แม้ครั้งแรกจะร้าย แต่สุดท้ายก็ดี

          รอบระยะเวลาหลาย  ทำให้สาวน้อยของเราเติบโตขึ้นเป็นเด็กสาวน่ารัก

ถึงแหมว่า จะไม่มีชายคนไหนเข้าจีบเธอเลยแม้สักคน เหตุผลก็คงมาจากสภาพของเธอเสื้อผ้าของ

จึ้งไม่มีชายใดเข้ามาจีบเลยสักคนนี้เเหละ....

     "  วันนี้ก็พอแค่นี้ก่อนน่ะทุกคน ไปกินข้าวได้  "  ชายวัยกลางพูดขึั้น

"  นักเรียน เคราพ  "   หัวหน้าสาว

" ขอบคุณค่ะ/ครับ "  ทั้งห้อง 

    กริ๊งๆๆ  (เสียงสันยานเตื่อนกินข้าว )

เด็กในห้องก็เรื่อมทยอกกันลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร  ....  อย่างคึกคัก เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอม

แรกของพวกเราไงล่ะ...

          "  นี่พร "  เสียงของเพื่อนที่อยู่ห้องตอนเดียวกันม.1 ส่งเสียงทักทายข้างตก

" มีไรเหรอ..น้ำฟ้า " พรหันไปหาน้ำฟ้าพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆให้เธอ

   " ก็ไม่มีไรหรอก..แค่อยากจะโม๊ว่า พวกเราขึ้นม.4 เนี่ยถึงกับสวยหล่อทีล่ะคนเลยเนอะ "

น้ำฟ้าทำท่าระรี๊ระรา ไปมาคนเดียว 

          "ก็พวกเราต่างก็โตๆกันแล้ว...ไม่ต้องดีใจขนาดนันก็ได้นิ "   พรพูดกับคนข้างพร้อมกับเก็บ ชีทไปด้วย

       "โด่..พรล่ะก็...  นี่แกรู้มั้ย  ว่าเธอน่ะน่ารักที่สุดในโรงเรียนแล้วน่ะ "

น่้าฟ้าทำสีหน้าจิงจัง    ....  " ถ้ามีเราก็โดนพวกเพื่อนรุ่นน้องรุ่นพี่มาจีบตั้งนานแล้วล่ะ "

พรพูดยิ้มๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากห้อง  ไปพร้อมกับฟ้าที่เดินตามมาติดๆ 

   " เออนั้น น่ะสิ ปกติผู้ชายร.ร.นี้ คลั่งผู้หญิงกะตาย เจอคนไหนสวยตามจีบกันให้ทั่วหน้าเลยจิงๆ "

       น้ำฟ้าเอ่ยออกมาพร้อมกับสายหัวเบาๆ

ผ่านไป5 นาที สองสาวก็เดินมาหยุดตรงร้านอาหารที่พวกเธอชอบกินด้วยกันบ่อยๆ 

          " น้าค่ะ..เอากระเพาปลาหมึกค่ะ  "

         " จ้า  ...และหนูล่ะค่ะ " 

           "  อือ...เอาข้าวมันไก่ค่ะ "

          "อ่า รอสักครู่น่ะจร๊ะ "  พอพูดเส็ดเธอก็หยิบจานใส่ข้าวและอาหารที่สองสาวสั่งมา

"  กรี๊ด..รุ่นพี่โอ มาแล้วดูสิๆ "  เสียงเด็กนักเรียนม.ต้นต่าง ส่งเสียงดังลั่นโรงอาหาร

" พี่โอค่ะะ  หนูได้ยินมาว่าพี่ไปแข่งไวโอลินของร.ร. และได้ที่หนุ่งมาใช่หรือป่าวค่ะ  "

" นั้นสิๆ และก็อันนั้นอี เรื่องที่คนในร.ร.พุดว่าพี่เป็นไข้นักหายหรือยังค่ะ "

เด็กทั้งโรงเรียน  " หายหรือยังคะะะ "   แล้วก็บลาๆๆๆๆ

        "  โหแกดูสิ..ไอ้โอเพื่อนเราเนียมันดังขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรว่ะ  " 

น้ำฟ้าหันมาสกิดพรแรงๆ   " นั้นน่ะสิหายหน้าหายแต่ไปหลายปี ที่แท้ก็ไปฝึกฮ็อตนั้นเอง "

พรยื่นกอดออกมองเพื่อนชายอย่างใช้สายตาจับผิดอย่างหนักง..

      "  อ่านี่จร๊หนู  เส็ดแล้วจร๊ "   น้าหญิงยื่นจานข้าวที่ราดกับข้าวไว้แล้ว

" อ่าค่ะ  ... นี้ค่ะตังค์ "  จ่ายตังค์เส็ด  ก็ไปหาที่นั่งที่จะทาน

    พอหาเจอก็นั่งลงทันที...

" เดี๊ยวเราไปซื้อน้ำก่อนน่ะ "  น้ำฟ้าบอกก่อนจะทำท่าลุก

" อะๆ ซื้อให้เราด้วยจ่ายตังค์ก่อนเดี๋ยวค่อยเก็บจากเราทีหลัง

" เคร "  น้ำฟ้าทำสัญยาลัก ต้วโอเครให้ก่อนจะเดินไปร้านขายน้ำ

        พรก็ตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับอาหารของตัวเอง...

"  นั่งด้วยคนสิ " เสียงห้าวกระซิบมาตรงริมใบหูของสาวหนาวร่างบึก (ไม่มาก ฏ)

" ฮึ่ม.. "  พรตกใจหันหลังไปมองเจ้าของเสียงก็รู้ว่าใคร

"ไอ้โอ "   " ดีจ้า "  โอดัดเสียงเล็กๆ

       "ไม่ได้เจอกันตั้งนานไปทำไรมาเนี่ย " พรพูดเรียบๆก่อนจะตักข้าวเข้าปาก

" ก็โดนครูเขาจับให้ไปเล่นดนตรีตอนม.ต้นอ่ะ "  โอพูยิ้มๆ 

" เหรอ " พรเหลือบตากับชายร่างเล็กที่นั่งข้างๆ

" คับ และน้ำฟ้าล่ะ  "   โอถามด้วยความอยากรู้

" ไม คิดถึงมันเหรอ "  พรอดแซดเพื่อนตัวเองไม่ได้

" ป่าว " โอทำสีหน้าเรียบๆ

        " มาแล้วจ้า น้ำเย็นๆ อ้าวโอเหรอ " น้ำฟ้าเดินมาพร้อมกับน้ำสองแก้ว

พรจ่ายเงินกับน้ำฟ้า ก่อนจะบรรจงทานข้าวอย่างไม่รีบร้อน....

  "  ทานไรมายังโอ " สาวน้อยร่างเล็กถามกับคนฝั้งตรงข้าม

" ทานมาแล้วล่ะ // พร้อมกับยิ้มๆ "

" อ่าจร๊ งั้นทานล่ะน่ะะะ "

" ง่ำๆ "  น้ำฟ้าใช้ส้อม จิ้มเนื้อไก่เข้าไปในปากของตัวเอง

พอทั้งคู่ทานเส็ดก็มาเมากันต่อพร้อมกับดื่มน้ำไปด้วย  

ตอนนี้ โอนั่งอยู่ข้างกับพร ส่วนน้ำฟ้าอยู่อีกแทบนึง หันหน้าเข้าหาพร

 พวกเขาคุ่ยเรื่องเกียวกับโอ ไปเรื่อย  ๆ จนออดดังขึ้น  

ไปเรื่อนวิชาภาคบ่าย.........