สำหรับชั้นแกคือเพื่อนแท้ 2

P พากย์

นี่คือเรื่องจริงของชั้นกับวีรกรรมอันจะทำให้คนในบ้าน หัวใจวายเพราะมะหมาที่มีนามว่า บิ๊กบูม! 

เรื่องมีอยู่ว่า....

ค่ำวันหนึ่ง

ในวันหนึ่งขณะที่ชั้น พ่อแม่และน้องกำลังนั่งดูทีวีอย่างสบายอารมณ์ ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

'ก๊อกๆๆๆ'

ทุกคนในบ้ายต่างสะดุ้งโหยงในทันใด ชั้นคิด...ไม่น่าจะมีใครมาที่บ้านนี่นา...

แม่ของชั้งสั่ง

แม่ : Pไปเกิดประตูซิ

ชั้นในตอนนั้นทำหน้าไม่ถูกแต่เมื่อเจอสายตากดดันของพ่อเท่านั้น เอาวะ เป็นไงเป็นกัน พอมาถึงหน้าประตู ชั้นสูดลมหายใจเข้าทีหนึ่งแล้วรวบรวมความกล้าเปิดประตูก็พอกับ....

"ไอ้อ้วนบูม!!!!"

ใช้แล้วคะ ไอ้บูมมันมายืนส่ายหางอยู่หน้าประตูบ้าน

บิ๊กบูม : ขอเข้าไปในบ้านหน่อยนะฮ้าฟ

พร้อมทำตาใสซื่อสุดฤทธิ์

P : เมิงโดน!!

ว่าแล้วชั้นก็ประเคนตีนใส่มันทันที

บิ๊กบูม : เอ๋ง! เจ็บนะ!!

P : ข้อหาทำครอบครัวกูตกใจ

ว่าแล้วชั้นก็ปิดประตูใส่มันทันที

นั่นเป็นครั้งแรกที่ไอ้อ้วนบูมทำเอาคนทั้งครอบครัวตกใจเกือบตาย

ครั้งที่2...

ขณะที่ครอบครัวของชั้นกำลังกืนมื้อเย็นแสนอร่อยในตอนนั้นบ้านชั้นก็ปิดหน้าต่าง ทันใดนั้น

'ตึงๆๆๆ'

เสียงกระทุ้งหน้าต่างอันดังลั่นทำเอาทุกคนในครอบครับแทบจะสำลักข้าวกันทีเดียว

ชั้นไปเปิดหน้าต่างบานที่ถูกกระแทกเต็มแรง"ไอ้บูม!!"

มันอีกแล้ว ไอ้นี่นิกะทำให้คนในบ้านสำลักข้าวตายรึไง

งานนี้ พ่อชายผู้ที่ทั้งลูกและเมียรวมถึงมะหมาต้องกลัว เป็นคนดุมันอันเนื่องมาจากพ่อไม่ชอบให้หมามาดูขออาหารตอนเรากินข้าวเพราะเดี๋ยวเคยตัว

พ่อ : "ไอ้บูม ไป!"

สามคำสั้นๆง่ายๆทำเอาไอ้บูมวิ่งพุงปลิวเลย เออ ให้มันรู้จักกลัวซะบ้าง

ครั้งที่สาม...

เวลาพ่อไปทำงาน เวลากลางวันที่บ้านของชั้นไม่ชอบปิดประตู ซักเท่าไหร่ 

มีอยู่วันหนึ่งที่ชั้นอยู่กับแม่สองคน พ่อไปทำงาน น้องหนูไปโรงเรียน ในตอนส่ายๆชั้นหอบผ้าไปตากที่หลังบ้านส่วนแม่ก็สวดมนต์อยู่ชั้นสอง

พอแม่สวดมนต์เสร็จก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่อยู่ข้างหลัง

แม่ : Pเหรอลูก อ๊ะ! ว้าย!!!"

ชั้นตะโกนถามแม่ทันที

P : แม่เกิดอะไรขึ้นคะ

แม่ : ไอ้บูมมันขึ้นมาบนบ้านลูก

ชั้นรีบตากผ้าด้วยความเร็วแล้วขึ้นไปยังชั้นสอง เจอไอ้บูมกำลังอ้อนแม่อยู่ที่ห้องพระ 

P : ไอ้~อ้วน~บูม!!

บิ๊กบูม : ซวยแล้ว! อีอ้วนจอมโหดมา!

P : ไอ้บูม ลงไปเดี๋ยวนี้

บิ๊กบูม : ลงบันไดไม่เป็นอ่ะ

P : หึหึหึ งั้นเหรอไอ้อ้วน~

เจ้ามะหมาลูกครึ่งปั๊กกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่เมื่อเห็นเจ้าของที่ชื่อ พี่P แผ่รังสีอำมหิต

P : เดี๋ยวกูสงเคราะห์ให้ไอ้อ้วน

ว่าแล้วชั้นก็เตรียมเตะไอ้หมาอ้วนลงบันได

หากแต่ ไอ้อ้วนบูมรีบวิ่งพุงปลิวลงบันไดทันที

บิ๊กบูม : ปรื๋อ กูไม่อยู่ให้มึงเตะกูหรอก

นั่นแหละค่ะ คือวีรกรรมของเจ้าบิ๊กบูม เดี๋ยวจะมาอัพเพิ่มนะค่ะ  เม้นให้กำลังเค้าบ้างนะ