเบรค ทีมแพทย์นำเตียงคนไข้กับอุปกรณ์ต่างมาช่วยกันย้ายคนไข้เข้าห้องผ่าตัดในทันที เบลรีบตามไปไม่ห่างมือยังกุมเอาไว้ พร้อมพูดออกมา

**ถึงหมอแล้วพี่ อดทนอีกนิดนะ

...คนไข้ถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดในทันที เบลมองไม่คลาดสายตาจนถึงหน้าห้องผ่าตัดแล้วประตูก็ค่อยๆปิดลง

เบลนั่งรอที่เก้าอี้หน้าห้องด้วยสีหน้าที่กระวนกระวายใจเดินไปเดินมา 2มือกุมภาวนาต่อสิ่งศักดิ์ พระเจ้าช่วยพี่เบลด้วยนะ (เบลนับถือศาสนาคริสต์) หลังจากนั้นไม่นาน พ่อกับแม่ของเธอก็มาถึง สิ่งแรกที่แม่กับพ่อของเธอเห็น คือ ท่าทีลุกลี้ลุกลน สับสน แม่จึงเดินไปหา

 ลูกแม่ทำใจเย็นไว้นะ ถึงมือหมอแล้ว

**ค่ะ แต่..

 ลูกเสื้อผ้าเลอะหมดแล้วไปอาบน้ำล้างเนื้อตัวให้สะอาดก่อนนะ มีชุดสำรองอยู่ที่ท้ายรถนะ

เดี๋ยวแม่รอแทนเองมีอะไรเดี๋ยวแม่รับเรื่องไว้

 พ่อของเบลถามต่อ แล้วติดต่อญาติ คนนั้นยังละลูก

**ยังค่ะ คงต้องรอหลักฐานจากทางเจ้าหน้าที่ค่ะ เค้ารวบรวมเอาไว้ อีกสักพักคงติดต่อให้ไปรับนะค่ะ งั้นหนูไปอาบน้ำแปบนึงนะค่ะ มีอะไรรีบโทรเรียกเลยนะค่ะแม่(ท่าทางขึงขังมาก)

...ในใจแม่กับพ่อ อดคิดไม่ได้ทั้ง2นั่งรออยู่หน้าห้อง icu พร้อมพูดคุยกัน

 นี่แม่ เขาเป็นใครแม่รู้มั้ย

 ไม่ค่ะ แต่ที่รู้คงจะสำคัญมากๆ ตอนเช้าทำท่าดีใจมากๆที่จะได้เจอ แต่พ่อสงสัยมั้ย

.ว่า . . .

ลูกเรารักสะอาดมากขนาดเสื้อเลอะนิดหน่อยยังบ่น ต้องเปลี่ยน แต่นี้เลอะไปทั้งตัว แถมลูกเรายังกลัวเลือดมากด้วย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้

 คงต้องรอลูกมาอธิบายนะ พ่อบอกกับแม่ อีกอย่างรอให้ลูกสงบอารมณ์อีกนิดนะ

***หลังจากเบลอาบน้ำเสร็จซึ่งผ่านไปประมาณ15นาที(โรงพยาบาลมีที่อาบน้ำกรณีฉุกเฉิน)เบลรีบวิ่งมาหาพ่อกับแม่เธอทันที

**แม่ค่ะเป็นอย่างงัยบ้าง(หัวฟูเนื้อตัวยังหมาดๆอยู่)

 ยังไม่มีอะไรคืบหน้านะ

**อ่อ ค่ะ พร้อมนั่งลงที่ม้านั่งข้างๆแม่ของเธอ มือทั้งสองยังประสานไว้แน่น สีหน้ายังตระหนกอยู่

***แม่เธอเข้ามาโอบกอดลูกสาวพร้อมกับลูบหัวเบาๆ ใจเย็นก่อนนะ ผ่าตัดคงใช้เวลาสักพัก เรามาให้กำลังใจพี่เขาดีกว่ามั้ย กังวลไป ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น พร้อมหยอดคำถามที่อยากรู้

ลูกแม่ เล่าให้แม่ฟังหน่อยได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น

**ค่ะ

  แม่เดี๋ยวพ่อไปติดต่อทางโรงพยาบาลก่อนนะ เพราะตอนนี้ยังติดต่อญาติทางนั้นไม่ได้

 ค่ะแม่เธอพูดขึ้น

**พ่อค่ะเรื่องค่าใช้จ่าย

 ไม่เป็นไรเดี๋ยวติดต่อทางญาติเค้าได้ค่อยคุยอีกทีนะ

**ขอบคุณพ่อมากๆค่ะ

***เธอเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นตั้งแต่หน้ามหาลัย ย้อนไปเรื่อยๆ ว่า

เวลาหนูมีปัญหาหรือไม่สบายใจพี่เค้าจะคอยให้คำปรึกษาอยู่เสมอแนะนำ ให้กำลังใจทำให้มีรู้สึกดีขึ้น ตั้งแต่พี่เค้าเข้ามาในชีวิตรู้สึกว่าหนูมีความสุขขึ้น

 -งั้นแม่ขอถามหน่อย รวมถึงเรื่องดูแลบ้านรวมถึงเอาอกเอาใจแม่กับพ่อด้วยไช่มั้ย เพราะปกติลูกไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลย

**ค่ะ พี่เค้าแนะนำว่าให้ลองทำดู แรกๆก็แปลกๆนะ แต่พี่เค้าบอกว่า เพราะครอบครัวคือสิ่งแรกที่ปัญหาจะถูกแก้ไขได้

 -อ่อ

**หนูก็ไม่เข้าใจหรอกนะ แต่หนูคิดว่าพี่เขาอาจเป็นคนที่ยืนเคียงข้างหนูตลอดไปก็ได้นะค่ะ

 -แล้วเดี๋ยวนี้ลูกไม่กลัวเลือดแล้วหรอ

**กลัวสิค่ะ กลัวมากด้วย แต่ในตอนนั้น มีบางอย่างที่หนูกลัวกว่าค่ะ

 -อะไรหรอลูก

**หนูกลัวเสียพี่เค้าไปตลอดกาลค่ะ

***แม่เธอฟังแล้วถึงกับนั่งนิ่ง กับท่าทางที่ดูจริงจัง ขึงขัง กับน้ำเสียงที่พูดออกมา

...เวลาฝ่านไป 3 ชม. เสียงประตูดังขึ้น แอ๊ด...(--*ประตูมันเก่าขนาดนั้นเลยหรอ)

คุณหมอออกมาจากห้องฝ่าตัด เบล กระโดดรีบเข้าไปหาหมอในทันที พร้อมถามอาการกับทางหมอ

+อาการของคนไข้หนักมากนะคับ สมองได้รับความกระเทือนค่อนข้างรุนแรง มีการร้าวและหักของกระดูกหลายที่ รวมถึงทีอาการบอบช้ำภายในค่อนข้างน่าเป็นห่วง คงต้องดูอาการสัก 3วันนะคับ