จิ้งจอกสีขาว

     ท่ามกลางผู้คนมากมาย ฉันเดินเหม่อลอยตามทางไปเรื่อยๆจนถึงร้านขายสัตว์ ผู้ชายใส่แว่นคนนั้น.. . สะดุดตาจนทำให้ฉันต้องเหลียวมอง เขากำลังอุ้มเจ้าลูกแมวสีขาวน่ารักตัวนึงอยู่ ใบหน้ายิ้มแย้มอบอุ่น ผมสีบลอนด์ที่พริ้วเบาๆตามลม ดวงตาสีฟ้าที่อยู่ๆก็หันมายิ้มอย่างจงใจ.. ฉันละสายตาและเดินจากไป
 
   ใครกันน้ะ ?
ในสมองของฉันตอนนี้มีเพียงรอยยิ้มนั่น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงมีแต่ภาพพวกนี้ลอยวนเวียน ฉันเดินเหม่อลอยไปตามทางกลับบ้านเช่นทุกวัน แต่จู่ๆก็มีผู้ชายท่าทางลึกลับเดินเข้ามากระชากแขนฉันอย่างรุนแรง .. . อะไรกัน !! นี่ฉันเหม่อลอยจนมนุษย์เข้าถึงตัวได้อย่างนั้นหรอ
    ผู้ชายกลุ่มนั้นพยายามจะลากฉันไปที่ไหนสักแห่ง ฉันฝืนตัวและพยายามหลีกหนีให้ถึงที่สุด แต่ร่างกายกลับไม่ขยับเขยื้อน ผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับโซ่เส้นหนาที่เข้ามาดึงขอฉัน ร่างกายของฉันไม่ไหวแล้ว ควบคุมไม่ได้แล้ว .. ฉันกลายร่างเป็นจิ้งจอกสีขาวตัวโตพยายามดิ้นหนีโซ่เส้นหนา แต่เหมือนมีพลังมากมายมหาศาลกดฉันให้คุกเข่าลงบนพื้น แล้วจู่ๆร่างของฉันก็กลับมาเป็นมนุษย์เช่นเดิม ..ฉันจะหลีกหนีอย่างไร.. .
 
     มือปริศนายื่นเข้ามาฉุดฉันให้วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งไปตามทางที่ไม่คุ้นตา ผู้ชายเหล่านั้นยังคงวิ่งตามฉัน ต้องการอะไรกัน ฉนได้แต่งุนงงและสับสน มือปริศนาพาฉันวิ่งมาหยุดที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านสีขาวที่ไม่คุ้นตาแล้วพาฉันเข้าไปหลบอยู่ด้านในอย่างเงียบเชียบ .. . พอพ้นสายตาผู้ชายเหล่านั้น ฉันได้เงยหน้าขึ้นมองเจ้าของมือปริศนานั้น .. . 
"สวัสดี ^_^ ฉันชื่อ เค็นโซ เธอคือใครหรอ ? แล้วพวกนั้นตามตัวเธอทำไม ?"
"ฉัน.. . ไม่รู้ .. . . ฉัน น  ชื่ อ ฮาริคิเมะ คาโอะ"
"คาริฮิเมะสิน้ะ ^_^ ฝากตัวด้วยน้ะ"
".. . . .. . "