Yaoi กระผมจะรักท่านตลอดไป
เขียนโดย 
เจ้าหญิงเกล็ดหิมะสีดำ
วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.48 น.
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.05 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
4) คืนนี้ได้เวลาเอาคืนแล้วยอดรัก!!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลายๆวันต่อมาลีออนกับเกล
ก็ไม่ได้มีปากเสียงหริอทะเลาะกัน
ลีออนพยายามจะหลีกเลี่ยงจากเกล
ที่ทำตัวแปลกไป เริ่มจะยิ้มที่ดูสยดสยอง
เริ่มจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและเย็นระเยือก
ถึงหัวใจ ส่วนงานวันเกิดของริชาร์ตเค้าเอง
ก็ลากสังขารไปยังคฤหาสน์ของอดีตเพื่อนเก่า
แต่ไปเพียงอวยพรเท่านั้น เพราะทนภาพ
ที่ยังติดตาของตนอยู่ นั้นคือภาพ ริชาร์ตจูบอย่าง
ดูดดื่มกับแมร์รี่ ภรรยาสาวสวยที่ลีออนกำลังคบชู้
อยู่ 'เอ๊ะ...นี่มันได้เวลาน้ำชาแล้วนี่ทำไมยังไม่มี
ของหวานหรือชามาเสิร์ฟเสียทีเจ้าพวกนี้นี่!'
"นี่!พวกเจ้า...นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วห๊ะ...น้ำชา
กับของหวานอยู่ไหนไอ้พวกข้ารัลใช้งี่เง่า" ลีออน
ตะโกนเสียงดังก่อนจะมีอะไรหรือใครสักคนที่อยู่
ด้านหลังของเค้า
"เรียกหาน้ำชาเยี่ยงนั้นหรือขอรับท่านลี-ออน"
"!!!!!" เจ้าของเสียงเย็นนั่ยคือเกล ที่ยืนยิ้มสยด
สยองในมือถือถาดน้ำชาและของหวาน
"ท..ท่านเองหรือเกล...ว...วางไว้สิแล้วไปได้แล้ว"
ลีออนกล่าวน้ำเสียงสั่น เกลจึงวางมันลง
และเทน้ำชาอย่างประณีตและยกมันขึ้นให้
ลีออน เจ้าตัวสะดุ้งเฮือกก่อนจะรับมาและดื่ม
'ท...ทำไมช่วงนี้ใจเราเต้นยังกับกลองเนี่ย..จ..
เจ้าทำอะไรกับข้าเนี่ยเกล ข...ข้าคงไม่ได้..ฮึ๋ย!
ชาเป็นอะไรเนี่ย!!!!' ลีออนได้รับรสน้ำชา
ที่ห่วยแตกจึงปามันทิ้งอย่างเคยชินจนลืม
ไปว่าคนตรงหน้าคือเกล
"ชารสชาติห่วยเยี่ยงนี้จะให้ข้าดื่มอีกหรือ
ใช้สมองหรืออะไรคิด!!!"
เกลเดินไปหยิบเศษถ้วยชาที่แตกสลายคากำแพง
อย่างใจเย็นแต่เมื่อหันมาสายตาของเค้ากลายเป็น
สีแดงสดลีออนถึงกับตกใจอีกครั้งก่อนจะ
พยายามเดินหนี'หมับ!' เกลคว้าข้อมือคนตัวเล็ก
กว่าที่กำลังเดินหนี ก่อนจะเหยียดยิ้มอย่างน่ากลัว
"จะหนีไปไหนหรือขอรับ..ท่านลีออน"
"ก...เกล...คือ..ข้าอ๊ะ...จะลากข้าไปไหนมิทราบ!!!"
เกลลากเจ้านายหนุ่มอย่างรุนแรงไปยังห้องของชายที่ถูกดึง
ก่อนจะเหวี่ยงลงบนเตียงนุ่มจนเกิดอาการจุกก่อนจะหมดสติไปชั่วครู่
เพราะศรีษะกระแทกกับไม้บนหัวเตียงอย่างแรง
เกลเริ่มจะกลายร่างสู่ร่างแวมไพร์อย่างสมบูรณ์เพราะโทสะที่มีต่อ
เจ้านายหนุ่มแสนโอหังของตนมือหนาสีซีดไล่นิ้วเรียวไปตาม
ใบหน้าหวานของเจ้านายหนุ่มก่อนจะทำการบรรจงริมฝีปาก
ลงบนริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างดูดดื่มและเนิ่นนาน
และใช้ลิ้นสอดเข้าไปในโพลงปากน้อยๆของเจ้านายหนุ่ม
ร่างเล็กของลีออนเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติจึงพยายามลืมตาขึ้นมา
และเห็นชายที่หน้าตาเหมือนเกลและกำลังจูบเค้า!!! ลีออนพยายามดิ้นรนให้ชายที่รุกล้ำ
ริมฝีปากของตนออกไปปต่เหมือนจะไม่เป็น
เช่นนั้นเกลล็อกมือของลีออนไว้ที่หัวเตียง
รวมทั้งดท้าทั้งสองอีกด้วย ก่อนจะถอดริมฝีปาก
ออกมาและดลียรอบริมฝีปากสวยได้รูปของตน
"หวานเหลือเกินนะขอรับนายท่าน~"เกลค่อยๆ
เลื่อนใบหน้าซุกซนลงไปเล่นสนุกกับซอกคอขาว
นวลของอีกฝ่ายและฝังเขี้ยวสีไข่มุกลงบน
คองามๆนั้นจนอีกฝ่ายสะดุ้งเฮือก!อย่างเจ็บปวด
เค้ากำลังถูกสูบเลือดไปเพื่อเป็นอาหารของ
แวมไพร์หนุ่มคนนี้อย่างนั้นรึ
เมื่อเกลดูดเลือดตามความพึงพอใจแล้วก็ค่อยๆ
ปลดเสื้อผ้าของลีออนออก
"นี่!เจ้าตะทำอะไรมิทราบ!!!"ลีออนแผดเสียงลั่น
เกลมองใบหน้าหวานสีกุหลาบก่อนจะเอ่ยว่า
"มอบความเป็น'ผัว'ให้ท่านไงหล่ะ"
จากนั้นก็เกิดการเล่นบทเพลงรักระหว่างทาสรับใช้
เกล และเจ้านายหนุ่มลีออนขึ้นพร้อมเสียง
ครวญครางของทั้งสอง ทั้งคฤหาสน์ไม่มีใคร
กล้าขัดจังหวะความสุขของทั้งสองเลยแม้แต่น้อย
เพราะทุกคนเกรง เกลในตอนนี้มาก
.
.
.
.
.
.
.
เช้าวันถัดมา
ร่างบางของลีออนถูกร่างหนาของเกลสวมกอด
ราวกลัวว่าคนร่างเล็กจะหายไปไหนทั้งสองที่
ร่วมรักต้องห้ามระหว่าง เจ้านายและทาสรับใช้ไป
เสียแล้ว แต่เมื่อคืนนี้คงจะปราบพยศของเจ้านาหนุ่มได้ถาวรเลยเชียว เพราะเสียงครวญคราง
ที่หอมหวานและเซ็กซี่ทำเอาเกลอยากจะ
ทำมันตลอดเวลาเพื่อได้ฟังเสียงที่เร่งเร้านั้นอีก
เกลเหลือบมองร่างเล็กที่หลับใหลเพราะดหนื่อยหล้ามาจากเมื่อคืนนี้เป็นแน่ รอยคิสมาร์กและเขี้ยว
ของเกลเต็มไปหมด รอยพวกนี้ตีตราว่า
เจ้านายของเค้าตอนนี้กลายเป็น'เมีย'ไปเสียแล้ว
"อือ..."ร่างเล็กเริ่มรู้สึกตัวพยายามจะลุกแต่ไม่สำเร็จ แถมยังเจ็บไปทั่วร่างกายเสียด้วย
"โอยยยย...เจ็บสะโพกชะมัด"ลีออนบ่นก่อนจะ
หันไปมองร่างใหญ่ที่ยิ้มร่า
"จ๊วบบบบบบบ~ Good morning เมียจ๋า"
เกลขโมยจูบจากปากของลีออนก่อนจะทักทาย
ด้วยใบหน้าอันกวนประสาท
"ก...แก...แก...เพราะแกคนเดียวววว ความเป็น
ชายของข้าหมดสิ้นเลยไอ้ทาสรับใช้โรคจิต
วิปริต ผิดเพศ!!!!"ลีออนเริ่มด่าเกลเป็นฉอด
"โอ๊วววว...แต่เมื่อคืนนี้ท่านก็ครวญครางและอ้อน
วอนให้ข้าทำมันนี้นาที่รัก~" เกลสวมกอดร่างเล็ก
"อ...อะไรป่าวสักหน่อยเจ้าพูดอะไรของเจ้า"ลีออน
ทำเก๊ก แต่ใบหน้ากลับแดงแจ๋
"อ๊าาาา...เกล...ร...แรงอีก...โอ้ ..ที่รัก...ซี้ดดด
อ๊าาาา ม...ไม่นะไม่ไหวแล้ว นี่ใครพูดกันเอ่ยหืม"
เกลแกล้งทำเสียงเลียนแบบเจ้านายหนุ่มในเมื่อคืน
ทำเอาลีออนแทบจะมุดดินหนี
"เจ้าบ้า!โอ้ยยยย เอวข้าTT"ลีออนลูบเอวของตน
เบาๆเพราะอาการเจ็บแปรบผ่านเข้าเอวทำให้
ลุกไม่ขึ้น
"อีกรอบน่ะ~" เกลกระซิบข้างใบหูก่อนจะเลียมัน
เบาๆทำให้ลีออนเกิดอาการ
"อ....อือ"ลีออนครางในลำคอเมื่อเกลก้มหน้าลงไป
จูบลงบนหน้าอกสีชมพูสดและดันร่างของตนลง
บนเตียงและเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกรอบ
แต่คงไม่ใช้หนึ่งรอบของคนปกติแน่นอน
"อ...อะ...เกลย...อย่านะ..ข..ข้าอ้า!"เสียง
ของลีออนรอดผ่านประตูห้องตลอดทั้งชม.
ไม่สิหลายชม.เลยทีเดียว
หลังบรรเลงเพลงรัก
"เกล..."ลีออนนอนซมอยู่บนเตียงเอ่ย
"อะไรหรือขอรับ"เกลเอ่ยตอบขณะสวมชุดพ่อบ้าน
ชุดใหม่
"ข้า....รู้สึกจะรักเจ้าขึ้นมาเสียแล้ว"
"....." เกลไม่ตอบแต่อมยิ้มจนแก้มปริออกมา
ก่อนจะเดินเข้าไปคุกเข่าตรงข้างเตียงขนาด
คิงไซส์ของเจ้านายหนุ่มและบรรจงจูบอีกครั้ง
"ข้าเองก็รักท่านนะ~เมียสุดที่รัก"
ลีออนหน้าแดงจนทำอะไรไม่ถูกก่อนจะจูบคืน
"คราวหน้าข้าต้องเป็นคนรุกน่ะ-3-"ลีออนทำปากจู๋
เหมือนเด็กๆ
"ครับๆ นอนพักเถอะขอรับวันนี้วันหยุดของท่าน"
เกลหอมแก้มลีออนก่อนจะเดินออกไปและปิดประตูเบามือ ให้ลีออนได้พักผ่อน
'ในที่สุด...ท่านก็รักข้า'เกลคิด
'ข้ารักเจ้าจัง...'ลีออนคิดก่อนจะหลับตาลง
เนื่องจากฉากNc ยังไม่ได้แต่งนะคะ
ถ้าแต่งได้เมื่อไหร่จะเอามาลงนะค่ะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
