แอบเขียน

.     นับแต่วันนั้นเป็นต้นมาชุติมาก็ได้ปรับเปลี่ยนหน้าที่การงานและแน่นอนว่าเงินเดือนของเธอก็เพิ่มขึ้นด้วย
.     ...
.     จากคนเลี้ยงไก่และดูแลไก่ที่โรงเลี้ยง มาเป็นคนสั่งให้ไก่พวกนี้ไปเข้าโรงแปรรูปที่มีพนักงานหันเนื้อไก่หลายร้อยคนยืนใส่ชุดขาวปิดหน้าและส่วมหมวกสีขาวอย่างดี อีกมือถือมีดคมกริบเตรียมพร้อมชันสูตรศพไก่เป็นที่เรียบร้อย พวกเขายืนเรียงต่อกันอย่างเป็นระเบียบ เป็นแผนก...ส่วนนี้แยกขา แผนกนี้แยกหัว แผนกนั้นตัดปีก ทำไปเรื่อยตามหน้าที่ของตน...ทำตามแผนกงานนั้น ๆ
.     "ชุติมาคัดเลือกไก่เข้าโรงฆ่า 8 พันตัวนะวันนี้"  คำสั่งของเจ้านายถือเป็นเด็ดขาด ชุติมาจำต้องทำตามคำสั่งนั้นด้วยความตั้งใจ ฝ่ายจัดหาไก่ก็ส่งไก่มาให้ชุติมาตรวจดูมากมายในแต่ล่ะวัน 
.     "ไก่พวกนี้ได้ขนาดดีนี้ เอาเข้าไปที่โรงฆ่าเลย"  ชุติมาชี้นิ้วสั่งงานให้พนักงานชายหลายคนขนลังไก่หลายพันตัวเข้าไปสู่แดนประหาร 
.     "ได้ครับ"  เขาตอบแล้วทำตามหน้าที่
.     
.     เสียงไก่ร้องใจขาดดิ้น เมื่อโดนหัวหน้างานฝ่ายหักคอไก่ฆ่าพวกมันทีละตัว 2 ตัว
.     ...ครืนนนน ๆ
.     เสียงเครื่องทำงาน ทำงานแบบอัตโนมัติโดยไม่หยุดเวลาพัก เครื่องดำเนินงานต่อไปของมัน...ผ่านจากโรงฆ่าไก่มายังสถานที่ถอดเสื้อผ้าไก่ (ถอนขนไก่) แล้วเข้าสู่แผนกแปรรูป...มาบรรจุเป็นแพ็ค ๆ ยัดใส่กล่องรักษาความเย็นส่งห้างสรรพสินค้าพร้อมวางขายทันที