รักครั้งแรกจอมนางอสูร
9.0
เขียนโดย Soman
วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.25 น.
6 ตอนที่1การพบเจอ
22 วิจารณ์
10.10K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2558 23.02 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) ความสัมพัธ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในการพบเจอของคน 2 มันจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ก็ไม่อาจทราบได้เลยและเคียวก็ต้องปกปิดเรื่องนี้ไม่ไห้เพื่อนหรือใครๆรู้ว่า นางาเสะ เป็นราชาอสูร
''นางาเสะ เธอมีที่พักหรือยังล่ะ''
''ฉันยังไม่เคยมาอยู่ที่นี่จะมีที่พักได้ยังไงล่ะ''
''งั้นเธอมานอนบ้านฉันก่อนไหมล่ะฉันอยู่คนเดียว ถ้าไม่รังเกียจนะ'' ด้วยความที่เคียวยังไม่รู้ที่จะไห้นางาเสะไปพักที่ไหนเขาเลยได้กล่าวชักชวนไห้เธอมาอยู่ด้วย
''ก็ได้ฉันขออาศัยที่บ้านของเธอสักพักแล้วกันงั้นฉันขอรบกวนด้วยนะ อิตาโรคจิต''
เสียงพูดของเธอ ทำไห้เคียวยิ้มขึ้นมานิดๆ และก็เป็นจุดเริ่มต้น ที่ทำไห้เขาได้ไกล้ชิดกัน
"ใครโรคจิตกันฟระก็บอกแล้วไงอุบัติเหตุชัดๆ ไม่เชื่อกันมั้งเลย"
''เชอะไม่รู้ไม่ชี้ด้วย'' นางาเสะพูดจบก็เดินไปอย่างรวดเร็ว เเละสีหน้าของ ทั้ง2คนมียิ้มขึ้นมานิดๆหรืออาจจะเป็นความสุขครั้งแรกของทั้ง2คนก็คงไม่ผิดพอเคียวกับนางาเสะมาถึงบ้านเคียวก็ไห้นางาเสะไปอาบน้ำส่วนเคียวก็ทำกับข้าวในระหว่างที่นางาเสะกำลังอาบน้ำอยู่ขณะะนั้นเอง
''ว้ายยยยยยยย ช่วยด้วยๆช่วยฉันด้วย'' ด้วยความตกใจนางาเสะก็ได้ปล่อยพลังอัคคีย์บัลไรกันต์ออกมา ''ตูมๆ''
''เธอเป็นอะไรหรอนางาเสะ'' พอพูดจบเคียวก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องน้ำเพือมาดูว่านางาเสะเป็นอะไรกันแน่
''ไม่ได้เป็นอะไรฉันกลัวไอตัวดำๆๆที่บินอยู่อะไม่รู้มันนาจะเป็นสัตย์ปะหลาดแน่เลยฉันไม่เคยเห็นมาก่อนฮือๆๆๆๆ มันจะมาลวนลามฉันด้วย'' นางาเสะพูดไปร้องไห้ไปเเล้วก็วิ่งเข้ามากอดเคียวอย่างเเนบแน่น
''มันไม่ไช่สัตย์ปะหลาดหรอกมันก็แค่แมลงสาบจับลงน้ำก็ตายแล้วเธอไช้พลังแบบนี้เห็นไหมห้องน้ำฉันพังไปครึ่งห้องเเล้ว''
''ฉันขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจไห้เกิดขึ้นสักหน่อยอ่ะ'' นางาเสะได้กล่าวของโทษในความรู้สึกผิดของตนที่ได้ทำขึ้น
''ไม่เป็นไรหรอกแต่ว่าเธอเอาผ้ามาปิดตัวก่อนดีกวาไหมคือ.....มัน.....โป้อยู่นะนั้น''
'' อิตาบ้าเคียวอิโรคจิตตตอย่ามองนะอิตาบ้า'' ''พลัง''เเสงอัคคีย์...
'' วือๆๆๆๆๆ...ตูมๆๆๆๆๆ ''
นาง่เสะด้วยความโมโหปล่อยพลังใส่เคียวอย่างจัง จนกระเด็นติดผนังไปเลย
''เอ็ก'' ''อะไรกันเนี่ย แค่มาช่วยฉันก็ผิดอิกเเล้วหรอ''
เคียวพูดด้วยเสียงที่ หมดแรงแล้วก็สลบลงไปกับฝาผนัง และเป็นการที่ทำไห้พวกเขา สนิทกันมากขึ้น
เช้าวันรุ่งขึ้น
นางาเสะก็ใชพลังของตัวเองซ่อมเเซมบ้านที่พังไปจนเสร็จสมบูรณ์และเคียวก็ตื่นขึ้นมาด้วยความมีนงงงเหมือนกันเพราะเเทบจะจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคือเมื่อวาน
พอเสร็จธุระในการอาบน้ำของเขาทั้ง2คนแล้ว เคียวก็สงสัยว่านางาเสะเดินทางมาที่นี่ได้อย่างไรเพียงตัวลำพัง เคียวจิงเอ่ยถามนางาเสะขึ้น
''นางาเสะเธอมาที่นี้ได้ยังไงหรอ แล้วทำไมเธอถึงอยากจะมายึดครองที่นี่ล่ะแล้วเธอมีเพื่อนหรือญาติมิตรอะไรอิกหรือเปล่า'' เพราะเขายังสงสัยว่าแสงนั่นเป็นของเธอหรือเปล่า หรืออาจจะไม่ไช่ก็ได้
''ฉันเดินทางมาจากอิกที่หนึ่งซึ้งเป็นแนวขนานกับโลกนี้ ซึ้งเรียกอิกอย่างว่าสถานะโลกที่ซ้อนกันฉันเป็นราชาแห่งอสูรอยู่ที่นั่นเเละฉันมาที่นี้เพื่อจะหาความรักและอะไรอิกอย่างที่ท่านพ่อกับท่านแม่ได้เอามาไว้ที่นี่ '' แต่ยิ่งพูดเรื่องอดีตยิ่งทำไห้นางาเสะเศร้าใจ และเหมือนปิดบังอะไรไม่รู้อยู่ในใจ แต่ก็ไม่กล้าที่เครียวจะถามไป
''ไม่เป็นไรเดี่ยวฉันช่วยหาเองเเละโลกที่นั้นมี่เธอเเค่พวกเดี่ยวหรือยังไง''
''ไม่ได้มีแค่อสูรพวกฉันพวกเดียวหรอกแต่ยังมีอิกพวกหนึ่งซึ้งหมายตาโลกนี้เหมือนกันแต่พวกนั้นเป็นอสูรที่ช่วยร้ายมากมันไปดาวไหนก็ล่มสลายไปหมดผิดจากพวกฉันที่มายึดครองเพื่อหาแค่อะไรบางอย่างเท่านั้นเอง''
ด้วยความตกใจและ กังวนของเคียว เพราะยังมีอสูรที่หมายตาโลกนี้อีกเสียงของทั้ง2ก็ได้หยุดลงไปได้สักพัก
''แล้วถ้าพวกนั้นจะมันอิกนานไหมพวกนั้นจะมาทำลายโลกนี้เมื่อไหร่ล่ะ''
''ไม่นานหรอกอิก2อาทิตย์พวกนั้นจะมาทำลายโลกนี้ แน่นอน''
จบเสียงของคำถาม ที่มีคำตอบ เขาจึงได้ไห้นางาเสะไปพักผ่อน แต่เคียวก็ยังรู้สึกสงสัย และยัง งงกับสถานะการตอนนี้ เพราะเขายังต้องปกปิดเรื่องของนางาเสะที่ไม่ไช่มนุษย์ กับเพื่อนๆ และพวกที่จะมายึดครองเป็นพวกแบบไหนก็ยังไม่รู้ พวกเขาจะทำยังไงต่อไปดีนะ
'' ปิดไฟแล้วนะนางาเสะ ''
''ปิดเลยฉันจะหลับแล้ว ''
'' ปักๆ ''
มีจอมนางอสูรมาคนนึงบนโลกกนี้มันก็เริ่มป่วนโลกนี้ไห้วอดวายแล้ว ถ้ามาอิกโลกนี้จะเป็นเช่นไรเเล้วเคียวจะรับมือกับพวกนั้นยังไงนางาเสะเเห่งราชาจอมอสูรจะช่วยเคียวเพื่อปกป้องโลกนี้หรือทำลายโลกนี้ กันแน่นะ
โปรดติดตามชมตอนต่อไปนะครับ
''นางาเสะ เธอมีที่พักหรือยังล่ะ''
''ฉันยังไม่เคยมาอยู่ที่นี่จะมีที่พักได้ยังไงล่ะ''
''งั้นเธอมานอนบ้านฉันก่อนไหมล่ะฉันอยู่คนเดียว ถ้าไม่รังเกียจนะ'' ด้วยความที่เคียวยังไม่รู้ที่จะไห้นางาเสะไปพักที่ไหนเขาเลยได้กล่าวชักชวนไห้เธอมาอยู่ด้วย
''ก็ได้ฉันขออาศัยที่บ้านของเธอสักพักแล้วกันงั้นฉันขอรบกวนด้วยนะ อิตาโรคจิต''
เสียงพูดของเธอ ทำไห้เคียวยิ้มขึ้นมานิดๆ และก็เป็นจุดเริ่มต้น ที่ทำไห้เขาได้ไกล้ชิดกัน
"ใครโรคจิตกันฟระก็บอกแล้วไงอุบัติเหตุชัดๆ ไม่เชื่อกันมั้งเลย"
''เชอะไม่รู้ไม่ชี้ด้วย'' นางาเสะพูดจบก็เดินไปอย่างรวดเร็ว เเละสีหน้าของ ทั้ง2คนมียิ้มขึ้นมานิดๆหรืออาจจะเป็นความสุขครั้งแรกของทั้ง2คนก็คงไม่ผิดพอเคียวกับนางาเสะมาถึงบ้านเคียวก็ไห้นางาเสะไปอาบน้ำส่วนเคียวก็ทำกับข้าวในระหว่างที่นางาเสะกำลังอาบน้ำอยู่ขณะะนั้นเอง
''ว้ายยยยยยยย ช่วยด้วยๆช่วยฉันด้วย'' ด้วยความตกใจนางาเสะก็ได้ปล่อยพลังอัคคีย์บัลไรกันต์ออกมา ''ตูมๆ''
''เธอเป็นอะไรหรอนางาเสะ'' พอพูดจบเคียวก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องน้ำเพือมาดูว่านางาเสะเป็นอะไรกันแน่
''ไม่ได้เป็นอะไรฉันกลัวไอตัวดำๆๆที่บินอยู่อะไม่รู้มันนาจะเป็นสัตย์ปะหลาดแน่เลยฉันไม่เคยเห็นมาก่อนฮือๆๆๆๆ มันจะมาลวนลามฉันด้วย'' นางาเสะพูดไปร้องไห้ไปเเล้วก็วิ่งเข้ามากอดเคียวอย่างเเนบแน่น
''มันไม่ไช่สัตย์ปะหลาดหรอกมันก็แค่แมลงสาบจับลงน้ำก็ตายแล้วเธอไช้พลังแบบนี้เห็นไหมห้องน้ำฉันพังไปครึ่งห้องเเล้ว''
''ฉันขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจไห้เกิดขึ้นสักหน่อยอ่ะ'' นางาเสะได้กล่าวของโทษในความรู้สึกผิดของตนที่ได้ทำขึ้น
''ไม่เป็นไรหรอกแต่ว่าเธอเอาผ้ามาปิดตัวก่อนดีกวาไหมคือ.....มัน.....โป้อยู่นะนั้น''
'' อิตาบ้าเคียวอิโรคจิตตตอย่ามองนะอิตาบ้า'' ''พลัง''เเสงอัคคีย์...
'' วือๆๆๆๆๆ...ตูมๆๆๆๆๆ ''
นาง่เสะด้วยความโมโหปล่อยพลังใส่เคียวอย่างจัง จนกระเด็นติดผนังไปเลย
''เอ็ก'' ''อะไรกันเนี่ย แค่มาช่วยฉันก็ผิดอิกเเล้วหรอ''
เคียวพูดด้วยเสียงที่ หมดแรงแล้วก็สลบลงไปกับฝาผนัง และเป็นการที่ทำไห้พวกเขา สนิทกันมากขึ้น
เช้าวันรุ่งขึ้น
นางาเสะก็ใชพลังของตัวเองซ่อมเเซมบ้านที่พังไปจนเสร็จสมบูรณ์และเคียวก็ตื่นขึ้นมาด้วยความมีนงงงเหมือนกันเพราะเเทบจะจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคือเมื่อวาน
พอเสร็จธุระในการอาบน้ำของเขาทั้ง2คนแล้ว เคียวก็สงสัยว่านางาเสะเดินทางมาที่นี่ได้อย่างไรเพียงตัวลำพัง เคียวจิงเอ่ยถามนางาเสะขึ้น
''นางาเสะเธอมาที่นี้ได้ยังไงหรอ แล้วทำไมเธอถึงอยากจะมายึดครองที่นี่ล่ะแล้วเธอมีเพื่อนหรือญาติมิตรอะไรอิกหรือเปล่า'' เพราะเขายังสงสัยว่าแสงนั่นเป็นของเธอหรือเปล่า หรืออาจจะไม่ไช่ก็ได้
''ฉันเดินทางมาจากอิกที่หนึ่งซึ้งเป็นแนวขนานกับโลกนี้ ซึ้งเรียกอิกอย่างว่าสถานะโลกที่ซ้อนกันฉันเป็นราชาแห่งอสูรอยู่ที่นั่นเเละฉันมาที่นี้เพื่อจะหาความรักและอะไรอิกอย่างที่ท่านพ่อกับท่านแม่ได้เอามาไว้ที่นี่ '' แต่ยิ่งพูดเรื่องอดีตยิ่งทำไห้นางาเสะเศร้าใจ และเหมือนปิดบังอะไรไม่รู้อยู่ในใจ แต่ก็ไม่กล้าที่เครียวจะถามไป
''ไม่เป็นไรเดี่ยวฉันช่วยหาเองเเละโลกที่นั้นมี่เธอเเค่พวกเดี่ยวหรือยังไง''
''ไม่ได้มีแค่อสูรพวกฉันพวกเดียวหรอกแต่ยังมีอิกพวกหนึ่งซึ้งหมายตาโลกนี้เหมือนกันแต่พวกนั้นเป็นอสูรที่ช่วยร้ายมากมันไปดาวไหนก็ล่มสลายไปหมดผิดจากพวกฉันที่มายึดครองเพื่อหาแค่อะไรบางอย่างเท่านั้นเอง''
ด้วยความตกใจและ กังวนของเคียว เพราะยังมีอสูรที่หมายตาโลกนี้อีกเสียงของทั้ง2ก็ได้หยุดลงไปได้สักพัก
''แล้วถ้าพวกนั้นจะมันอิกนานไหมพวกนั้นจะมาทำลายโลกนี้เมื่อไหร่ล่ะ''
''ไม่นานหรอกอิก2อาทิตย์พวกนั้นจะมาทำลายโลกนี้ แน่นอน''
จบเสียงของคำถาม ที่มีคำตอบ เขาจึงได้ไห้นางาเสะไปพักผ่อน แต่เคียวก็ยังรู้สึกสงสัย และยัง งงกับสถานะการตอนนี้ เพราะเขายังต้องปกปิดเรื่องของนางาเสะที่ไม่ไช่มนุษย์ กับเพื่อนๆ และพวกที่จะมายึดครองเป็นพวกแบบไหนก็ยังไม่รู้ พวกเขาจะทำยังไงต่อไปดีนะ
'' ปิดไฟแล้วนะนางาเสะ ''
''ปิดเลยฉันจะหลับแล้ว ''
'' ปักๆ ''
มีจอมนางอสูรมาคนนึงบนโลกกนี้มันก็เริ่มป่วนโลกนี้ไห้วอดวายแล้ว ถ้ามาอิกโลกนี้จะเป็นเช่นไรเเล้วเคียวจะรับมือกับพวกนั้นยังไงนางาเสะเเห่งราชาจอมอสูรจะช่วยเคียวเพื่อปกป้องโลกนี้หรือทำลายโลกนี้ กันแน่นะ
โปรดติดตามชมตอนต่อไปนะครับ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ