รักเธอ...ฉันไม่ลืม

          ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง...ที่มีความฝัน อยากจะได้เจอกับรักที่แท้จริงในสักวัน คุณเชื่อไหมว่าในแต่ละวันที่ฉันยังคงใช้ชีวิตเดินทางตามหาความฝันของฉันไปเรื่อยๆ อยู่กับงานอิสระที่ฉันเลือกทำ อยู่กับเพื่อนๆ ที่ดูเหมือนจะค่อยๆหายไปทีละคน ฉันได้แต่เฝ้าภาวนาขอให้ฉันได้พบกับใครสักคน ที่เขาจะรักเพียงแค่ฉัน...และจะไม่จากไปไหน ฉันอาจจะดูเป็นคนที่เพ้อฝันและช่างจินตนาการ แต่ใครจะรู้ล่ะคะว่า ฉันน่ะจริงจังกับชีวิตมากแค่ไหน กว่าจะก้าวผ่านวันเวลาที่ปวดร้าวแสนสาหัสไปนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ก็ชีวิตของคนเรามันก็มีอยู่แค่นี้แหล่ะเนอะ...ไม่สุข...ก็ทุกข์ปะปนกันไป
 
          ฉันคงพูดเยอะเกินไปจนลืมแนะนำตัวเอง ฉันชื่อ จีค่ะ อายุ 25 ปี มีอาชีพเป็นตัวประกอบ รับงานฟรีแลนซ์ออกแบบ ร้องเพลงตามร้านในเมือง ชีวิตในแต่ละวันของฉันดูเหมือนจะถูกเติมเต็มในเมืองใหญ่ๆใบนี้ หน้าที่การงานแบบนี้ ดูแล้วเหมือนฉันจะไม่มีเวลาว่างให้กับการมีคนรักสักคนเลยใช่ไหมคะ แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ ในเมืองที่มีแต่ผู้คนพลุกพร่านไปหมด ฉันยังคงสงสัยว่าเมื่อไร?...ฉันถึงจะได้เจอคนๆนั้นที่ฉันเฝ้ารอสักทีนะ หรือว่าคนบนฟ้าจะลืมฉันไปซะแล้วนะ อยากรู้ใช่ไหมล่ะ...ว่าฉันเคยมีความรักกับคนอื่นๆเขาบ้างไหม? ฉันตอบได้เลยค่ะว่า ความรักของฉันที่ผ่านๆมา มันแทบจะหาอะไรเปรียบไม่ได้ เพราะฉันเจอมาสาระพัด ไม่ว่าจะโดนหลอกเงิน ให้คบซ้อน เป็นตัวเลือก และก็จบด้วยการถูกทิ้งซะส่วนใหญ่ 5555+ และมีอีกอย่างที่พวกคุณยังไม่รู้ คือว่าฉันในตอนนั้นยังเรียนไม่จบปริญญาตรีเลยค่ะ ซิ่วมาสองปี น่าอายชะมัด ฉันยอมรับว่าฉันน่ะเรียนไม่เก่ง ขี้เกียจอ่านหนังสือ แต่เวลาทำงานขอให้บอกเถอะค่ะ ไม่หวั่นเลย ฉันเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยติ๊กต๊อง เปิ่น ซุ่มซ่าม จนได้ฉายาจากแม่ว่ายัยเบ๊อะ       > w < โหย!!! ใจร้ายจัง แต่อย่างน้อยๆฉันก็เรียนจบสักที เฮ้อ กว่าจะรอดมาได้ ไม่ง่ายเลย > <
 
         วันที่ 9 พฤษภาคม, 2557 โชคชะตาได้ขีดเส้นให้ฉันเดิน กับการเริ่มต้นทำงานเป็นตัวประกอบละครครั้งแรก ฉันรู้สึกตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก ฉันได้แต่คิดว่านี่คงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันแน่ๆ ฉันได้มีความรักเหมือนที่คนอื่นๆมี มีงานที่ดูน่าสนใจและท้าทาย มีเพื่อนพ้อง มีทุกอย่างสมบูรณ์แล้ว แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่านั่นคือจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด...ที่ฉันจะต้องเจอ วันนี้ฉันได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง...ฉันก็ดูสนใจเขาอยู่หรอกนะ เพราะเขาเหมือนกับผู้ชายที่ฉันฝันไว้ แต่ที่ไม่ใช่ก็คือเวลา...ฉันจึงเลือกที่จะไม่ยุ่งและมั่นคงกับคนรักของฉันในปัจจุบัน...และแล้วโชคชะตาก็กำหนดให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไปอีกที...