ปฐมบทฆาตกรต่อเนื่อง

29/7/10
7.30pmกริ๊งง กริ๊งๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกขึ้นเช่นเคยเคนจับผ่าห่มคลุมไปทั้งตัวอย่างแน่น เพราะอากาศหนาวจากเมื่อคืน
ปั้ง!..ปั้ง!.. ประตูห้องนอนได้เปิดออก
''ขยันปลุกจริงเลยน๊าน้องตูเนี่ย''เคนคิดในใจ
ทันใดนั้น ก็เหมือนมีร่างเด็กสาวขึ้นคร่อมตัวเคนขณะห่มผ้าไปทั้งตัว เคนตกใจและเปิดผ้าห่มอย่างรวดเร็ว
''....นี่เธอ!.. ไอริน'' เคนทำตัวไม่ถูก ได้แต่ทำใบหน้าที่เขินอาย
''หืม? ประหม่าเหรอ?'' ไอรินถาม
''เหอะอยากลองดีเรอะ ยัยนี่'' เคนคิดในใจ
ทันใดนั้นเคนจับไปที่ตัวของไอรินหวังจะจูบ
''พี่!? ทำอะไรล่ะนั้น''อายากะมองหน้าประตูด้วยสายตาเจ้าเล่เจ้าเล่ห์
เคนรีบวิ่งออกจากเตียงด้วยความอายและออกห้องไป
''โธ่ พี่ไอรินเล่นแบบนี้มันไม่เหมาะน่ะค่ะ'' อายากะบ่น
''อะไรกันหึงเหรอ?''ไอรินถาม
''....'' อายากะทำตัวไม่ถูก ทำใบหน้าเขินอายและเดินลงไป
 
 
 
ณ ห้องครัว
''วันนี้ก็ทำข้าวอร่อยเหมือนเดิมเลยน๊า''เคนพูดและกินอย่างอร่อย
''พี่ไอรินก็มากินด้วยกันสิค่ะ''อายากะชวน
ทันใดนั้น ทั้ง เคนและไอรินหันหน้ามามองกันด้วยสายตาแปลกๆ
''อุปปป''เคนนึกถึงเมื่อคืนที่ไอรินกินสมองของชายคนนั้น เป็นภาพติดตาที่นึกขึ้นได้
''เอ๋! กับข้าวที่หนูทำไม่อร่อยหรอพี่''อายากะทำหน้าเศร้า
''ไม่ใช่ๆ พี่แค่ไม่ค่อยหิวเลยยัดมากไปหน่อยน่ะ พี่ไปเรียนก่อนน่ะ''เคนพูดละวิ่งออกจากบ้านพร้อมจับมือไอรินออกไป
 
 
 
 ทางก่อนไปโรงเรียน
''ทำไมยังทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหล่ะ''ไอรินถาม
''นั้นสิน่ะ''เคนตอบ
''เน่ๆ คืนนี้มาบ้านฉันหน่อยสิ''ไอรินบอก
''ได้สิ''เคนทำหน้ากลัวๆอยู่นิดนึง
 
8.30 PM 
ณ ห้องเรียน
''เห้ยยยไอเคน เมื่อวานก็มีคนหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยอีกแล้วว่ะ''เบลพูดอย่างเสียงดัง
''แล้วมึงจะพูดสียงดังทำไมว่ะเนี่ย อายคนอื่นมั้ง'' เคนบ่น
''เอ๋ ทำไมมึงไม่ตกใจบ้างวะ คนแถวบ้านมึงอีกแล้วน่ะเว้ยไม่กลัวบ้างเหรอว่ะ'' เบลถามด้วยความสงสัย
''หึๆก็ฆาตกรมันคือคนที่ตูรักยังไงล่ะ'' เคนบ่นในใจ
''....?''เบลไม่ได้พูดอะไรต่อ
 
 
16.13
''กลับบ้านดีดีน่ะเว้ย ไปล่ะ''เบลขับรถออกไป
''เอาหล่ะ''เคนรีบวิ่งกลับบ้าน และเดินไปเปิดประตูเข้าบ้านของไอรินทันที
''....ดูเหมือนไอรินจะยังไม่กลับมาน่ะ คาบเรียนสุดท้ายก็หายหัวไปด้วยนี่นา''
เอี๊ยด-- เสียงแง้มประตูข้างหลัง
....นั้นคือไอริน.....
...ไอรินปิดประตูและล็อก...
...เคนทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
...ทั้งสองมองหน้ากันล่ะกัน...
...ยังคงจ้องกันต่อไป...
''ฉันกินเธอได้รึเปล่า'' ไอรินพูดด้วยแววเสียงหน้ากลัว
''ตูก็ว่าแล้วหล่ะ แดรกตูแน่ๆ''เคนคิดในใจ
''แล้วผมจะตายไหมล่ะ?''เคนถามต่อไป
ไอรินกระโจนกัดไปที่คอของเคน ดูดเลือดของเคนอย่างเอร็ดอร่อย
ในขณะที่เคนได้แต่กัดเสื้อของตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงดัง...
''จับโว้ยยยเจ็บ เจ็บสุดๆ นี่เธอจะกินฉันไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย''เคนคิดในใจ
ไอรินกดไปที่แขนซ้ายของเคน กัดอย่างรุนแรงจนเนื้อที่แขนออกมา..
อ๊ากก!#$%# ''อดทนไว้ๆ''
''ต่อไปตรงสะโพกน่ะ'' ไอรินบอก ในขณะที่เคนร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างทรมาน
กัสสส!!#@%# เสียงกัดดังลั่น เลือดของเคน เต็มหน้าบ้านประตู
แฮก! แฮะ เฮอะ นอนลงจมกองเลือด ราวกับคนไม่มีสติ
''นี่! เคน ต่อไปลูกตาน่ะ อ่อแล้วก็หูข้างซ้ายด้วย''