ความรักกับเจ้าชายขนมหวาน
เขียนโดย 
tonkawloveoak
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.53 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2558 12.52 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) เมื่อเราได้มาทำขนมด้วยกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ่งงงงงงงงงงงงงงง
"นี่ๆ ถึงเวลาเรียนแล้ว รีบไปห้องกันเถอะ"
"ใช่ๆ เธอพูดถูกงั้นเราไปกันเถอะ"
ทั้ง5คนรีบวิ่งไปห้องเรียนด้วยกัน
"วันนี้ห้องเรียนของเราจะบอกกลุ่มคนที่ได้อยู่ด้วย และแน่นอนโรงเรียนของเรามีกฎ คนที่ทำคะแนนได้ดีจะได้อยู่กลุ่มA ส่วนคนที่ทำคะแนนได้แย่ก็จะได้อยู่กลุ่มF" เมื่อคุณครูพูดแบบนั้น จึงทำให้ทุกคนในห้องเกร็งไปหมด
"และแน่นอนคนที่ได้อยู่กลุ่มA ก็คือ... 1.คาชิโนะ 2.ฮานาบุสะ 3.อันโด 4.อิจิโกะ 5.รูมิ"
เมื่อรูมิได้ยินชื่อของตนเองก็ถึงกับอึ้ง
"ทำไมฉันถึงได้มาอยู่กลุ่มAล่ะ"รูมิคิดในใจ
"นี่! พวกเจ้าชายขนมหวาน ฉันขอฝากเด็กใหม่ไว้กับเธอนะ เพราะพวกเธอเรียนโรงเรียนนี้มานาน เธอรู้เกี่ยวกับทักษะทำขนมดีที่สุด"
"ครูไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวผมจะดูสองสาวคนนี้เอง"ฮานาบุสะคุงพูดออกมา
"ดีมากจะฮานาบุสะ" ครูพูดพร้อมกับยิ้มใส่
เอาล่ะวันนี้เราประกาศกลุ่มของแต่ละคนไปแล้ว ดังนั้นพรุ่งนี้เราจะมาเริ่มเรียนกันโดยพรุ่งนี้ครูจะให้ทุกคนทำเค้กในแบบของตัวเอง เมื่อนักเรียนทั้งห้องได้ยิน ถึงกับพูดไม่ออก เพราะไม่รู้ว่าจะทำเค้กแบบไหนดี
เมื่อหลังเลิกเรียนพวกเขาเดินไปกินขนมที่ร้านในโรงเรียน
"นี่! รูมิ ที่นี้คือร้านขนมที่สุดยอดที่สุดในโรงเรียน มีแต่ขนมอร่อยๆทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะพุดดิ้งนางฟ้า อือหือ พูดแล้วฉันอยากกินเลยอ่ะ เข้าไปในร้านกันเถอะรูมิ" อิจิโกะพูดขึ้น
"สมแล้วที่เป็นยัยหมูบ้าเค้ก กินได้ทุกอย่างที่เป็นของหวานแถมยังกินเยอะอีก"คาชิโนะพูดขึ้น
"นี่! ปากเสียนะนาย"
"โอเคๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว จะได้เข้าไปกินขนมกันสักที"อันโดพูดขึ้น พร้อมกับจูงมือรูมิเข้าไป
"เดี๋ยวนาย รอฉันด้วยซิ"คาชิโนะตะโกนขึ้น
"รูมิ รอฉันด้วย"อิจิโกะพูดขึ้น แล้วสองคนก็หันหน้ามามองกันอย่างหมั่นไส้
"เห้อ! เหนื่อยใจจริง"ฮานาบุสะพูดขึ้นเบาๆ
แล้วก็เดินตามอันโดและรูมิเข้าไปในร้าน เลือกโต๊ะนั่ง
"นี่ เธออยากกินอะไรก็ไปตักนะ"อิจิโกะพูดกับรูมิ
"ผมขอบอกเลย ขนมที่นี้อร่อยหมดแหละ"
"จ้ะ"รูมิพูดพร้อมกับทำหน้างง
"มีอะไรรึเปล่ารูมิ"อิจิโกะถาม
รูมิไม่กล้าพูดรอให้พวกผู้ชายเดินไปตักขนมก่อน
"นี่ พวกนายไปตักขนมก่อนก็ได้นะ"รูมิพูดขึ้น
"ออ ได้สิ"ชายสามคนพูดขึ้นพร้อมกัน
พอเขาเดินไปรูมิก็ถามอิจิโกะว่า
"ทำไมฮานาบุสะคุงถึงพูดสุภาพกับผู้หญิงทุกคนเลยล่ะ"
"อ๋อ เรื่องนั้น แม่ของฮานาบุสะคุงน่ะเสียตั้งแต่เขายังเด็ก เขาจึงตัดสินใจที่จะทำดีกับผู้หญิงทุกคนไงล่ะ"
"อ๋อ อย่างนี้เองเหรอ แล้วทำไมเขาถึงชอบดอกกุหลาบล่ะ"
"เพราะคนในครอบครัวของเขาชอบดอกกุหลาบน่ะสิ จึงทำให้เขาชอบไปด้วย"
"อ๋อ เหรอจ้ะ นี่ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ย"
"งั้น พวกเราไปตักขนมกันเถอะ"
"อืม ได้ไปกันเถอะ"
หลังจากที่ทุกคนตักขนมกันเสร็จก็มานั่งที่โต๊ะเดิม
"โห ยัยหมูบ้าเค้ก ตักอะไรมาเยอะแยะเนี่ย"คาชิโนะบ่น
"ทำไมอ่ะ ยังไงฉันก็กินหมดล่ะกัน"
"นี่! พอเถอะกินกันได้แล้ว"อันโดพูดขึ้น
หลังจากนั่งกินไปสักพัก
"นี่ๆ พวกนายคิดหัวข้อที่จะเรียนพรุ่งนี้ออกยัง เค้กในแบบของตัวเองอ่ะ"รูมิถามขึ้น
"ยังหรอก ถ้าเค้กในแบบฉันก็คงจะเป็นชาเขียว แต่ก็ไม่รู้จะทำแบบยังไง"อันโดตอบ
"ฉันก็ยังน่ะ"อิจิโกะพูดตอบ
"นี่! อิจิโกะอย่างเธอน่ะต้องทำเค้ก ที่แต่งหน้าด้วยหมูแล้วก็รอบๆตัวมีรูปเค้กเต็มไปหมด"คาชิโนะพูดขึ้น
"ทำไมอ่ะ"อิจิโกะถาม
"ก็เธอมันหมูบ้าเค้กไง 5555+"คาชิโนะตอบไป
"หือ! นายคาชิโนะ"
"นี่! เธอสองคนเนี่ยเป็นแฟนกันแล้วก็อย่าตีกันได้มั้ย หะ!"อันโดพูดด้วยความหมั่นไส้
"เดี๋ยวนะ นี่สองคนนี้เป็นแฟนกันเหรอ"รูมิถาม
"ก็ตั้งแต่กลับจากปารีสน่ะครับ"ฮานาบุสะคุงตอบ
"อ๋อ อือหือ"
"้แล้วเธอล่ะ ไม่คิดจะมีแฟนกับคนอื่นเขาบ้างเหรอ"อันโดถามรูมิ
"ไม่หรอก ฉันยังไม่อยากมี แถมตอนนี้ฉันยังไม่มีคนที่ชอบด้วย"
เมื่อรูมิพูดจบ คาชิโนะและฮานาบุสะก็พาอันโดออกมาด้านนอกร้าน
"นี่! ที่นายถามรูมิแบบนั้นน่ะ นายจะเช็คว่าเขาโสดใช่มั้ย"คาชิโนะถาม
"นายคิดจะจีบเขาใช่มั้ย"ฮานาบุสะคุงถาม
"บ้า! ปะ..เปล่าสักหน่อย"อันโดตอบ
"เหรอออ"คาชิโนะและฮานาบุสะพูดพร้อมกัน
"เออ"อันโดปฏิเสธเสียงแข็ง
"แล้วฉันจะคอยดู"ฮานาบุสะพูด
"นี่ๆ กลับเข้าไปในร้านเถอะ เดี๋ยวสาวๆจะเป็นห่วง
"ไปไหนมากันตั้งนาน"รูมิถาม
"เอ่อ ก็.."คาชิโนะจะพูดบอกความจริง
"อ๋อ! ไม่มีอะไร"อันโดพูดพร้อมกับมองหน้าคาชิโนะ
"หึ หึ"ฮานาบุสะแอบขำ
เปรี้ยงงงง!!
"แย่แล้ว ฝนใกล้ตกแล้วสิ ฉันก็ไม่ได้เอาร่มมาซะด้วย"รูมิพูดขึ้น
"ฉันก็เหมือนกัน"อิจิโกะพูด
"ไม่เป็นไรฉันมีร่ม"อันโดนึกได้
"ฉันก็มี"ฮานาบุสะและคาชิโนะก็พูดขึ้น
"งั้นรูมิไปกับฉันก็ได้"อันโดออกกความคิดเห็น
"งั้นให้ยัยหมูบ้าเค้กไปกับฉันละกัน"คาชิโนะพูด
"เอ้า! แล้วให้ฉันเดินคนเดียว ไอเพื่อนไม่รักดี เลือกผู้หญิงทิ้งเพื่อน"ฮานาบุสะบ่น
"อู้ยยย อย่างอนนะอย่างอน"คาชิโนแกล้งฮานาบุสะ
"เฮ้ย ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ หึย"
แล้วก็เดินกลับหอพักด้วยกัน
ทุกคนอาบน้ำเตรียมตัวนอน รูมิและอิจิโกะนอนห้องเดียวกัน
"นี่ รูมิแล้วเรื่องงานพรุ่งนี้ทำไงดี"
"ก็ทำในแบบของตัวเอง ทำตามสไตล์ของตัวเอง คิดหน้าตาเค้กแบบไหนก็ทำแบบนั้นแหละออกมา"รูมิพูดเสร็จแล้วยิ้มใส่
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
