ซะขนาดนี้หรือจะลืมลง

          คาดว่าหลายท่านได้เห็นชื่อเรื่อง อาจจะรีบตามมาอ่านด้วยความเร็วสูง ลักหลับในที่นี้ หมายถึงการย่องเข้าไปทำอะไรเป้าหมายตอนหลับน่ะแหละครับ  เอาละครับเรามาดูตัวละครกันก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ตัวละครมีตัวตนจริงๆ แต่ผมขออนุญาติใช้ชื่อสมมติ นะครับ

          ผมมีลูกพี่ลูกน้องรุ่นใกล้ๆกันอยู่หนึ่งคน ซึ่งเวลาว่างๆ ผมก็จะไปนั่งเล่นที่บ้านของน้องคนนี้ประจำเพราะความสนิทกัน และบ้านน้องมันมีของเล่นเยอะด้วย แต่เป้าหมายที่เราจะพูดถึงคือบ้านที่ติดกับบ้านน้องผมครับ เจ้าของบ้านชื่อ น้าตุ้ม

          น้าตุ้มเป็นชายวัยเลยกลางคนมาพอสมควรแล้ว มีครอบครัวสุขสันต์ มีลูกสองคน ทุกครั้งที่ผมไปบ้านน้อง ก็จะเห็นน้าตุ้มยืนสูบบุหรี่อยู่ที่บ่อปลาซึ่งติดๆกันกับกำแพงบ้าน ก็มีการไหว้ทักทายกันเป็นประจำ

          น้าตุ้มจะมีกลุ่มเพื่อนรุ่นน้าๆหลายคน ผมได้รู้มาว่า สมัยหนุ่มๆ พวกน้าๆเหล่านี้เขาตกลงกันไว้ว่า ต่างคนต่างทำมาหากิน สร้างฐานะให้มั่นคง แล้วค่อยมาปาร์ตี้กันตอนแก่

          แต่ละคนก็ดำเนินชีวิตตามทางของตัวเอง บางคนก็ลงทุนทำธุรกิจส่วนตัว บางคนก็รับราชการ บางคนก็เป็นนักการเมืองท้องถิ่น และหลากหลายอาชีพ

          แต่น้าตุ้มคือคนที่ทำให้ผมทึ่ง เมื่อได้รุ้ประวัติว่า น้าตุ้มเริ่มต้นสร้างตัวด้วยหนี้นับสิบล้าน หนี้ก้อนนี้เป็นหนี้ที่ติดมาตั้งแค่รุ่นพ่อ พี่น้องหลายคนต่างขยาดไม่กล้ารับหนี้ก้อนนี้ แต่น้าตุ้มขอรับไว้คนเดียว เพื่อความสบายใจของพี่น้อง

          เมื่อเริ่มต้นกิจการที่รับช่วงต่อมาจากพ่อพร้อมด้วยหนี้ก้อนโต แต่ด้วยความเป็นคนฉลาดและกะเก็งอะไรหลายอย่างได้ถูกต้อง ทำให้กิจการของน้าตุ้มเจริญรุ่งเรืองจนสามารถใช้หนี้หมดในเวลาไม่นาน เมื่อทรัพย์สินเงินทองเพิ่มพูนจนแน่ใจว่าไม่เจ๊งแล้ว ก็ถึงเวลาฮาเฮซะที

          กลุ่มเพื่อนๆรุ่นน้าที่ห่างกันไปก็เริ่มกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ทุกวันเสาร์ จะมีมิตติ้งกันที่บ้านน้าตุ้ม ซึ่งน้อง ผม และเพื่อนๆได้รับเชิญให้ไปร่วมด้วยแทบจะทุกเสาร์ (ตอนหลังไม่ต้องชวน พวกผมไปกันเองเลย)

          เมื่อเดินเข้าไปที่บ้านน้าตุ้ม จะมีโต๊ะใหญ่ตัวหนึี่งเหมือนโต๊ะประชุม เต็มไปด้วยของกินกับแกล้ม และเหล้าหลากหลายยี่ห้อ โซดาน้ำแข็งมีพร้อม ส่วนเบียร์น้าตุ้มจะแช่ตู้เย็นไว้เต็มตู้ พวกเราไปถึง หลังจากไหว้พวกน้าๆที่มาร่วมโต๊ะด้วยแล้ว ก็จัดการตามรสนิยมของตนเองตามอัธยาศัย ไม่ต้องเกรงใจให้เสียเวลา           

          คนที่ไม่เคยมามิตติ้งบ้านนี้ ก็อาจจะงงพอสมควร เพราะที่นั่งกินนั่งคุยกันอยู่ มีตั้งแต่พ่อค้าขายของตลาดนัด นักเลง นักวิชาการ ข้าราชการตำรวจ ทหาร ไปยันนักการเมืองท้องถิ่น แถมท้ายด้วยพวกเด็กๆบ้องแบ๊วแต่แอ๊บแก่แบบพวกผม  นั่งคุยกันเหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกันซะงั้น       

          ทุกเสียงบนโต๊ะสภาน้าตุ้มไม่เคยถูกมองข้าม ความคิดเห็นต่างๆที่พรั่งพรูออกมาจากปากของแต่คนจะได้รับฟังและวิเคราะห์กันอย่างดี แม้กระทั่งความคิดเห็นต๊องๆแบบวัยพวกผม พวกน้าๆก็รับฟัง และให้คำแนะนำต่างๆเป็นอย่างดีตามประสบการณ์ของผู้ที่ผ่านร้อนหนาวมาก่อน

          อ้อมโลกไปเสียเยอะ เรามาเข้าประเด็นของเรื่องกันเลยดีกว่าครับ น้าตุ้มมีเพื่อนสนิทอยุ่คนหนึ่ง ชื่อน้าเชิด น้าเชิดเป็นหนุ่มเชื้อสายจีน เลยวัยกลางคนไปโขเพราะเบรกไม่ทัน ทุกวันเสาร์ หลังจากถกปัญหาบ้านเมือง ปัญหารักใคร่ เสพสมบ่มิสม จนเริ่มมึนเมาได้ที่ พวกเราก็ย้ายทำเลไปในห้องชั้นสอง ซึ่งเป็นห้องปิดทึบมีไฟเลเซอร์ไฟกระพริบ มีเวทีเล็กๆ มีเครื่องคาราโอเกะ มีไมค์พร้อมขาไมค์ เอาไว้สำหรับคนที่อยากล้วงกระเป๋าร้องเพลงทำท่าเท่ห์ๆ แบบไม่ต้องจับไมค์  และเครื่องดนตรีต่างๆไว้เพียบพร้อม เอาไว้ให้พวกเราเล่นแหกปากกันได้เต็มที่โดยไม่รบกวนเพื่อนบ้านข้างๆ

          เสาร์ที่เกิดเหตุขึ้น เป็นวันเกิดของน้าเชิด พวกเราจึงเมากันเป็นพิเศษ แหกปากร้องเพลงกันจนแสบคอ บางคนก็เมาพับไปกับโซฟาเรียบร้อย น้าตุ้มมีห้องไว้ให้เพื่อนๆได้พักสลบเวลาเมาไว้ด้วย วันนี้น้าเชิดซัดไปเพียบเพราะฉลองวันแก่ของตัวเอง

          กระทั่งเกินลิมิตของตัวเอง ก็คลานเข้าไปสลบในห้องพัก ซึ่งก็ได้เวลาที่น้าตุ้มรอจังหวะมานาน แอร์เย็นๆในห้องเงียบๆกับน้าเชิดที่นอนสลบไม่รู้สึกตัว น้าตุ้มค่อยๆย่องเข้าไป..สะกิดเรียก..ไม่มีอาการตอบสนอง น้าตุ้มจึงเริ่มค่อยๆเอามือจับ..ขึง...ค่อยๆถู....เอา..จ่อตรง...ของน้าเชิด....แล้วกด...แทงทันที...มีเลือดออกมานิดหน่อย..แต่น้าตุ้มก็ดำเนินการต่อไป..จนเสร็จกิจ น้าเชิดก็ยังหลับไม่รู้สึกตัว

          จนกระทั่งบ่ายอีกวัน น้าเชิดก็ตื่นมาแบบงัวเงียผสมแฮ๊งค์ เดินโซเซผ่านหน้าพวกเราเข้าห้องน้ำไป น้าตุ้มก็นั่งยิ้มอยู่ที่ห้องนั่งเล่น เพราะเมื่อคืนได้ทำการลักหลับเพื่อนรักเป็นผลสำเร็จ

          เสียงร้อง "เฮ้ย!" ดังลั่นมาจากในห้องน้ำ พร้อมกับน้าเชิดกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมา

          "ไอ้ตุ้ม !! มึง!!?.."

          น้าเชิดพูดเสียงดังพร้อมกับชี้ไปที่ไอ้นั่นของตัวเอง

          "เออ...กูเอง...ชอบมั๊ยล่ะตัวเองงง..."

          เสียงน้าตุ้มตอบเสียงหวานหยดย้อยมา

          "กูมี...ตุ้มหู!...ฮ่าๆๆๆ"

          เสียงน้าเชิดพูดพร้อมหัวเราะออกมาดังลั่น

          เรื่องของเรื่องก็คือ น้าตุ้มแกจะให้ของขวัญเพื่อนรัก แต่นึกไม่ออกว่าจะให้อะไรดี พอดีเมียของน้าแกซื้อเครื่องเจาะหูมา แกเลยปิ๊งไอเดีย วิ่งไปร้านทอง ซื้อตุ้มหูมา แล้วรอจังหวะให้น้าเชิดเมาสลบ แล้วจึงจัดการเจาะหูพร้อมกับใส่ตุ้มหูให้เพื่อนรักเป็นของขวัญวันเกิด

          เหตุการณ์นี้ผ่านมานานหลายปีแล้ว แต่ตุ้มหูอันนั้นก็ยังติดอยู่ที่หูของน้าเชิด ซึ่งน้าเค้าบอกว่าจะใส่ไปอย่างนี้จนตาย เพราะเป็นของที่เพื่อนรักอุตส่าห์ลงทุนเจาะแล้วใส่ให้ 

          ทุกครั้งที่มีคนถามถึงตุ้มหูอันนี้ น้าเชิดก็จะตอบอย่างภาคภูมิใจว่า

          "โดนเพื่อนลักหลับ"

                                        --จบ--