S1.The lastdream ฝันสุดท้าย

ตืื๊ด..ตื๊ด..ตื๊ด..(ให้เสียงภาษาไทยโดยพันธมิตร ไอ้บ้านี่มันนิยายรักไม่ใช่กำลังภายในนะเฮ้ย)
  ผมมักฝันเห็นเหตุการณ์แบบนี้ ซ้ำๆเดิมๆเป็นประจำ อยู่บ่อยๆ มาตั้งนานแล้ว
 
*อ้อ แนะนำตัวก่อน ผม เอลโล เป็นคนแสนจะธรรมดาทั่วไปบนโลกใบนี้ ผมแยกตัวออกมาจากครอบครัว มาทำงานในตัวเมือง คุณพ่อของผมเสียไปเมื่อประมาณ5ปีที่แล้วจากอุบัติเหตุทางรถยนต์(เเหม อุบัติเหตุยอดฮิต 55+) ผมมีแม่เลี้ยงอยู่คนนึงชื่อ แม่ฟ้า ถึงเป็นแม่เลี้ยงก็เถอะแต่ผมรักและเคารพเหมือนแม่แท้ๆเลย นิสัยของผมนะหรอ รักสันโดด มีความเป็นส่วนตัวที่สูง..ไม่สิ เรียกว่าสูงมากๆดีกว่า - -*
*ชีวิตทุกวันของผมสุดแสนจะเรียบง่าย จนน่าเบื่อหน่าย ตื่นเช้ามาก็ไปทำงาน กินข้าว เลิกงานก็กลับบ้าน หลังเลิกงาน หรือ เสร็จธุระ ผมมักจะเปิดคอมเล่นเกมส์ที่ผมชอบเป็นประจำ
*ในที่แห่งนั้นผมเป็นคนที่ใครๆต่างก็รู้จัก เป็นที่เคารพนับถือ คล้ายๆว่า ในโลกใบนั้นเคือโลกแห่งความจริง และโลกแห่งความจริง เป็นเพียงสิ่งที่ผมใช้ไปให้หมดไปวันๆเท่านั้น
 
...อีกด้านหนึ่ง
 
**ลูกๆตื่นได้แล้ว วันนี้มีงานแต่เช้านะ..เสียงงัวเงียดังขึ้นเบาๆ ..ค่า..แม่ ขออีก10นาทีนะ
ไม่ๆ ตื่นเดี๋ยวนี้เลย พร้อมทั้งดึงผ้าออกมา
**ฮ้าว...ตื่นแล้วๆ หญิงสาวผมตรงยาวถึงหลังสีดำเงาสนิท ใบหน้าโค้งมน ตากลมโตเป็นประกายสีฟ้าอ่อนๆ..เธอที่เพิ่งตื่นก็คือ แต่น..แตน..แต๊น..(แกอย่าบ้าให้มากนะ- -*) หญิงสาวที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ในเกือบทุกๆด้าน เก่งทั้งเรื่องเรียน กีฬา กิจกรรม เป็นนางแบบนิตยสาร เป็นดาราที่ได้รับความนิยม ชื่อของเธอคือ โนเบล ชีวิตของเธอเป็นเหมือนกับความฝัน โลกแห่งความจริงคือทุกๆสิ่งที่เธอมี...