Got7 พาหลอน

 
 
     
  ปัง!!! ปัง!!! เสียงเคาะประตูอย่างรุนแรงดังขึ้น ทำเอาพวกผมหันมามองหน้ากันอย่างขอความเห็น ว่าใครจะเป็นคนเดินไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ใครมันมาเคาะอะไรตอนที่ฝนกำลังตกหนักขนาดนี้ 
 
     " ใครจะไป " มาร์คฮยองพูดขึ้น พร้อมหันมามองเจบีที่จับมือผมแน่น โอเค ผมว่า คงหนีไม่พ้น ลีดเดอร์ของวงแล้วหล่ะคับงานนี้
 
     " นายไปเป็นเพื่อนฉันเลยนะ จูเนียร์ " อ้าว เวร! สิครับ ทำไมต้องเป็นผมด้วยฟะ ไอ้คุณเจบี ลีดเดอร์ผู้น่าถีบครับ ช่วยบอกหน่อยว่าทำไม ผมต้องไปกับคุณ และดูเหมือนเจบีมันจะรู้ มันเลยตอบแบบกวนทีน และใช้สายตาทำให้ผมมองตามมันได้ไม่ยาก
 
      " ดูที่มือสิครับ " เจบีพูดพร้อมใช้สายตาบอกเป็น ในๆว่า ก็คุณมึงจับมึงตูอยู่ เลยต้องไปด้วยกัน เกี่ยว?!
 
      ปลงสิครับงานนี้ แม่งตอบแบบกวนหน้าตาเฉย นี่ถ้าไม่เห็นคบกันมานานนี่มีถีบนะครับ เจบีเดินจับมือผมแน่น พร้อมกับค่อยๆก้าวไปที่ประตูในขณะที่เสียงเคาะก็ยังไม่หยุด ทำให้ผมอดนึกถึงเรื่องหลอนที่ผมกำลังจะเล่าไม่ได้
 
     และก่อนที่เจบีจะเปิดประตู ผมใช้สัญญาณมือให้เค้าถามคนที่เคาะก่อนมามาหาใคร 
 
     " มาหาใครครับ " เจบีถามเสียงดัง พร้อมกับที่ผมเงยหูฟัง รอเสียงตอบรับ และเสียงนั่นทำให้พวกผมที่ลุ้นตัวโก่ง ถอนกายใจดังเฮือก
 
     " แจ็คสันสุดหล่อเอง เฮียบีเปิดประตูสิครับ หนาวจะตายอยู่แล้ว " เสียงทะเล้นของแจ็คสันดังขึ้น เจบีรีบเปิดประตูรับเห็นร่างล่ำสันของแจ็คสันยืนสั่นอยู่ โดยข้างหลังแจ็คสันมีผู้หญิงมาด้วย ผมเลยถามขึ้น
 
      " มาด้วยกันหรอ " 
 
      " ก็เออ สิครับ จูเนียร์ นายคิดว่าไงล่ะ หนาวจะตายอยู่แล้วโว๊ย .." แจ็คสันว่า พร้อมกอดอกวิ่งเข้าไปที่ห้องนอน สงสัยจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า โดยที่เจบีวิ่งตามไป 
 
      " เข้ามาก่อนสิครับ ข้างนอกหนาวแย่ " ผมเก็กเสียงให้หล่อที่สุด พร้อมทำตัวให้เป็นสุภาพบุรุษ ไม่ยอมปล่อยให้สาวสวยตากฝนอยู่นาน เธอเดินเข้ามาพร้อมยิ้มหวานให้ผม ทำให้ผมเคลิ้มไปเลยทีเดียว ก่อนที่เสียงของเจบีจะตระโกนเรียกสติผมกลับมา
 
       " จูเนียร์โว๊ย มัวทำอะไรอยู่ รีบเข้ามาสักที ปิดประตูให้ด้วย " หมอนี่ตลอดเลย เฮ้ย ผมหันไปยิ้มให้เธออีกครั้งโดยที่ผมลืมสังเกตอะไรบางอย่างไป  และเป็นเรื่องที่ผิดพลาดสำหรับคนที่ชอบสงสัยอย่างผม ว่า...เสื้อผ้าของหญิงสาวไม่เปียกฝนเลย ในขณะที่ที่แจ็คสันเปียกไปหมดทั้งตัว ทั้งๆที่เปียกฝนด้วยกัน ถ้าผมสังเกตสักนิด เรื่องหลอนๆ ก็คงไม่เกิดขึ้น.....