ความรักกับเจ้าชายขนมหวาน

 เช้าวันแรกของการเปิดเทอม ณ โรงเรียนสอนทำขนมเพื่อเป็นปะติซิเย่ ซึ่งทุกปีจะมีการแข่งขันเพื่อไปเรียนที่ฝรั่งเศษ ในปีนี้มีนักเรียนที่เข้ามาใหม่ชื่อว่ารูมิ  เขาอยูาห้องกับกลุ่มเจ้าชายขนมหวาน ซึ่งในกลุ่มเป็นเด็กนักเรียนที่เรียนทำขนมได้กลุ่มAทุกปี คนแรกคือ คาชิโนะเจ้าผู้รักในการทำช็อกโกแลต คนที่สองฮานำบุสะคุงชายผู้รักในขนมหวานและกุหลาบ คนสุดท้าย อันโดคุง ผู้ที่อยากทำให้ขนมหวานแบบอังกฤษรวมกับขนมหวานแบบญี่ปุ่นได้ อิจิโกะเด็กที่เข้าโรงเรียนนี้มาก่อนรูมิ 1 ปี เดินเข้ามาทักทายรูมิ
"สวัสดีจ้ะ เธอใช่รูมิ เด็กใหม่ที่เพิ่งเข้ามาใช่มั้ย"
"ใช่ค่ะ"
"นี้! อยู่กับฉันไม่ต้องพูดสุภาพขนาดนั้นก็ได้ เราอายุเท่ากันนะ"
"จริงเหรอคะ นี่หนูไม่รู้มาก่อนนะคะ"
"ฉันเรียนเร็วน่ะ"
"อ๋อ!!ค่ะ"
"ไม่ต้องทำเสียงขนาดนั้นก็ได้ มั้ง? และอีกอย่างไม่ต้องพูด"ค่ะ"กับฉันก็ได้"
"ค่ะ อุ้ย!!! จ้ะ"
เธอสองคนนั่งคุยกันสักพักหนึ่ง คาชิโนะก็เดินเข้ามาแกล้งอิจิโกะ
"นี่!! ยัยหมูบ้าเค้ก"
"อะไร!!!! อีบ้าคาชิโนะ"
ระหว่างที่สองคนนี้เถียงกันอยู่ ฮานาบุสะคุงก็เดินมาหารูมิแล้วบอกว่า
"ไม่ต้องงงหรอก คู่นี้เขาทะเลาะกันประจำแหละ"
"จ้ะ ฉันได้ยินมาว่าคาชิโนะน่ะ โปรด้านชอคโกแลตมากเลย"
"ใช่เรื่องชอคโกแลตนี้ ยกให้ที่1เลย"
 "ว้าว! ได้ยินอย่างนี้แล้วอย่างกินชอคโกแลตที่คาชิโนะทำจัง
"ส่วนอิจิโกะ ก็คิดรูปแบบของขนม ตอนที่เราไปเรียนที่ปารีสนะ มีช่วงที่ทางการแข่งได้ให้ไปเที่ยวที่ต่างๆในนิวยอร์ก แล้วนำมาทำแบบขนม อิจิโกะคิดได้เยอะมากๆเลย"
"โห! อิจิโกะก็ไม่ใช่เล่นๆนะเนี่ย"
"แล้วเธอล่ะ เข้ามาโรงเรียนเพราะอะไร"
"ก็...ฉันรักในการทำขนมหวาน การทำขนมหวานบางคนคิดว่ามันสนุก แต่สำหรับฉัน ฉันคิดว่าขนมหวานเป็นงานที่ละเอียดอ่อนและเวลาเราทำขนมหวานนะ เราก็จะมีสมาธิกับขนมที่อยู่ตรงหน้า ไม่คิดอย่างอื่น เพราะขนมหวานจะมีรสชาติตามอารมณ์ของคนทำ"
"อืม ฉันว่าเธอคิดถูกแล้วล่ะที่มาเรียนโรงเรียนนี้" เธอมีนิสัยกับความคิดแบบเนี่ย น่ารักจัง อันโดคิดในใจ