ความฝัน&คำสาป
8.7
เขียนโดย sszelo
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.07 น.
4 ตอน
3 วิจารณ์
6,834 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 00.28 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ความฝัน&คำสาป A
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เอ"เป็นผู้หญิงที่มีความกล้าหาญ ชอบการต่อสู้ และได้มีความฝันที่อยากจะเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดในจักรวาล เอ จึงได้เดินทางไปที่ต่างๆเพื่อจะได้เป็นใหญ่ในทุกๆที่
"ข้าเป็นผู้ที่แข้งแกร่งที่สุด...มีที่ไหนอีกมั้ยที่ข้ายังไม่ได้ไปแสดงความกล้าหาญของข้าให้เห็น"
ในระหว่างที่เอกำลังพูดชื่นชมตัวเองอย่างมีความสุข จู่ๆก็ได้มีหญิงชราคนหนึ่งมาบอกเอว่า
"นี่หนูน้อยผู้กล้าหาญ เจ้าอยากเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดในโลกใช่มั้ยจ๊ะ?"หญิงชราถามเอพร้อมยิ้มแบบมีอะไรแอบแฝงอยู่
"ก็ใช่นะซิ ท่านมีที่ที่ข้าสามารถเป็นผู้ที่กล้าหาญในจักรวาลได้หรอ?" เอตอบหญิงชราด้วยความตื่นเต้น
"ก็ต้องมีซิ มีที่แห่งหนึ่งอยู่ในป่าลึกใครที่สามารถเอาชีวิตรอดจากป่านี้ได้ ก็จะเป็นผู้กล้าหาญที่สุดในโลกยังไงหล่ะ แต่..."
"ข้อขอบใจท่านมากนะ ข้าไปก่อนและ..." เอยังฟังหญิงชราปู้นั้นยังไม่จบก็รีบเดินทางไปในป่าที่หญิงชราบอก
"ฮึๆๆ...โชคดีนะ...เจ้าหนูน้อย เอ"
เอรีบเดินทางไปยังดินแดนมหัศจรรย์พร้อมถือดาบคู่ใจเข้าไปยังป่าลึก เธอได้ฟาดฟันสิ่งต่างที่ขวางหน้าเธอไปหลายอย่างจนทางเดินในป่านองไปด้วยสีแดงฉาน พร้อมกับตะโกนว่า
"555 นี่นะหรอป่าที่จะให้ข้าเอาชีวิตรอด ทำไมมันช่างน่าเบื่อแบบนี้นะ ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย"
เอได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในป่าลึกและนานวันก็ได้ขังตัวเองอยู่ในป่าลึกอย่างกับตัวเองเป็นนักโทษทางเดินเข้าไปในป่าที่เอได้เดินเข้าไปนั้นก็ถูกปิดตายลงด้วยเถาวัลย์ จึงไม่มีใครรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่รึป่าว? มีแต่เสียงที่เล็ดรอดออกมาจากป่านั่นก็คือ เสียงหัวเราะอย่างน่ากลัวดังออกมามาจากป่าไม่มีวันสิ้นสุด...
"แล้วคุณหล่ะ...คิดว่า เอ ยังมีชีวิตอยู่หรือป่าว?"
"ข้าเป็นผู้ที่แข้งแกร่งที่สุด...มีที่ไหนอีกมั้ยที่ข้ายังไม่ได้ไปแสดงความกล้าหาญของข้าให้เห็น"
ในระหว่างที่เอกำลังพูดชื่นชมตัวเองอย่างมีความสุข จู่ๆก็ได้มีหญิงชราคนหนึ่งมาบอกเอว่า
"นี่หนูน้อยผู้กล้าหาญ เจ้าอยากเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดในโลกใช่มั้ยจ๊ะ?"หญิงชราถามเอพร้อมยิ้มแบบมีอะไรแอบแฝงอยู่
"ก็ใช่นะซิ ท่านมีที่ที่ข้าสามารถเป็นผู้ที่กล้าหาญในจักรวาลได้หรอ?" เอตอบหญิงชราด้วยความตื่นเต้น
"ก็ต้องมีซิ มีที่แห่งหนึ่งอยู่ในป่าลึกใครที่สามารถเอาชีวิตรอดจากป่านี้ได้ ก็จะเป็นผู้กล้าหาญที่สุดในโลกยังไงหล่ะ แต่..."
"ข้อขอบใจท่านมากนะ ข้าไปก่อนและ..." เอยังฟังหญิงชราปู้นั้นยังไม่จบก็รีบเดินทางไปในป่าที่หญิงชราบอก
"ฮึๆๆ...โชคดีนะ...เจ้าหนูน้อย เอ"
เอรีบเดินทางไปยังดินแดนมหัศจรรย์พร้อมถือดาบคู่ใจเข้าไปยังป่าลึก เธอได้ฟาดฟันสิ่งต่างที่ขวางหน้าเธอไปหลายอย่างจนทางเดินในป่านองไปด้วยสีแดงฉาน พร้อมกับตะโกนว่า
"555 นี่นะหรอป่าที่จะให้ข้าเอาชีวิตรอด ทำไมมันช่างน่าเบื่อแบบนี้นะ ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย"
เอได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในป่าลึกและนานวันก็ได้ขังตัวเองอยู่ในป่าลึกอย่างกับตัวเองเป็นนักโทษทางเดินเข้าไปในป่าที่เอได้เดินเข้าไปนั้นก็ถูกปิดตายลงด้วยเถาวัลย์ จึงไม่มีใครรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่รึป่าว? มีแต่เสียงที่เล็ดรอดออกมาจากป่านั่นก็คือ เสียงหัวเราะอย่างน่ากลัวดังออกมามาจากป่าไม่มีวันสิ้นสุด...
"แล้วคุณหล่ะ...คิดว่า เอ ยังมีชีวิตอยู่หรือป่าว?"
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ