Fic Inazuma He is my love.

ความซวย
     อดีตนักฟุตบอลโรงเรียนเอเลียมาร่วมงานแต่งงานของเพื่อนคนสำคัญ เขาคือ เนคเปอร์ ซึ่งจะแต่งงานกับหญิงสาวคนใดก็ต้องรอลุ้นต่อไป....     "เนคเปอร์!! ยินดีด้วยนะ..." เสียงของร่างเล็ก ผมสีเงินเอ่ยกับลูกทีม     "ขอบคุณครับ ท่านกาเซล ^^" เนคเปอร?กล่าวกับกาเซล     "ว่าแต่ไอ้เนคเปอร์ คนที่โชคร้ายที่แกแต่งงานด้วยนี่ใครวะ?!" กาเซลแอบขีดฆ่าคำบางคำไว้แต่ก็ไม่พ้นประสาทการได้ยินของเนคเปอร์     "ท่านกาเซลครับ ^^(+)" เนคเปอร์ยกหมัดขึ้น     "ฮะๆๆ เดี๋ยวก็รู้เองแหละเนอะ ฉันเข้างานก่อนละกัน ^^;" กาเซลที่กำลังหันหลังเดินหันหลังแต่ถูกใครบางคนดักไว้เสียก่อน     "กาเซลลลล!!!!!"     .....น้ำเสียงแบบนี้.....การเรียกชื่อแบบนี้..ฉันฝันไปรึเปล่าฉัน...ไม่สิฉันต้องไม่ฝันไป!....ฉันต้องพบเขาแน่ๆ!!.......     "เบิร์น!!" กาเซลวิ่งไปกอดคนตนเรียก ความคิดถึงค่อยๆคลายทีละน้อย ความอบอุ่นรุมเร้าทั่วร่างกาย น้ำตาแห่งความยินดีค่อยๆรินไหล     "คิดถึง...นายจัง" ร่างสูงเอ่ยขึ้น     "คิดถึง...นายเหมือนกัน" ร่างเล็กกล่าว     "ซึ้งจังเลยครับ ท่านเบิร์น สาววายฟินตาย -w-b" เนคเปอร์ทนเห็นฉากดราม่าซีนไม่ได้จึงพูดออกมา     "ไอ้เนคเปอร์!! -////-" ก่อนที่จะมีเหตุโวยวายเจ้าบ่าวก็ถูกเรียกขึ้นเวทีเสียก่อน_________________________________________________________     ร่างสูงผมน้ำตาลผู้เปฌนเจ้าบ่าวเดินขึ้นเวทีจากนั้นก็เริ่มกล่าวขอบคุณผู้มางานทุกๆคน และที่ไฮไลท์ที่สุดคือเจ้าสาว(ผู้โชคร้าย // โดนตบ) เขา ย้ำว่า เขา ไม่ใช่ควายเอ้ย!!ใครที่ไกนหรอกครับ!! 
     "ฮีท!!!" ทุกคนในงานเรียกมันพร้อมกัน
     "ขอโทษนะครับท่านเบิร์นที่ผมไม่ได้บอกไว้ล่วงหน้า อย่าเพิ่งชอคนะครับ ^^" เวลาที่ฮีทยิ้มมาเป็นอะไรที่สวรรค์เนคเปอร์มาก เหมือนกับมีนางฟ้าตัวน้อยๆ มาปรากฎ
     "ถ้างั้นงานเราก็จะดำเนินต่อนะครับ! จากนั้นก็ บลาๆๆๆๆ..." พิธีการหนุ่มก็กล่าวไปเรื่อยๆจนกระทั่งจบงาน
____________________________________________________________
     ชายหนุ่มผมแดงที่มีทิวลิปเป็นเอกลักษณ์ได้บอกกาเซลให้เตรียมตัวขนของไปอยู่กับเขาและครอบครัว
เมื่อถึงบ้าน... ทั้งสองพบกับ ...พ่อ-แม่ของเบิร์น และแม่ของเรโฮเน่?!!
     "มีไรกันครับแม่?" เบิร์นถาม
     "นั่นใครน่ะ ฮารุยะ..." ผู้เป็นพ่อถาม
     "แฟนผมเองพ่อ!! จะทำไม?" เบิร์นพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ เพราะตนเองไม่ชอบให้มามองคนรักด้วยสายตาที่ดูหมิ่นคนรักของเขา
     "เอ่ออ...ซึซูโนะ ฟุสึเกะ ครับ รบกวนด้วยนะครับ..." กาเซลแนะนำตัวและโค้งอย่างมีมารยาท
     "เอาไงดีคะคุณ..แต่หนูฟุซึเกะก็น่ารักดีนะคะ..." คนเป็นแม่มองกาเซลด้วยความเอ็นดูยิ่งกว่าเรโฮเน่เสียอีกทำให้พ่อนั้นไม่ค่อยพอใจนัก
     "ฟุสึเกะน่ะเป็นผู้ชายนะ คุณคิดได้ยังไง?!" ผู้เป็นพ่อเริ่มไม่พอใจ
     "อะไรกัน?!!!" ผมคบกับผู้ชายแล้วจะทำไม?!" เบิร์นรู้สึกฉุนพ่อมากๆ เออดิ!! ก็กูชอบกาเซลอ่ะ!!
     "ลูกจะต้องแต่งงานกับเรโฮเน่!! ภายในเดือนนี้!!" ผู้เป็นพ่อพูดกำชับก่อนเดินออกจากบ้านไป(ไหนก็ไม่รู้)
     "ทำไม!!! ฉันแค่..!!" เบิร์นโดนกาเซลเอานิ้วชิ้วชี้แตะที่ปากแล้วพูดว่า
     "ไม่เป็นไรทำตามที่พ่อนายบอกเถอะ..." เบิร์นเงยหน้าขึ้นมามองกาเซล พบว่า น้ำตาไหลรินเป็นสายใบหน้าถูกแต้มไปด้วยน้ำตา ทำให้แม่ของเบิร์นเห็นใจกาเซลและนี่ด็เป็นเหตุผลที่แม่ของเบิร์นปลื้มกาเซลมากกว่าเรโฮเน่
     "ฮารุยะคุง....แต่งงานกันวันไหนดีจ้ะ ^o^/" จู่ๆ เรโฮเน่ก็พูดขึ้นแม่ของเธอก็ยิ้มๆไปด้วย
     "ในเมื่อแฟนตัวจริงยืนอยู่ตรงนี้แล้วทำไมต้องหักอกเขาด้วยล่ะจ้ะ เรโฮเน่จัง( ^^+)" แม่ของเบิร์นกล่าวอย่างเยือกเย็น..
     "ไม่เป็นไรครับคุณน้า ผมยอมรับเธอครับ เพราะอย่างน้อยๆ เธอเองก็เป็นลูกน้องในทีม Diamond Dust ที่ผมเป็นหัวหน้า Guild น่ะครับ ^^" กาเซลที่หยุดร้องไห้กล่าวด้วยรอยยิ้ม
     "ไม่ต้องเรียกน้าหรอกจ้ะ แหม่ๆ เรียกแม่ก็ได้..." หญิงสูงวัยกล่าวด้วยรอยยิ้มเช่นเดียวกันเธอทั้งรักและเอ็นดูในความใจดี และอบอุ่นของกาเซลเหลือเกิน
     "ครับ..คุณแม่.."
     "แม่ฮะ..ผมรักแม่ แม่รักกาเซลมั้ย ผมขอแต่งงานกับกาเซลดีกว่า!!" เบิร์นโผเข้ากอดผู้เป็นแม่และพูดความในใจ
     "ฟุสึเกะน่ะ แม่เอ็นดูตั้งแต่แรกเห็นแล้วจ้ะ ถ้าให้แต่งงานเนี่ย ลูกต้องคุยกับพ่อนะลูก.."
     "คุณแม่คะ...ช่วยคิดทีสิคะ ว่าหนูกับฮารุยะจะแต่งกันเมื่อไหร่.." เรโอเน่กล่าวแทงใจกาเซลขึ้นมาอีกครั้ง
     "ใครอนุญาติให้หล่อนเรียกฉันว่าแม่มิทราบ!!!" เธอพูด
     "คุณแม่ครับ...ช่วยเธอคิดหน่อยก็ได้นะครับ สงสาร.." กาเซลพูด
     "ฮ่าๆ ใช่ไม่มีสมองคิดเองไง ต้องการแขวะกาเซลก็คิดนิดนึงนะ พอดีว่ากาเซลมัน...เย็นชาแล้วก็ด่าเจ็บมาก :)" เบิร์นพูดอย่างสะใจ
     "งั้น ฮารุยะ กับ ฟุสึเกะ ไปพักก่อนนะจ้ะ ส่วนหล่อนก็กลับบ้านไปนะ คุณแม่ช่วยอบรมคุณลูกด้วยนะคะ หัดมีมารยาทนิดนึงในเมื่อฟุสึเกะคุงเค้าอยู่ตรงนี้ควรทำตัวอย่างไร..."
.........ซวยแล้วให้แต่งงานกับ เรโฮเน่เหรอเนี่ย........