สำหรับชั้นแกคือเพื่อนแท้ 2

คนเราเมื่อมีอายุมากขึ้น ก็มักจะมีอาการหลงๆลืมๆเป็นธรรมดา แล้วนับประสาอะไรกับเหล่ามะหมาที่เมื่อมีอายุมากขึ้นก็ต้องมีอาการหลงๆลืมๆ ป้ำๆเป๋อๆล่ะค่ะ ตอนนี้จะเป็นเรื่องของแม่หมี แม่หมาที่มีอายุถึง13 ปี ถ้าตีเป็นอายุคนก็เท่ากับ 91 ปี (เอา7ไปคูนนะค่ะ)
แม่หมีเป็นหมาที่อายุมากที่สุด แรกๆมักจะสงบเสงียมเจียมตัว วันๆเอาแต่นอน! นอน! และก็นอน!
เดิมแม่หมีนั้นเป็นลูกหมาที่บ้านผู้ดีเอามาปล่อยไว้พร้อมพี่น้อง(ตอนที่แม่กับเจ๊เอ๋ไปเจอคนอื่นเอาพี่น้องแม่หมีไปเลี้ยงหมดแล้ว) แม่กับลูกพี่ลูกน้องชั้นชื่อเจ๊เอ๋เห็นเข้าเลยเอามาเลี้ยงโดยที่เจ๊เอ๋เอาไปนอนที่ห้องด้วย (ดีนะที่หมัดไม่ขึ้นหัว) ปรากฏว่าแม่ของชั้นรู้สาเหตุที่แม่หมีและพี่น้องตัวอื่นโดนเอามาปล่อย เพราะว่า...
ว่า...
ว่า...
มันเป็นขี้เรื้อนนนนนนนนน!!!!เวรรรรรรรรร!!!!ขนร่วงเต็มบ้านเลยยยยยยยยยย!!!!!!
แต่ต่อมามีคนแนะนำให้แม่ของชั้นซื้อยาฆ่าเห็บหมัดให้หมาชั้นกิน ทำให้แม่หมีและลูกๆไม่มีเห็บหมัดลาขาดจากโรคเรื้อนไปเลย 
ต่อมา เจ๊เอ๋ก็ย้ายไปอยู่ที่อื่นจึงทิ้งหมี ไว้ที่บ้านของชั้นแต่ทุกครั้งที่เจ๊เอ๋แวะเยี่ยม แม่หมีก็จะออกมาหาด้วยความดีใจ ถึงแม้จะผ่านไปหลายปีแต่นางก็ไม่เคยลืมคนที่เคยอยู่ด้วยกันอย่างเจ๊เอ๋เลย
แม่หมีนั้นชอบกินขนมสำหรับสุนัข นม และอาหารเม็ด(ที่นานๆทีจะซื้อให้กิน)
เวลาเทอาหารเม็ดให้แม่หมีแล้วนั้น...จะต้องเทอาหารให้ตัวอื่นไกลจากรัศมีของแม่หมี เพราะอะไรน่ะเหรอค่ะเพราะแม่หมีจะส่งเสียงขู่บรรดาลูกที่กินอาหารเม็ดอยู่ในรัศมีของแม่หมีให้ไปไกลๆ ซึ่งมันสร้างความรำคาญให้กับเจ้าของเป็นอย่างมาก และบรรดาลูกๆทุกตัวของแม่หมีนั้นเมื่อกำลังกินอาหารเม็ดอยู่ ก็พร้อมใจถอยห่าง เพราะเกรงใจ(เกรงกลัว)แม่หมีกัน
ถึงแม้ว่าแม่หมีจะอายุมาก ฟันร่วงเกือบหมดปากแต่นาก็ยังสปิริตแรงกล้ามากกกก
มีครั้งหนึ่งที่มีงูเข้ามาในบ้าน แม่หมีนั้นกระโจนเข้ากัดงูปรากฏว่า...
งูลื่นออกจากปากเพราะฟันของนางร่วงเกือบหมดแล้ว ร้อนถึงมะหมาตัวอื่นต้องจัดการงูตัวนั้นแทนแม้ว่าแม่หมีจะอายุมากแล้วแต่ความน่ารักยังคงอยู่ ถึงแม้ว่าจะผ่านมากหลายปีแล้วก็ตาม
 
 
มาอัพแล้วค่า ติชมได้เลยนะค่ะ