คำบอกลา
9.9
เขียนโดย ผอมสุด
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.20 น.
6 บท
5 วิจารณ์
9,357 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 00.15 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) เรื่องมันเก่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...ผมตั้ม ชายวัย 35....แล้วก็ผ่านไปอีกวันหนึ่ง ความเหนื่อยล้าจากการผาดโผนชีวิตการทำงานในเมือง ค่าใช้จ่ายต้องมีทุกวัน อยู่ในฐานะผู้ใหญ่ที่ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบกับชีวิตของตัวเองและครอบครัว...
...ดูเหมือนวันนี้จะมีอะไรเพิ่มเติม เมื่อเพื่อนรักของผมได้เล่าเรื่องราวของเขา เกี่ยวกับความรักในวันลอยกระทง ที่บังเอิญความรักสามเศร้าของเขา กับน้องสาวของเขาเองมีปัญหาคล้ายๆกัน"ฮ่าๆๆๆ แล้วทำไงต่อล่ะเจอแบบนี้" ผมถาม
"ก็ไม่ยังไงนะ น้องมันก็มาปรึกษาผม แล้วผมก็แชร์ประสบการณ์กับน้องไปว่ามีเหมือนกัน ก็แค่นั้น" เพื่อนรักตอบ
...ผมนั่งขำในใจ อมยิ้มเล็กๆ แล้วในตอนนั้นเอง เรื่องราวเก่าๆก็ผุดขึ้นมาทันที... รักสามเศร้าในวันลอยกระทง ผมก็มีเหมือนกัน...
...เหตุการณ์ดูเหมือนจะเกิดขึ้นเมื่อ 15ปีมาแล้ว คิดแล้วก็นึกถึงเพลงของคุณสุรพล เพลง16ปีแห่งความหลัง เอาเถอะเข้าเรื่องกันดีกว่า เมื่อครั้งผมยังทำงานเป็นสต๊าฟให้กับบริษัทขายตรงบริษัทหนึ่ง
...สายงานของพี่หนุ่ย มีสมาชิกใหม่เป็นน้องผู้หญิงตัวเล็กๆ แปลกแฮะ เด็กคนนี้หน้าตามอมแมมอย่างกะเด็กกินไอติมเลอะแก้มพิกลๆ ยิ้มเก่งจัง น่ารักดีแต่เทียบกับสาวๆที่ผมจีบอยู่ล่ะก็ เธอๆเหล่านั้นดูสวยสาวกว่าเยอะ...
...น้องเหมียวมาทำงานหลายวันแล้ว บางวันมีเรียนก็จะหยุด อาทิตย์หนึ่งจะเข้าบริษัทสัก 3-4วัน มีเจ้าแบ้งค์น้องชายผู้เฉื่อยชา สายงานผมเอง คอยตามติดประกบน้องเหมียวไม่ห่างเลยแฮะ..
"ไอ้แบ้งค์มันจะจีบน้องเหมียวแน่ๆเลย ไอ้นี่น่าหมั่นไส้จริงเชียว" ผมนึกในใจอย่างเอ็นดูเจ้าแบ้งค์น้องร่วมสายงาน
...จะไม่บอกก็ไม่ได้ผมต้องสารภาพว่าผมแอบชมน้องเหมียวว่าน่ารักดี ให้เพื่อนซี้ของผมฟังตลอด และแน่นอนเพื่อนผมก็ชมน้องไม่ขาดปากเช่นกัน น้องเหมียวเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ไม่สวยโฉบ คล้ายๆเด็กสาวน่ารักๆคนหนึ่ง ที่ไม่มีพิษมีภัยกับใคร ทั้งนี้ทั้งนั้นผมกับน้องเหมียวไม่เคยสักครั้งที่จะได้พูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง เท่าที่ผมพอจำได้อย่างมากก็ทักทายสวัสดี เท่านั้นจริงๆ...
.......................
...วันหนึ่ง หลังจากระยะเวลาที่น้องเหมียวมาทำงาน 2-3เดือนเห็นจะได้ มีสายโทรศัพท์เข้ามาที่เคาเตอร์ออฟฟิส
"สวัสดีครับ บริษัท บี เอ็น ซุปเปอร์ริชชี่ ครับ" พี่ประจำออฟฟิสรับสาย
...คล้ายๆจะมีการพูดคุยกันสองประโยค พี่ชายท่านนั้นมองมาที่ผม และพูดว่า
"พี่ตั้มอยู่ครับ.............คุยกับพี่ตั้มใช่ไหม?"
...จังหวะนั้นผมค่อนข้างแปลกใจ เนื่องจากปกติ ฝ่ายขายแย่งกันรับโทรศัพท์ลูกค้าไม่มีทางจะปล่อยสายให้กับคนอื่นได้ง่ายๆ หรือปลายสายจะเป็นใคร ใครที่เลือกจะคุยกับเรา..
"สวัสดีครับ" --ผมกล่าวทักปลายสาย
"พี่ตั้ม นี่เหมียวนะ ไม่มีใครอยู่เลยหรอ ไปไหนกันหมด" --น้องเหมียว
"อ๋อเหมียวหรอ!? อืม.. ไปกินข้าวกันมั้งพี่ก็ไม่ทันมอง.. เออแล้วอยู่ดีๆเหมียวขอคุยกับพี่หรอ?" --ผมถามด้วยความอยากรู้ คุณเคยไหมหวังเล็กๆว่าเขาแอบชอบเราอ่ะ
"อ๋อ ก็เหมียวถามว่ามีใครอยู่บ้าง เรียกใครก็ได้มาให้เหมียวคนหนึ่ง" --น้องเหมียวตอบอย่างซื่อๆ ตอนนั้นใจผมอยากให้น้องเหมียว หัดเป็นแบบสาวๆเจ้าชู้บ้าง มันเซ็งในอารมณ์พิลึกกับคำตอบแบบนี้...
"อาฮะ พี่อยู่พอดีเลย เหมียวเป็นไงบ้างอ่ะ จะเข้ามาไหม?" --ผมเริ่มหาเรื่องคุยเพิ่มเติม มันเป็นโอกาสแรกที่คุณจะได้คุยกับคนที่แอบชอบ ถ้าเป็นคุณก็คงจะทำ
"วันนี้เหมียวไม่เข้าอ่ะ ชวนเพื่อนมาแต่เพื่อนไม่ยอมมา เหมียวเซ็งล่ะ" --น้องเหมียวตัดพ้อชีวิต
...มันเป็นวันที่ขุ่นมัวของน้องเหมียว แต่มันเป็นวันที่สดใสของผมเมื่อผู้หญิงน่ารักๆคนนี้ ยอมเล่าเรื่องราวให้ผมฟัง เหมือนกับเค้ารู้สึกเป็นกันเองกับผม มันช่างดีจังเลยที่มีคนไว้ใจที่จะเล่าเรื่องของเขาให้เราฟัง แม้จะเพียงประโยคเดียวกันตามที...
"เหมียวอย่าท้อนะถ้าเพื่อนไม่มาก็ไม่เป็นไร เขาก็มีสิทธิ์จะทำในสิ่งที่เขาชอบ ถ้าเหมียวท้อเหมียวเข้ามาออฟฟิส หรือโทรมาคุย กับพี่หมู หรือโทรมาคุยกับพี่ก็ได้นะ เหมียวจะได้มีกำลังใจ"-- ผมต่อประโยคสนทนาของเราแบบถ้าเป็นผู้หญิงก็เรียกว่าให้ท่าเต็มที่เลยทีเดียว
"โทรหาพี่ตั้มได้หรอ?"-- น้องเหมียวตอบด้วยเสียงซื่อๆ สดใสๆ
...แม้ปัจจุบันนี้ผมจะจำเสียงน้องเหมียวไม่ได้แล้วก็ตาม แต่ผมจำสิ่งหนึ่งได้นั่นคือ *ความรู้สึก* ผมเชื่อว่าแม้จะนานแค่ไหนภาพในหัวของเหตุการณ์นั้นจะเลือนลางสักเท่าไหร่ เสียงที่ได้ยินตอนนั้น หรือกลิ่นที่สัมผัสตอนนั้นมันจะจืดจางลบเลือนไปจนสิ้น แต่คุณไม่มีทางลืม ความรุ้สึกที่ประทับใจได้ ไม่มีทาง...
"โทรได้สิ สายงานเราก็สนิทกันมีอะไรให้พี่ช่วยก็ได้ โทรมาคุยเล่นก็ได้ ฮ่า ฮ่า"--ผมตอบอย่างรวดเร็ว มีขำตลกกลบเกลื่อน รู้สึกว่าหูเราดำอีกแล้วสินะ
"อาฮะ ก็ได้โทรมาแล้วต้องรับนะ ขอบคุณนะคะพี่ตั้ม"--น้องเหมียวตอบใสๆสไตล์เธอนั่นแหล่ะ
"โอเค เหมียวมาวันไหนล่ะว่างๆเข้ามานะพี่อยากเจอ"-- ผมซัดต่อทันที เกมส์นี้ต้องสุด อิอิ
"พรุ่งนี้มั้ง เดี๋ยวเหมียวเข้าไป" --น้องเหมียวตอบ
"เครจ้าพรุ่งนี้เจอกันนะ" --ผมปิดการขายได้ลงตัว พอเหมาะ และไม่เยิ่นเย้อจนถึงจุดที่จะหาเรื่องคุยกันไม่ได้ วันนี้เราทำได้ดีผมบอกกับตัวเองอย่างนั้น และดูท่าว่าน้องจะไม่ได้รังเกียจเราด้วย ผมไม่ค่อยหล่อผมรู้ตัวดี ด้วยบุคลิกผอมๆแบบนี้ สาวๆบางคนก็ไม่เอาด้วยเลย แต่ไม่ใช่กับน้องเหมียวแน่...
...เรากล่าวสวัสดีกัน แบบพี่ๆน้องๆที่คนเป็นพี่ไม่คิดว่าจะอยากเป็นพี่ และคนเป็นน้องก็ไม่รู้ว่าจะอยากเป็นมากกว่าน้องสาวบ้างไหมหนอ? เฮ้อ.. อิ่มความสุขจริงๆวันนี้...
...ดูเหมือนวันนี้จะมีอะไรเพิ่มเติม เมื่อเพื่อนรักของผมได้เล่าเรื่องราวของเขา เกี่ยวกับความรักในวันลอยกระทง ที่บังเอิญความรักสามเศร้าของเขา กับน้องสาวของเขาเองมีปัญหาคล้ายๆกัน"ฮ่าๆๆๆ แล้วทำไงต่อล่ะเจอแบบนี้" ผมถาม
"ก็ไม่ยังไงนะ น้องมันก็มาปรึกษาผม แล้วผมก็แชร์ประสบการณ์กับน้องไปว่ามีเหมือนกัน ก็แค่นั้น" เพื่อนรักตอบ
...ผมนั่งขำในใจ อมยิ้มเล็กๆ แล้วในตอนนั้นเอง เรื่องราวเก่าๆก็ผุดขึ้นมาทันที... รักสามเศร้าในวันลอยกระทง ผมก็มีเหมือนกัน...
...เหตุการณ์ดูเหมือนจะเกิดขึ้นเมื่อ 15ปีมาแล้ว คิดแล้วก็นึกถึงเพลงของคุณสุรพล เพลง16ปีแห่งความหลัง เอาเถอะเข้าเรื่องกันดีกว่า เมื่อครั้งผมยังทำงานเป็นสต๊าฟให้กับบริษัทขายตรงบริษัทหนึ่ง
...สายงานของพี่หนุ่ย มีสมาชิกใหม่เป็นน้องผู้หญิงตัวเล็กๆ แปลกแฮะ เด็กคนนี้หน้าตามอมแมมอย่างกะเด็กกินไอติมเลอะแก้มพิกลๆ ยิ้มเก่งจัง น่ารักดีแต่เทียบกับสาวๆที่ผมจีบอยู่ล่ะก็ เธอๆเหล่านั้นดูสวยสาวกว่าเยอะ...
...น้องเหมียวมาทำงานหลายวันแล้ว บางวันมีเรียนก็จะหยุด อาทิตย์หนึ่งจะเข้าบริษัทสัก 3-4วัน มีเจ้าแบ้งค์น้องชายผู้เฉื่อยชา สายงานผมเอง คอยตามติดประกบน้องเหมียวไม่ห่างเลยแฮะ..
"ไอ้แบ้งค์มันจะจีบน้องเหมียวแน่ๆเลย ไอ้นี่น่าหมั่นไส้จริงเชียว" ผมนึกในใจอย่างเอ็นดูเจ้าแบ้งค์น้องร่วมสายงาน
...จะไม่บอกก็ไม่ได้ผมต้องสารภาพว่าผมแอบชมน้องเหมียวว่าน่ารักดี ให้เพื่อนซี้ของผมฟังตลอด และแน่นอนเพื่อนผมก็ชมน้องไม่ขาดปากเช่นกัน น้องเหมียวเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ไม่สวยโฉบ คล้ายๆเด็กสาวน่ารักๆคนหนึ่ง ที่ไม่มีพิษมีภัยกับใคร ทั้งนี้ทั้งนั้นผมกับน้องเหมียวไม่เคยสักครั้งที่จะได้พูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง เท่าที่ผมพอจำได้อย่างมากก็ทักทายสวัสดี เท่านั้นจริงๆ...
.......................
...วันหนึ่ง หลังจากระยะเวลาที่น้องเหมียวมาทำงาน 2-3เดือนเห็นจะได้ มีสายโทรศัพท์เข้ามาที่เคาเตอร์ออฟฟิส
"สวัสดีครับ บริษัท บี เอ็น ซุปเปอร์ริชชี่ ครับ" พี่ประจำออฟฟิสรับสาย
...คล้ายๆจะมีการพูดคุยกันสองประโยค พี่ชายท่านนั้นมองมาที่ผม และพูดว่า
"พี่ตั้มอยู่ครับ.............คุยกับพี่ตั้มใช่ไหม?"
...จังหวะนั้นผมค่อนข้างแปลกใจ เนื่องจากปกติ ฝ่ายขายแย่งกันรับโทรศัพท์ลูกค้าไม่มีทางจะปล่อยสายให้กับคนอื่นได้ง่ายๆ หรือปลายสายจะเป็นใคร ใครที่เลือกจะคุยกับเรา..
"สวัสดีครับ" --ผมกล่าวทักปลายสาย
"พี่ตั้ม นี่เหมียวนะ ไม่มีใครอยู่เลยหรอ ไปไหนกันหมด" --น้องเหมียว
"อ๋อเหมียวหรอ!? อืม.. ไปกินข้าวกันมั้งพี่ก็ไม่ทันมอง.. เออแล้วอยู่ดีๆเหมียวขอคุยกับพี่หรอ?" --ผมถามด้วยความอยากรู้ คุณเคยไหมหวังเล็กๆว่าเขาแอบชอบเราอ่ะ
"อ๋อ ก็เหมียวถามว่ามีใครอยู่บ้าง เรียกใครก็ได้มาให้เหมียวคนหนึ่ง" --น้องเหมียวตอบอย่างซื่อๆ ตอนนั้นใจผมอยากให้น้องเหมียว หัดเป็นแบบสาวๆเจ้าชู้บ้าง มันเซ็งในอารมณ์พิลึกกับคำตอบแบบนี้...
"อาฮะ พี่อยู่พอดีเลย เหมียวเป็นไงบ้างอ่ะ จะเข้ามาไหม?" --ผมเริ่มหาเรื่องคุยเพิ่มเติม มันเป็นโอกาสแรกที่คุณจะได้คุยกับคนที่แอบชอบ ถ้าเป็นคุณก็คงจะทำ
"วันนี้เหมียวไม่เข้าอ่ะ ชวนเพื่อนมาแต่เพื่อนไม่ยอมมา เหมียวเซ็งล่ะ" --น้องเหมียวตัดพ้อชีวิต
...มันเป็นวันที่ขุ่นมัวของน้องเหมียว แต่มันเป็นวันที่สดใสของผมเมื่อผู้หญิงน่ารักๆคนนี้ ยอมเล่าเรื่องราวให้ผมฟัง เหมือนกับเค้ารู้สึกเป็นกันเองกับผม มันช่างดีจังเลยที่มีคนไว้ใจที่จะเล่าเรื่องของเขาให้เราฟัง แม้จะเพียงประโยคเดียวกันตามที...
"เหมียวอย่าท้อนะถ้าเพื่อนไม่มาก็ไม่เป็นไร เขาก็มีสิทธิ์จะทำในสิ่งที่เขาชอบ ถ้าเหมียวท้อเหมียวเข้ามาออฟฟิส หรือโทรมาคุย กับพี่หมู หรือโทรมาคุยกับพี่ก็ได้นะ เหมียวจะได้มีกำลังใจ"-- ผมต่อประโยคสนทนาของเราแบบถ้าเป็นผู้หญิงก็เรียกว่าให้ท่าเต็มที่เลยทีเดียว
"โทรหาพี่ตั้มได้หรอ?"-- น้องเหมียวตอบด้วยเสียงซื่อๆ สดใสๆ
...แม้ปัจจุบันนี้ผมจะจำเสียงน้องเหมียวไม่ได้แล้วก็ตาม แต่ผมจำสิ่งหนึ่งได้นั่นคือ *ความรู้สึก* ผมเชื่อว่าแม้จะนานแค่ไหนภาพในหัวของเหตุการณ์นั้นจะเลือนลางสักเท่าไหร่ เสียงที่ได้ยินตอนนั้น หรือกลิ่นที่สัมผัสตอนนั้นมันจะจืดจางลบเลือนไปจนสิ้น แต่คุณไม่มีทางลืม ความรุ้สึกที่ประทับใจได้ ไม่มีทาง...
"โทรได้สิ สายงานเราก็สนิทกันมีอะไรให้พี่ช่วยก็ได้ โทรมาคุยเล่นก็ได้ ฮ่า ฮ่า"--ผมตอบอย่างรวดเร็ว มีขำตลกกลบเกลื่อน รู้สึกว่าหูเราดำอีกแล้วสินะ
"อาฮะ ก็ได้โทรมาแล้วต้องรับนะ ขอบคุณนะคะพี่ตั้ม"--น้องเหมียวตอบใสๆสไตล์เธอนั่นแหล่ะ
"โอเค เหมียวมาวันไหนล่ะว่างๆเข้ามานะพี่อยากเจอ"-- ผมซัดต่อทันที เกมส์นี้ต้องสุด อิอิ
"พรุ่งนี้มั้ง เดี๋ยวเหมียวเข้าไป" --น้องเหมียวตอบ
"เครจ้าพรุ่งนี้เจอกันนะ" --ผมปิดการขายได้ลงตัว พอเหมาะ และไม่เยิ่นเย้อจนถึงจุดที่จะหาเรื่องคุยกันไม่ได้ วันนี้เราทำได้ดีผมบอกกับตัวเองอย่างนั้น และดูท่าว่าน้องจะไม่ได้รังเกียจเราด้วย ผมไม่ค่อยหล่อผมรู้ตัวดี ด้วยบุคลิกผอมๆแบบนี้ สาวๆบางคนก็ไม่เอาด้วยเลย แต่ไม่ใช่กับน้องเหมียวแน่...
...เรากล่าวสวัสดีกัน แบบพี่ๆน้องๆที่คนเป็นพี่ไม่คิดว่าจะอยากเป็นพี่ และคนเป็นน้องก็ไม่รู้ว่าจะอยากเป็นมากกว่าน้องสาวบ้างไหมหนอ? เฮ้อ.. อิ่มความสุขจริงๆวันนี้...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ