จิ้งจอกสีขาว

     ในความมืดมิด.. สิ่งที่ฉันมองเห็นได้มีแค่เพียงความเลือนรางของจิ้งจอกสีขาว ฝันวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาตั้งแต่ฉันจำความได้ ฉันใช้ชีวิตด้วยความสับสน  ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ไม่ค่อยจะใส่ใจฉันสักเท่าไหร่ ฉันมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อ คายะ อายุห่างกันเพียง 2 ปีเท่านั้น ฉันกับคายะแตกต่างกันจนไม่น่าจะใช่พี่น้อง ฉันเติบโตด้วยความรู้สึกที่ขาดหาย.. . .
 
   จนกระทั่งวันเกิดครอบรอบ 10 ปี ของฉัน มีบางสิ่งบางอย่างในตัวฉันเปลี่ยนไป ฉันมีหูงอกออกมา พร้อมกับหางของจิ้งจอก ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวของฉัน คุณพ่อคุณแม่ตกใจกลัวฉัน ปล่อยให้ฉันยืนร้องไห้ตกใจอยู่ลำพังและไม่เข้าใกล้ฉันอีกเลย มีเพียงแค่คายะเท่านั้นที่คอยกอดฉันในเวลาี่ฉันร้องไห้ หลังจากวันนั้นร่างกายฉันก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงไป ดวงตาของฉันเปลี่ยนเป็นสีทอง เงา วาว เหมือนสัตว์ป่า 
ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับฉัน เพราะฉันไม่เหมือนคนอื่น  โดนกลั่นแกล้งอยู่ตลอดเวลา ฉันร้องไห้จนหลับไปและฝันวนเวียนถึงจิ้งจอกขาวเช่นเดิมอยู่ทุกวัน ไม่แน่ว่านั่นอาจจะเป็นสิ่งที่กำลังบอก ว่าฉันคือตัวอะไร  ..ในวันเกิดครอบรอบ 15 ปีของฉันทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อฉันเริ่มกลายร่างเป็นปิศาจแบบเต็มตัวแต่ควบคุมร่างกายไม่ได้ ฉันฆ่าพ่อแม่ของฉัน.. ฉันกัดกระชากจนเลือดกระเซ้นไปทั่ว แต่อยู่ๆก็รู้สึกอบอุ่นของอ้อมกอดเล็กๆจากด้านหลัง ..คายะวิ่งมากอดฉันไว้พร้อมร้องไห้ นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันเห็น แล้วทั้งหมดก็กลายเป็นสีดำ.. . .