แม้ครั้งแรกจะร้าย แต่สุดท้ายก็ดี

          รอบระยะเวลาหลาย  ทำให้สาวน้อยของเราเติบโตขึ้นเป็นเด็กสาวน่ารัก
ถึงแหมว่า จะไม่มีชายคนไหนเข้าจีบเธอเลยแม้สักคน เหตุผลก็คงมาจากสภาพของเธอเสื้อผ้าของ
จึ้งไม่มีชายใดเข้ามาจีบเลยสักคนนี้เเหละ....
 
     "  วันนี้ก็พอแค่นี้ก่อนน่ะทุกคน ไปกินข้าวได้  "  ชายวัยกลางพูดขึั้น
"  นักเรียน เคราพ  "   หัวหน้าสาว
" ขอบคุณค่ะ/ครับ "  ทั้งห้อง 
    กริ๊งๆๆ  (เสียงสันยานเตื่อนกินข้าว )
 
เด็กในห้องก็เรื่อมทยอกกันลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร  ....  อย่างคึกคัก เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอม
แรกของพวกเราไงล่ะ...
 
          "  นี่พร "  เสียงของเพื่อนที่อยู่ห้องตอนเดียวกันม.1 ส่งเสียงทักทายข้างตก
" มีไรเหรอ..น้ำฟ้า " พรหันไปหาน้ำฟ้าพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆให้เธอ
   " ก็ไม่มีไรหรอก..แค่อยากจะโม๊ว่า พวกเราขึ้นม.4 เนี่ยถึงกับสวยหล่อทีล่ะคนเลยเนอะ "
น้ำฟ้าทำท่าระรี๊ระรา ไปมาคนเดียว 
       
 
          "ก็พวกเราต่างก็โตๆกันแล้ว...ไม่ต้องดีใจขนาดนันก็ได้นิ "   พรพูดกับคนข้างพร้อมกับเก็บ ชีทไปด้วย
       "โด่..พรล่ะก็...  นี่แกรู้มั้ย  ว่าเธอน่ะน่ารักที่สุดในโรงเรียนแล้วน่ะ "
น่้าฟ้าทำสีหน้าจิงจัง    ....  " ถ้ามีเราก็โดนพวกเพื่อนรุ่นน้องรุ่นพี่มาจีบตั้งนานแล้วล่ะ "
พรพูดยิ้มๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากห้อง  ไปพร้อมกับฟ้าที่เดินตามมาติดๆ 
 
 
   " เออนั้น น่ะสิ ปกติผู้ชายร.ร.นี้ คลั่งผู้หญิงกะตาย เจอคนไหนสวยตามจีบกันให้ทั่วหน้าเลยจิงๆ "
       น้ำฟ้าเอ่ยออกมาพร้อมกับสายหัวเบาๆ
ผ่านไป5 นาที สองสาวก็เดินมาหยุดตรงร้านอาหารที่พวกเธอชอบกินด้วยกันบ่อยๆ 
  
          " น้าค่ะ..เอากระเพาปลาหมึกค่ะ  "
         " จ้า  ...และหนูล่ะค่ะ " 
           "  อือ...เอาข้าวมันไก่ค่ะ "
          "อ่า รอสักครู่น่ะจร๊ะ "  พอพูดเส็ดเธอก็หยิบจานใส่ข้าวและอาหารที่สองสาวสั่งมา
 
 
"  กรี๊ด..รุ่นพี่โอ มาแล้วดูสิๆ "  เสียงเด็กนักเรียนม.ต้นต่าง ส่งเสียงดังลั่นโรงอาหาร
" พี่โอค่ะะ  หนูได้ยินมาว่าพี่ไปแข่งไวโอลินของร.ร. และได้ที่หนุ่งมาใช่หรือป่าวค่ะ  "
" นั้นสิๆ และก็อันนั้นอี เรื่องที่คนในร.ร.พุดว่าพี่เป็นไข้นักหายหรือยังค่ะ "
เด็กทั้งโรงเรียน  " หายหรือยังคะะะ "   แล้วก็บลาๆๆๆๆ
 
 
 
        "  โหแกดูสิ..ไอ้โอเพื่อนเราเนียมันดังขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรว่ะ  " 
น้ำฟ้าหันมาสกิดพรแรงๆ   " นั้นน่ะสิหายหน้าหายแต่ไปหลายปี ที่แท้ก็ไปฝึกฮ็อตนั้นเอง "
พรยื่นกอดออกมองเพื่อนชายอย่างใช้สายตาจับผิดอย่างหนักง..
 
 
      "  อ่านี่จร๊หนู  เส็ดแล้วจร๊ "   น้าหญิงยื่นจานข้าวที่ราดกับข้าวไว้แล้ว
" อ่าค่ะ  ... นี้ค่ะตังค์ "  จ่ายตังค์เส็ด  ก็ไปหาที่นั่งที่จะทาน
    พอหาเจอก็นั่งลงทันที...
" เดี๊ยวเราไปซื้อน้ำก่อนน่ะ "  น้ำฟ้าบอกก่อนจะทำท่าลุก
" อะๆ ซื้อให้เราด้วยจ่ายตังค์ก่อนเดี๋ยวค่อยเก็บจากเราทีหลัง
" เคร "  น้ำฟ้าทำสัญยาลัก ต้วโอเครให้ก่อนจะเดินไปร้านขายน้ำ
 
        พรก็ตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับอาหารของตัวเอง...
"  นั่งด้วยคนสิ " เสียงห้าวกระซิบมาตรงริมใบหูของสาวหนาวร่างบึก (ไม่มาก ฏ)
" ฮึ่ม.. "  พรตกใจหันหลังไปมองเจ้าของเสียงก็รู้ว่าใคร
"ไอ้โอ "   " ดีจ้า "  โอดัดเสียงเล็กๆ
 
 
       "ไม่ได้เจอกันตั้งนานไปทำไรมาเนี่ย " พรพูดเรียบๆก่อนจะตักข้าวเข้าปาก
" ก็โดนครูเขาจับให้ไปเล่นดนตรีตอนม.ต้นอ่ะ "  โอพูยิ้มๆ 
" เหรอ " พรเหลือบตากับชายร่างเล็กที่นั่งข้างๆ
" คับ และน้ำฟ้าล่ะ  "   โอถามด้วยความอยากรู้
" ไม คิดถึงมันเหรอ "  พรอดแซดเพื่อนตัวเองไม่ได้
" ป่าว " โอทำสีหน้าเรียบๆ
 
        " มาแล้วจ้า น้ำเย็นๆ อ้าวโอเหรอ " น้ำฟ้าเดินมาพร้อมกับน้ำสองแก้ว
พรจ่ายเงินกับน้ำฟ้า ก่อนจะบรรจงทานข้าวอย่างไม่รีบร้อน....
  "  ทานไรมายังโอ " สาวน้อยร่างเล็กถามกับคนฝั้งตรงข้าม
" ทานมาแล้วล่ะ // พร้อมกับยิ้มๆ "
" อ่าจร๊ งั้นทานล่ะน่ะะะ "
" ง่ำๆ "  น้ำฟ้าใช้ส้อม จิ้มเนื้อไก่เข้าไปในปากของตัวเอง
 
พอทั้งคู่ทานเส็ดก็มาเมากันต่อพร้อมกับดื่มน้ำไปด้วย  
ตอนนี้ โอนั่งอยู่ข้างกับพร ส่วนน้ำฟ้าอยู่อีกแทบนึง หันหน้าเข้าหาพร
 
 พวกเขาคุ่ยเรื่องเกียวกับโอ ไปเรื่อย  ๆ จนออดดังขึ้น  
ไปเรื่อนวิชาภาคบ่าย.........