Got7 พาหลอน
10.0
เขียนโดย ใจจ้าว
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.32 น.
6 ตอน
4 วิจารณ์
11.23K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.36 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) คุณยายคนนั่น???
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สวัสดีคับ ผม แบมแบม คนหล่อ 1 ในสมาชิก ของวงไอดอล Got7 อิอิ วันนี้ พวกผม พึ่งจะเสร็จงาน ถ่ายแบบ ของนิตยสาร เล่มหนึ่งคับ กว่าจะเสร็จ ก็ปาเข้าไปค่อนคืน เฮ้อ! เหนื่อยจริงๆๆครับ แต่เพื่อ แฟนคลับ ของ Got7 แล้ว เหนื่อยแค่ไหน แบมก็พร้อมสู้คับผม
" แบมแบม รีบๆขึ้นมาสิ คับจะยืนเหม่ออีกนานไม " เสียงของแจ็คสันฮยองเรียกผมขึ้นรถแล้วครับ
" แล้ว พวกเจบีฮยองล่ะครับ ทำไมยังไม่ขึ้นมา " ผมพูดพร้อมกับหันไปถามมาร์คฮยอง ที่นั่งเงียบอยู่เบาะหลัง
" เห็นจินยอง บอกว่า เจบีไปเอาน้ำอ่ะ เดี๋ยวก็คงมา " แจ็คสันฮยองบอก พร้อมกับกดโทรศัพท์ เข้าไปอยู่ในโลกออนไลน์
ผมหันไปมองลูกทีมคนอื่น ยองแจกับยูคยอม นั่งพึ่งเบาะ เอาหัวชนกันงีบหลับไปแล้ว สงสัยเหนื่อยจัดคับ พร้อมกับหันออกไปมองข้างนอก เห็น เจบีฮยองกับจินยองฮยอง กอดคอกันเดินมาที่รถ
" อา ..โทษทีนะ เมื่อกี้ ฉันหิวน้ำไปหน่อย นี่รีบวิ่งมาเลยนะเนี๊ย " หลังจากฟัง เจบีฮยองพูดพร้อมกับยัดน้ำมาที่มือผมแล้ว ผู้จัดการก็ขับรถออก เป็นเวลา เที่ยงคืนครึ่งพอดี
บนถนนโล่ง ไม่มีรถขับผ่านเลย นานๆๆครั้งเท่านั่น ผมก็ไม่ได้สนใจ เพราะกำลังฟังเจบีฮยองเล่าเรื่องลี้ลับอยู่ ผมกอดแขนแจ็คสันฮยอง กับมาร์คฮยองคนละข้าง ดีนะที่นั่งกลาง ถ้านั่งข้าง หลอนตายเลย เจบีฮยองนั่งหน้า ข้างๆๆกับผู้จัดการ พร้อมกับเล่าอย่างออกรส
" แล้วผู้หญิงผมยาว...." ยังไม่ทันที่ เจบีฮยองจะเล่าจบ รถเราก็จอดติดไฟแดง ตรงสี่ แยกไฟแดงแล้ว
จู่ๆ ก็มีร่างของหญิงชรา ผมขอเรียกว่าคุณยายแล้วกันนะคับผม รูปร่าง ผอมๆแห้งๆ เสื้อที่คุณยายใส่ดูเก่าแห้ง เหมือนมีคราบอะไรสักอย่างติดอยู่ด้วยหล่ะ แต่ผมมองไม่ถนัด เพราะมันมืดมาก ทั้งๆที่เสาไฟฟ้า เรียงเต็มไปหมดแท้ๆๆ แปลกดี หน้าตาของคุรยายเหี่ยวจนผมมองหน้าแล้วแทบไม่เห็นตา ผมรับรองเลยว่า ถ้าผมอยู่คนเดียวผมคงจะขับรถฝ่าไฟแดงแน่ๆ แต่ว่าตั้งแต่คุณยายที่โพล่มาจากที่ไหนสักแห่ง บรรยากาศมันก็เย็นแปลกๆ รู้สึกขนแขน สตั้นอัพ
พลิ้ว...เสียงใบไม้พลัดคับผม.....
" พ่อหนุ่ม " เสียงแหบแห้ง ดังออกมาจากปาก ของคุณยายที่ผมดูจากอายุแล้ว น่าจะประมาณ 60 ขึ้นไป พร้อมกับที่แขนของคุณยาย ยื่นเข้ามาในรถ แล้วพูดขึ้นว่า
" สนใจ ซื้อดอกไม้ ไมจ้ะ " เจบี ฮยองเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้ เลยตอบปฏิเสธไป พร้อมกับที่คุณยายคนนั่นเดินจากไป
แต่เอ๋ะ!!! ทำไม ทุกคนในรถถึงได้มีท่าทางแปลกๆๆแบบนี้ล่ะ คับผม แจ็คสันฮยองกับมาร์คฮยองที่นั่งเล่นโชเชียมอยู่ก็หยุดเล่นกลางคั้น แล้วนั่งหลังตรงมองหน้ากัน พร้อมกับที่ผมรู้สึก มือของแจ็คสันฮยองกับมาร์คฮยองเต็มไปด้วยเหงื่อทั้งๆที่นั่งอยู่บนรถแอร์แท้
ดูๆๆ ยองแจฮยองกับยูคยอมที่นั่งหลับ ยังตื่นมาตัวแข็ง ปากอ้ากว้างเหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่าง แล้วทำไม จินยองฮยองเหมือนจะกระโดดนั่งทับตักเจบีฮยองอย่างนั่นแหละ เอ๋ะ!! ผู้จัดการ ขับรถซิ่งไปแล้วนะคับผม
" ผู้จัดการเป็นอะไรขับ ขับช้าๆๆหน่อยก็ได้ " เจบีฮยองพูดขึ้น พร้อมกับพยายามผลักจินยองฮยองออกจากตัก
" เป็นอะไร ของนายจินยอง นั่งดีๆๆหน่อยสิโว๊ย " เจบีฮยองโววาย พร้อมกับทำหน้าเบ้ เพราะเริ่มจุก เมื่อจินยองฮยองไม่ยอมลุกพร้อมกับทำตัวติดเจบีฮยองเข้าไปอีก ไม่รู้ผมควรขำดีไม แต่จู่ๆๆ มาร์คฮยองคนพูดน้อยก็พูดขึ้น
" เจบี เมื่อกี้ นายได้เปิดหน้าต่างรถมั๊ย " มาร์คฮยองถามเสียงเบา
" ก็ไม่นิ ทำไมหรอ นายร้อนหรอ มาร์ค เหงื่อออกเยอะจัง "
" นั่นสิ มาร์คฮยอง เป็นไรหรือป่าวคับ " ผมพูดพร้อมกับหยิบทิชชู ซับเหงื่อให้มาร์คฮยอง
" แล้วคุณยายคนนั่น ยื่นแขนเข้ามาในรถได้ไงหล่ะ? " สิ้นเสียงแจ็คสันฮยอง ผมกับเจบี นั่งแข็งเหมือนโดนอะไรสักอย่างที่มองไม่เห็น จับทุ่มแรงๆๆ
นั่นสิ เมื่อกี้ เจบีฮยองไม่ได้เปิดหน้าต่างรถนี่น่า แล้วแ..แขน คุณยาย ยื่น มาได้ไงล...ล่ะคับ มิ..น่า ทำไมทุกคนในรถ ถึงได้ตื่นเต็มตากัน โดยไม่ได้นัดหมาย
แต่ที่น่าตกใจสุดคือ เจบีฮยอง หลังจากได้ฟังที่แจ็คสันฮยองพูด ก็เป็นลม คารถทันที โอ๊ยยยยยยยย นี่เป็นคืนอะไร ของพวกผมกันนนนนนนนนนนนนนนนนนน แบมแบมจิบ้าาาาาาา อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
จบตอนที่ 1 จ้า
ขอเม้มเป็นกำลังใจ ให้ไรค์หน่อยนะเออ นิยายมีข้อบกพร่องยังไง ก็รบกวนเวลาสักนิด บอกติ บอกชม ให้ไรค์ด้วยนะคะ เรื่องนี้ เป็นเรื่องสั้น เป็นตอนๆ ชวน ฮา หลอน ไม่เครียดนะเออ ไม่มีเรื่องรัก มีแต่เรื่องจิ้น แค่ฟินก็พอ ส่วนเรื่องหลอนๆ ไรค์มาจากคนรู้จักเล่าให้ฟังบ้าง อ่านเจอบ้าง ถ้าใครดูเหมือนคุ้นๆๆบ้าง ก็ขออภัยไว้ ณ จุด จุดนี้ ขอบคุรที่แวะมาอ่านนะจ้า
" แบมแบม รีบๆขึ้นมาสิ คับจะยืนเหม่ออีกนานไม " เสียงของแจ็คสันฮยองเรียกผมขึ้นรถแล้วครับ
" แล้ว พวกเจบีฮยองล่ะครับ ทำไมยังไม่ขึ้นมา " ผมพูดพร้อมกับหันไปถามมาร์คฮยอง ที่นั่งเงียบอยู่เบาะหลัง
" เห็นจินยอง บอกว่า เจบีไปเอาน้ำอ่ะ เดี๋ยวก็คงมา " แจ็คสันฮยองบอก พร้อมกับกดโทรศัพท์ เข้าไปอยู่ในโลกออนไลน์
ผมหันไปมองลูกทีมคนอื่น ยองแจกับยูคยอม นั่งพึ่งเบาะ เอาหัวชนกันงีบหลับไปแล้ว สงสัยเหนื่อยจัดคับ พร้อมกับหันออกไปมองข้างนอก เห็น เจบีฮยองกับจินยองฮยอง กอดคอกันเดินมาที่รถ
" อา ..โทษทีนะ เมื่อกี้ ฉันหิวน้ำไปหน่อย นี่รีบวิ่งมาเลยนะเนี๊ย " หลังจากฟัง เจบีฮยองพูดพร้อมกับยัดน้ำมาที่มือผมแล้ว ผู้จัดการก็ขับรถออก เป็นเวลา เที่ยงคืนครึ่งพอดี
บนถนนโล่ง ไม่มีรถขับผ่านเลย นานๆๆครั้งเท่านั่น ผมก็ไม่ได้สนใจ เพราะกำลังฟังเจบีฮยองเล่าเรื่องลี้ลับอยู่ ผมกอดแขนแจ็คสันฮยอง กับมาร์คฮยองคนละข้าง ดีนะที่นั่งกลาง ถ้านั่งข้าง หลอนตายเลย เจบีฮยองนั่งหน้า ข้างๆๆกับผู้จัดการ พร้อมกับเล่าอย่างออกรส
" แล้วผู้หญิงผมยาว...." ยังไม่ทันที่ เจบีฮยองจะเล่าจบ รถเราก็จอดติดไฟแดง ตรงสี่ แยกไฟแดงแล้ว
จู่ๆ ก็มีร่างของหญิงชรา ผมขอเรียกว่าคุณยายแล้วกันนะคับผม รูปร่าง ผอมๆแห้งๆ เสื้อที่คุณยายใส่ดูเก่าแห้ง เหมือนมีคราบอะไรสักอย่างติดอยู่ด้วยหล่ะ แต่ผมมองไม่ถนัด เพราะมันมืดมาก ทั้งๆที่เสาไฟฟ้า เรียงเต็มไปหมดแท้ๆๆ แปลกดี หน้าตาของคุรยายเหี่ยวจนผมมองหน้าแล้วแทบไม่เห็นตา ผมรับรองเลยว่า ถ้าผมอยู่คนเดียวผมคงจะขับรถฝ่าไฟแดงแน่ๆ แต่ว่าตั้งแต่คุณยายที่โพล่มาจากที่ไหนสักแห่ง บรรยากาศมันก็เย็นแปลกๆ รู้สึกขนแขน สตั้นอัพ
พลิ้ว...เสียงใบไม้พลัดคับผม.....
" พ่อหนุ่ม " เสียงแหบแห้ง ดังออกมาจากปาก ของคุณยายที่ผมดูจากอายุแล้ว น่าจะประมาณ 60 ขึ้นไป พร้อมกับที่แขนของคุณยาย ยื่นเข้ามาในรถ แล้วพูดขึ้นว่า
" สนใจ ซื้อดอกไม้ ไมจ้ะ " เจบี ฮยองเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้ เลยตอบปฏิเสธไป พร้อมกับที่คุณยายคนนั่นเดินจากไป
แต่เอ๋ะ!!! ทำไม ทุกคนในรถถึงได้มีท่าทางแปลกๆๆแบบนี้ล่ะ คับผม แจ็คสันฮยองกับมาร์คฮยองที่นั่งเล่นโชเชียมอยู่ก็หยุดเล่นกลางคั้น แล้วนั่งหลังตรงมองหน้ากัน พร้อมกับที่ผมรู้สึก มือของแจ็คสันฮยองกับมาร์คฮยองเต็มไปด้วยเหงื่อทั้งๆที่นั่งอยู่บนรถแอร์แท้
ดูๆๆ ยองแจฮยองกับยูคยอมที่นั่งหลับ ยังตื่นมาตัวแข็ง ปากอ้ากว้างเหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่าง แล้วทำไม จินยองฮยองเหมือนจะกระโดดนั่งทับตักเจบีฮยองอย่างนั่นแหละ เอ๋ะ!! ผู้จัดการ ขับรถซิ่งไปแล้วนะคับผม
" ผู้จัดการเป็นอะไรขับ ขับช้าๆๆหน่อยก็ได้ " เจบีฮยองพูดขึ้น พร้อมกับพยายามผลักจินยองฮยองออกจากตัก
" เป็นอะไร ของนายจินยอง นั่งดีๆๆหน่อยสิโว๊ย " เจบีฮยองโววาย พร้อมกับทำหน้าเบ้ เพราะเริ่มจุก เมื่อจินยองฮยองไม่ยอมลุกพร้อมกับทำตัวติดเจบีฮยองเข้าไปอีก ไม่รู้ผมควรขำดีไม แต่จู่ๆๆ มาร์คฮยองคนพูดน้อยก็พูดขึ้น
" เจบี เมื่อกี้ นายได้เปิดหน้าต่างรถมั๊ย " มาร์คฮยองถามเสียงเบา
" ก็ไม่นิ ทำไมหรอ นายร้อนหรอ มาร์ค เหงื่อออกเยอะจัง "
" นั่นสิ มาร์คฮยอง เป็นไรหรือป่าวคับ " ผมพูดพร้อมกับหยิบทิชชู ซับเหงื่อให้มาร์คฮยอง
" แล้วคุณยายคนนั่น ยื่นแขนเข้ามาในรถได้ไงหล่ะ? " สิ้นเสียงแจ็คสันฮยอง ผมกับเจบี นั่งแข็งเหมือนโดนอะไรสักอย่างที่มองไม่เห็น จับทุ่มแรงๆๆ
นั่นสิ เมื่อกี้ เจบีฮยองไม่ได้เปิดหน้าต่างรถนี่น่า แล้วแ..แขน คุณยาย ยื่น มาได้ไงล...ล่ะคับ มิ..น่า ทำไมทุกคนในรถ ถึงได้ตื่นเต็มตากัน โดยไม่ได้นัดหมาย
แต่ที่น่าตกใจสุดคือ เจบีฮยอง หลังจากได้ฟังที่แจ็คสันฮยองพูด ก็เป็นลม คารถทันที โอ๊ยยยยยยยย นี่เป็นคืนอะไร ของพวกผมกันนนนนนนนนนนนนนนนนนน แบมแบมจิบ้าาาาาาา อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
จบตอนที่ 1 จ้า
ขอเม้มเป็นกำลังใจ ให้ไรค์หน่อยนะเออ นิยายมีข้อบกพร่องยังไง ก็รบกวนเวลาสักนิด บอกติ บอกชม ให้ไรค์ด้วยนะคะ เรื่องนี้ เป็นเรื่องสั้น เป็นตอนๆ ชวน ฮา หลอน ไม่เครียดนะเออ ไม่มีเรื่องรัก มีแต่เรื่องจิ้น แค่ฟินก็พอ ส่วนเรื่องหลอนๆ ไรค์มาจากคนรู้จักเล่าให้ฟังบ้าง อ่านเจอบ้าง ถ้าใครดูเหมือนคุ้นๆๆบ้าง ก็ขออภัยไว้ ณ จุด จุดนี้ ขอบคุรที่แวะมาอ่านนะจ้า
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ