หนูน้อยหมวกแดงกับเรื่องราวแสนวิเศษ
8.9
เขียนโดย sai13akane
วันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.02 น.
5 ตอน
8 วิจารณ์
12.08K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2557 13.57 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) ความยินดีของเธอและเขา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหนูน้อยหมวกแดงลืมตาขึ้นมาสิ่งที่เธอเห็นคือคุณหมาป่าปกป้องเธอเอาไว้เมื่อหมาป่าอีกตัวเห็นดังนั้นจึงล่าถอยกลับเข้าไปในป่า
"ทำไมคุณหมาป่าถึงปกป้องหนูเหรอค่ะ ทั้งๆที่บอกจะกินหนูแต่ทำไม"
หนูน้อยหมวกแดงถามด้วยความสงสัย หมาป่านิ่งคิดชั่วครู่เหมือนไม่เข้าใจตัวเองแต่ก็พูดออกไปว่า
"นั้นสินะทำไมข้าต้องปกป้องเจ้าด้วย"
"ขอบคุณนะค่ะที่ปกป้องหนูเอาไว้"
"ไม่ต้องขอบคุณหมาป่าใจร้ายอย่างข้าหรอก"คุณหมาป่าพูดด้วยความตัดพ้อ
"ไม่จริงนะค่ะคุณหมาป่าไม่ได้ใจร้ายสักหน่อยก็คุณหมาป่าปกป้องหนูเอาไว้เพราะฉะนั้นอย่าคิดว่าคุณหมาป่าใจร้ายสิค่ะ"
หนูน้อยหมวกแดงพูดและยิ้มให้คุณหมาป่าราวกับว่าเธอชอบเขา
"งั้นเหรอหากว่าเจ้าชมข้าขนาดนี้ข้าจะไปส่งเจ้าเอง"
"ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ"
ดังนั้นทั้งคุณหมาป่าและหนูน้อยหมวกแดงจึงเดินทางไปด้วยกันจนถึงบ้านคุณยายเมื่อเสร็จธุระแล้วหนูน้อยหมวกแดงเดินออกจากบ้านเห็นคุณหมาป่าอยู่ใต้ต้นไม้เธอก็เข้าใจว่าคุณหมาป่าจะไปส่งเธอ
"ขี่หลังข้าสิข้าจะไปส่งเจ้าเอง"
หนูน้อยหมวกแดงจึงขี่หลังขึ้นคุณหมาป่าผ่านไปสักพักเธอรู้สึกง่วงจากความเหนื่อยล้าจึงเผลอหลับไปพล่างคิดว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกระทั้ง
ปัง
"ทำไมคุณหมาป่าถึงปกป้องหนูเหรอค่ะ ทั้งๆที่บอกจะกินหนูแต่ทำไม"
หนูน้อยหมวกแดงถามด้วยความสงสัย หมาป่านิ่งคิดชั่วครู่เหมือนไม่เข้าใจตัวเองแต่ก็พูดออกไปว่า
"นั้นสินะทำไมข้าต้องปกป้องเจ้าด้วย"
"ขอบคุณนะค่ะที่ปกป้องหนูเอาไว้"
"ไม่ต้องขอบคุณหมาป่าใจร้ายอย่างข้าหรอก"คุณหมาป่าพูดด้วยความตัดพ้อ
"ไม่จริงนะค่ะคุณหมาป่าไม่ได้ใจร้ายสักหน่อยก็คุณหมาป่าปกป้องหนูเอาไว้เพราะฉะนั้นอย่าคิดว่าคุณหมาป่าใจร้ายสิค่ะ"
หนูน้อยหมวกแดงพูดและยิ้มให้คุณหมาป่าราวกับว่าเธอชอบเขา
"งั้นเหรอหากว่าเจ้าชมข้าขนาดนี้ข้าจะไปส่งเจ้าเอง"
"ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ"
ดังนั้นทั้งคุณหมาป่าและหนูน้อยหมวกแดงจึงเดินทางไปด้วยกันจนถึงบ้านคุณยายเมื่อเสร็จธุระแล้วหนูน้อยหมวกแดงเดินออกจากบ้านเห็นคุณหมาป่าอยู่ใต้ต้นไม้เธอก็เข้าใจว่าคุณหมาป่าจะไปส่งเธอ
"ขี่หลังข้าสิข้าจะไปส่งเจ้าเอง"
หนูน้อยหมวกแดงจึงขี่หลังขึ้นคุณหมาป่าผ่านไปสักพักเธอรู้สึกง่วงจากความเหนื่อยล้าจึงเผลอหลับไปพล่างคิดว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกระทั้ง
ปัง
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ