[ชีวิตจริง] ชีวิตวัยเรียน มันก็ประมาณนี้แหละ!!

บันทึกเรื่องที่2 "ว่าด้วยการเข้าเรียน มัธยม ต้นปี1"---------------------------------------------------------
*หมายเหตุจุดที่เป็นแทบดำสามารถลากคลุมเพื่ออ่านได้อาจมีบางส่วนมีเนื้อหาที่หยาบคายแต่อ่านได้ครับ* ==========================================‣ทางด้านนนี้เป็นความทรงจำช่วง ม.1==========================================‣การที่ได้ขึ้นมัธยมนั้นเป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตเปลี่ยนไปมากโดยเฉพาะ "ผู้หญิง"มีโอกาศได้เป็นดอกไม้บานครั้งแรกกับการที่กฏของโรงเรียนทำให้พวกเจ้าหล่อนได้หลุดพ้นจากติ่งหูลงไปได้ และแน่นอน ยูนิฟอร์มจะเปลี่ยนจากประถมเป็น"มัธยม"ได้หลุดพ้นจากชุดนางพยาบาล(ยูนิฟอร์มประถมผมคล้ายชุดนางพยาบาล)เป็นชุดคอซอง(แอร๊ยยย คอซอง!)ไม่รู้ว่าทำมเด็กประถมย้ายไปใส่ชุดมัธยมแล้วรู้สึกเหมือนกับการที่ ยุ้ย ญาติเยอะออกอัลบัม "ยุ้ยเป็นสาวแล้วชุดที่1"*หมายเหตุ"ผมอยู่ มัธยมต้นนะครับ"==========================================‣สำหรับ บางคนไม่ใช่ค่สาวขึ้นแต่แก่ขึ้นด้วย==========================================‣ส่วนชีวิตชาติชายของเราแม้จะมียูนิฟอร์มเหมือนเดิม(หรือบางทีอาจได้เปลี่ยนสีกางเกง)แต่เราก็ได้เปลี่ยนจากพันธนาการจากทรงนักเรียนมาเป็นรองทรงสูงบ้าง(หรืออาจจะเป็น รด.)==========================================‣แหม่!เมื่อไหรจะได้หล่อบ้าง==========================================‣นอกจากนั้นการที่ได้เปลี่ยนทำเลห้องเรียนใหม่ก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก(จริงๆมันก็ตื่นเต้นทุกครั้งที่ย้าย เพื่อได้นั้งกับคนที่แอบชอบด้วย//โรแมนติกจัด)การเปิดเรียนวันเเรกนี่สิ่งที่สำคัญมากคือการรีบไปที่ห้องเรียนแล้วเลือกที่นั้งต้องเลือกให้ดีเพราะถ้าหากเลือก หวงซุ้ยหวงจุ้ยไม่ดีก็จะมีผมตามมาอีกเช่น ตรงนี้วิวดีหรือเปล่า ตรงนี้เย็นมั้ย ตรงนี้ติดพัดลม ตรงนี้ใต้แอร์ ตรงนี้ ใกล้ทางออกโดดเรียนสะดวก ตรงนี้ติดกำแพงเอาหัวพิงได้ตรงนี้หลังเสาแอบเล่นเกมสบาย(นี่มาเรียนหรือมาเที่ยวรีสอร์ต)แล้วต้องตัดสินใจให้เร็วด้วยเพราะเหล่าเพื่อนร่วมห้องจะทยอยมากันเรื่อยๆเหมือนช่วงกระหน่ำซัมเมอร์เซล(ที่สำคัญจะเซ็งมากถ้าแย่งที่นั้งกันแทบตายเข้าคาบแรก อ. จัดที่นั้งใหม่หมด/จบ.)==========================================‣ดังนั้นพวกเราจะลุ้นมากว่าจะได้นั้งเรียนที่ไหน==========================================‣ตารางเรียนนี่ก็สำคัญมันจะเป็นสิ่งที่กำหนดโชคชะตาว่าจะได้เรียนชั้นไหน(ชั้นอะไรนี่มีผลมากเพราะถ้า โรงเรียนมี9ชั้นมีลิฟต์3ตัวขึ้นได้ครั้งละ10คนซึ่งโรงเรียนมีนักเรียนประมาณ2000คนแถมดีไม่ดีจะห้ามใช้ซะอีก)การได้อยู่ชั้น9นี่ถือว่าเป็นสิริมงคลมากเพราะเลข9หมายถึง "ก้าว"ไม่ออก..เพราะ กู เมื่อยเดินขึ้นชั้น5ก็แทบจะไม่ไหวแล้ว==========================================
‣ช่วงนั้นนนี่อยากจะร้องไห้มากทำไมต้องย้ายห้องตลอดไม่ว่าจะเรียนอะไรรู้สึกเหมือนเรียนพละ หัวข้อวิ่งมาราธอนการกุศล==========================================‣สรุปแล้วถ้าหมดคาบคือเราก็ต้องหอบของย้ายห้องเรียนต่อไปบางครั้งต้องไปยื่มห้องพี่ ม.6ใช้ Veryอดสู่==========================================‣จริงแล้วมันก็มีทั้งข้อดี ข้อเสีย ข้อเสียจริงๆเลยคือ แม่งโคตร เหนื่อยอารมณ์แบบเดินขึ้นภูกระดึงแล้วยิ่งวันไหนมี พรีเซ้น งานนี่อาการแบบว่า"เห้ยลืมเล่มรายงานไว้ห้องไหนวะ" จะเกิดขึ้นบ่อยมาก==========================================‣ส่วนข้อดีจริงแล้วเพียบเลย     •ประการหนึ่งคือ:อู้กันฉิบหายเลยครับเปลี่ยนเคาบทีใช้เวลา15นาทีอารมณ์เดินขึ้นภูกระดึงกัน แบบปางตาย โอ๊ยเหนื่อย โอ๊ยขอกินน้ำหน่อยโอ๊ยต้องไต่อีกชั้น เห้ยแวะห้องน้ำหน่อย "เห้ยไอ้ จีลี่ ทำไรวะตลกว่ะ"
"ไหนๆวะ"
เพราะฉนั้นพวกต่างต้องโดนคุณครูอบรมสั่งสอนอย่างสุภาพเป็นประจำวันว่า"ทำไมช้า"เราก็ได้แต่พูดถึงของความสูงและระยะทางระหว่างห้องเรียน     •ข้อดีประการที่สองคือ:มีโอกาศได้ชมนกชมไม้ สาวชมหนุ่ม รุ่นพี่คนนั้นหล่อ รุ่นพี่คนนี้สวย ตามห้องเรียนต่างๆที่ผ่านมา โอ้ เปิดโลกทัศน์จริงๆทำให้มีความรู้คู่กับความรักไปในตัว(โรแมนติค จริงๆ)    •ประการที่สามคือ:เราจะได้ไปนั้งเรียนโต็ะคนอื่น แรกๆไม่มีอะไรหรอก หลังๆเริ่มมีความผูกพันธ์กับเจ้าของโต็ะที่ไม่เคยห็นแม้แต่รูปถ่าย จะเริ่มติดตามชีวิตผ่านสิ่งของในเก๊ะ"วันนี้มันเรียนอะไร"
"อ๋อวันนี้มันมีพรีเซ้นงาน"
"อ้ะนี่มันจะเอาไปบอกรักสาวนี่" รู้สึกเป็นทีวีเรียลไทม์(จริงๆไม่ต้องอ้างหรอกก็แค่เผือกเรื่องชาวบ้านเท่านั้นเอง/จบ.)==========================================‣แรกๆอาจจะบ่นทำไมต้องย้ายไปย้ายมาด้วยแต่หลังๆจะเริ่มสนุก เหมือนมีขบวนคาราวานอพยพกันไปตามเส้นขอบฟ้า(มองแล้วโอ้ ช่างสวยงาม/เพ้อ.)==========================================‣แต่สิ่งที่ผมลืมคิดไปคือ เสียค่าเทอมเท่ากันทำไมแทบไม่ได้ใช้ห้องประจำ?==========================================‣เออนั้นสิ/จบ.    ==========================================