S1.The lastdream ฝันสุดท้าย
เขียนโดย ๑กัสจัง๑
วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.36 น.
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) จุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง(เรื่องค่อนข้างไวนะตอนนี้)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ***เช่นเคย หลังเลิกงานผมก็เข้ามาออน เล่นเกมส์สุดโปรดของผมเช่นทุกวัน มีผู้คนมากมายเข้ามาทักทาย เข้ามาพูดคุยเหมือนทุกๆวัน แต่วันนี้มีบางอย่างกำลังทำให้ชีวิตของชายคนนี้เปลี่ยนแปลงไป
มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาทักมายและพูดคุยกับผม ซึ่งเหมือนปกติทั่วไป แต่รู้สึกได้ถึงความแตกต่าง เหมือนเธอเข้ามาเพื่อระบายความอึดอัดที่เธอได้พบเจอมา
***ผมให้คำปรึกษาเธอคนนั้นไปในหลายๆเรื่อง ซึ่งผมพยายามหาช่องทางที่คิดว่าดีที่สุดในการตอบ เธอบอกว่า เหนื่อยมาก เบื่อมากๆกับสิ่งที่เธอทำอยู่ทุกๆวัน เวลาก็ไม่ค่อยจะมี ผมทำได้แค่ถามว่า 'ทำไมหรอ' เธอบอกว่า งานเธอเยอะมากๆ ซึ่งผมก็ไม่ได้ถามอะไรต่อเพราะมันดูเป็นเรื่องส่วนตัวจนเกินไป แค่พูดให้กำลังใจเธอเท่านั้นประมาณว่า
*พักผ่อนเยอะๆละ งานเยอะก็หาเวลาพักผ่อนมั่งละ
**ได้ค่ะ จะพยายามนะ คุยกับพี่แล้วรู้สึกสบายใจมากๆเลย พี่ชื่ออะไรหรอค่ะ
*ผมเอลโลคับ ยินดีที่ได้รู้จักนะ เอ่อ...เธอละ ชื่ออะไร
**โนเบลค่ะ เดี๋ยวเบลขอตัวไปทำธุระต่อนะ
*อ่อ คับ เดินทางปลอดภัยนะ
**ค่ะ แล้วเจอกันนะ
***แล้วหลังจากนั้นเราก็ได้เจอกันเรื่อยๆ(ในเกมส์นะ)คุยกันบ่อยขึ้นจนเริ่มสนิทกัน ก็เป็นเหมือนปกติ
เธอจะมาระบาย บ่นโน้น บ่นนี้ ต่างๆนานๆ(ไม่รู้อะไรนักหนา--*)แต่ก็น่าแปลกนะ ที่ผมกลับไม่รู้สึกอึดอัดแม้แต่น้อย ผมรู้สึกว่าเราเข้ากันได้ดี ทั้งที่รู้จักกันไม่นานเลย จนอยู่มาวันหนึ่ง
**พี่เอล ๆ(เธอเรียกผมแบบนี้)
*มีอะไรหรอ
**พี่มีเฟสมั้ย เผื่อเบลไม่มีเวลาเล่นเกมส์จะได้คุยกันได้
***ผมตอบไปว่าได้คับ พร้อมพิมพ์ชื่อเฟสไปให้เธอ ไม่นานก็มีคนขอเพิ่มเพื่อนขึ้นมา ผมกดเข้าไปรับเพื่อนพร้อมกดเข้าไปดู ทันทีที่เห็นผมถึงกับตกใจ พร้อมทักไปว่า 'ดังไม่ใช่เล่นเลยนะเรา มีน่างานถึงเยอะจัง' เบลถามผมต่อว่า เห็นแล้วเป็นงัยมั่ง
*ผมตอบไปแบบตรงๆ น่ารักมากคับ พร้อมทั้งถามต่อ คงชินแล้วละสิ คำๆนี้
**555+นิดหน่อยนะค่ะ แล้วคิดว่าเบลเป็นคนอย่างงัยหรอ
*เท่าที่เห็นเป็นคนเก่งนะ ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย มีรายได้ไม่ต้องขอเงินพ่อแม่ใช้ แต่ก็นะ
ดูๆไปก็แค่เด็กเจ้าปัญหาคนนึงแหละ
**555+ตาบ้า
*ผมเข้าใจดีเรื่องนี้ เพราะผมก็หลีกหนีสิ่งเดิมๆเพื่อหาสิ่งที่แตกต่างเหมือนกัน เราสองคนต่างเล่าเรื่องราวของตัวเอง สิ่งที่พบเจอมาแต่ละวันจนเป็นเรื่องปกติ ผมเริ่มรู่สึกว่าเธอเข้ามามีบทบาทกับชีวิตผมขึ้นเรื่อยๆ จนบางครั้งผมรู้สึกว่า ผมอาจจะชอบเธอไปแล้วจริงๆก็ได้
***แต่เธอคงอยู่สูงเกินไป เธอสว่างเกินไปจนผมแสบตา ผมเป็นแค่จุดที่มืดมันอาจทำให้ความสว่างของเธอลดน้อยลงไป ที่ผมทำได้ มีเพียงแค่รับเอาส่วนที่มืดมิดของเธอพบเจอ มาเก็บไว้ที่ผมเพื่อให้เธอได้สว่างอยู่เสมอ ผมเข้าใจจุดยืนของตัวเองดี แต่บางทีอีกใจกลับคิดว่า ถ้าไม่ลองปีนขึ้นฟ้า จะรู้มั้ยว่าดาวมีจริงมั้ย ถึงแม้สุดท้ายจะตกลงมาอย่างน้อยก็รู้ว่ามันเป็นอย่างไร***
*เวลาฝ่านไปไวมากอย่างกับนิยาย(ก็นิยายนี่หว่า)2ปีกว่าแล้ว.โอ๊วพระเจ้าไวแท้ - -*
ปีนี้จะเรียนจบแล้วละสิ
**ค่ะ สอบเสร็จแล้ว (เบลเรียนคณะโหราศาสตร์ เอกการดูดวง เฮ้ยไม่ไช่ คณะบริหารธุรกิจ เอก การตลาด) เดือนหน้าก็จะรับปริญญาแล้ว พี่เอลต้องมาให้ได้นะ ถ้าไม่มาไม่ต้องคุยกันอีกเลย
*โหๆๆๆ ได้สิ ต้องไปอยู่แล้ว ผมตอบในทันที ถึงวันนั้น อยากได้อะไร จะให้ทุกอย่างเลย(เอาแบบที่มีปัญญาเอามาได้นะ555+)
**สัญญานะ
*คับ สัญญา พี่เคยผิดสัญญาสักครั้งมั้ยละ
**ก็ไม่ละสิ แล้วจะรอนะ เตรียมตัวไว้เลยนะ ของขวัญ .^^.
*ได้เลยคับ พร้อมทั้งถามวันที่ เวลา และสถานที่รับปริญญา รวมถึงที่นัดเจอกัน พร้อมแลกเบอร์โทรไว้ติดต่อ(อ่อ ตลอดเวลาที่ฝ่านมาติดต่อเฉพาะทางเกมส์กับทางเฟสนะ)
*เราจะได้พบกันสักทีนะ
**ใช่ๆ เบลก็ดีใจนะที่จะได้เจอ จะได้เห็นตัวเป็นๆของพี่สักที อิอิ
*แนะๆ คนนะ ไม่ใช่ปลาช่อน จะได้เห็นตัวเป็นๆ
** อิอิ ..... ....
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ