[Real life] ตีกันครั้งแรกในคืนวันศุกร์

วันศุกร์แห่งชาติ

                วันนี้ก็เป็นวันดีที่พวกเราจะออกไปสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้ภาษาเพื่อน อายุก็18กันแล้ว ควรจะไปท่องเที่ยวเพื่อความบันเทิงบ้างนะ ^O^ (ได้ข่าวว่าเขาขายแอลลกอฮอล์ให้แต่มนุษย์อายุ 20+)

                “วันนี้เราจะไปไหนกันดีจ๊ะ ^^” เรนท์ทอม เพื่อนคนสนิทของฉันเอ่ยขึ้นอย่างเริงร่า นางมาพร้อมกับฟอง ที่มาพร้อมกับฟองเพราะฟองต้องไปรับยัยเรนท์จากบ้าน ซึ่งบ้านของเรนท์อยู่ห่างจากตัวเมืองมากๆ แรดอยากมาเที่ยวก็ต้องลำบากเพื่อนแบบนี้แหละ =_= แต่ไม่เป็นไรหรอก นานๆเพื่อนได้เที่ยวทีนึงก็จัดหน่อย จะไม่จัดได้ยังไงล่ะ…ก็มันบุกมาหาถึงบ้านเลยนี่

                “ก็แล้วแต่อ่ะ” เนเน่ที่นั่งฟังอยู่นานเอ่ยขึ้นบ้าง เนเน่เป็นหญิงสาวร่างอวบที่มีหน้าอกขนาดมหึมา และที่สำคัญ…นางเป็นดี้ที่คลั่งทอมเป็นอย่างมาก แลดูนางก็ปลื้มๆฟองอยู่เหมือนกันนะ ^O^

                “งั้นเราไปที่เดิมไหม? ไปดูดกุกัน >_<” เรนท์ตะโกนขึ้นด้วยความตื่นเต้น ดูดกุที่ว่านี่ก็คือ…บารากุ (เด็กๆอย่าริทำตามเด็ดขาดนะคะ ไรท์เตอร์จะแลดูเป็นคนเลวในสายตารีดเดอร์ไหมเนี่ย T^T)

                “โอ๊ะดีเหมือนกัน อยากดูดกุพอดีเลยเรนท์ >_<” ยัยเนเน่ที่หลงใหลในกลิ่นอันหอมหวานของบารากุเกิดคึกขึ้นมาทันที

                “เฮ้!! วันนี้กูจะเมา!!” ยัยกัลป์ก็เป็นไปอีกคน “แจง!! ดูแลกูด้วย”

                “เออๆ กูจะดูแลมึงเอง =_=” เพราะว่าวันนี้ไม่ได้ตั้งใจจะออกจากบ้านก็เลยไม่คิดที่จะเมา แต่เพื่อนมาหาถึงที่บ้านขนาดนี้แล้วไม่ไปก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วล่ะ ถึงยังไงวันนี้ก็ไม่เมาเพราะต้องดูแลยัยกัลป์ที่หัวใจชำรุดทรุดโทรม

                “ปะ งั้นไปกันเถอะ ^O^”  

                เดอะ แอลกอฮอล์

                สถานที่สวยงามแลดูไฮโซ ตอนเช้าขายเสื้อผ้า ตอนกลางคืนเป็นร้านนั่งดริ้งก์

                เมื่อเรามาถึงเดอะ แอลกอฮอล์แล้ว สมาชิกก็มาเพิ่มอีกสองคน ซึ่งนั่นก็คือยัยแก๊บกับพี่อิลล์แฟนแก๊บ แก๊บที่พูดถึงนี่ก็คือทอมอีกหนึ่งคนที่ฉันสนิทด้วยมากเป็นที่สุด นางเป็นทอมที่หื่นเอามากกๆ แล้วทำไมเพื่อนฉันถึงมีแต่พวกครึ่งๆกลางๆทั้งนั้นล่ะ ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เลยสักคน และแน่นอน…พี่อิลล์แฟนแก๊บก็เป็นดี้ =_=

                และตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในขั้นตอนการเลือกสถานที่นั่ง

                “เรามาเช้าไปหรือเปล่าวะ ทำไมร้านบารากุคนเยอะจัง =_=” ยัยเรนท์ที่สังเกตเห็นร้านแต่ละร้านคนเต็มไปหมดเอ่ยขึ้น

                “เหมือนจะไม่ขายให้เด็กด้วยนะ” เนเน่ทำตาละห้อยทันทีที่รู้ว่าตัวเองจะไม่ได้ดูดกุอย่างที่ต้องการ สมน้ำหน้า! ไม่ต้องไปดูดมันหรอก ไปเล่นอย่างอื่นที่มันไม่ใช่บารากุเถอะค่ะขอร้อง หน้าเรายังเด็กอยู่ เข้าไปนั่งทีต้องโดนพวกผู้ใหญ่จิกตาใส่แน่เลย =_=

                “เออนั่นดิ งั้นไปนั่งที่ไหนดี?” เรนท์ถามขึ้น อืม…อายุไม่ถึงกันแล้วก็ยังดั้นด้นที่จะมา มันก็เจอปัญหาแบบนี้แหละ -_-

                “ทำไมวันนั้นมันขายให้เราวะ?” กัลป์เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย 

                “ก็วันนั้นเรามานั่งที่ร้านนี้ตอนตี2ไง มันไม่ตรวจบัตรแล้ว” ฟองตอบ ยัยกัลป์ก็พยักหน้าหงึกหงักร้องอ้อทันที

                “ร้านบารากุเข้าไม่ได้ชัวร์ๆอ่ะ นั่งที่อื่นเถอะ” ประโยคของฟองทำให้เนเน่ผู้รักในควันของบารากุถึงกับทำหน้ามุ่ย

                “งั้นไปร้านนั่นป่ะ?” แก๊บที่ยืนเป็นตัวประกอบอยู่นานชี้ไปที่ร้านมืดๆแต่บรรยากาศดีร้านหนึ่ง ร้านนั้นชื่อร้าน ‘เพ้อ’ นักร้องกำลังร้องเพลงเชิญชวนให้เข้าไปพอดีเลย

                “แล้วใครจะเข้าไปเปิดโต๊ะ -_-” เนเน่ถามขึ้น…และก็ไม่มีใครตอบเธอ

                “ใครอายุเยอะที่สุดล่ะ” ฉันโพล่งขึ้น

                “( - -)” ทั้งหมดจ้องมองพี่อิลล์แฟนยัยแก๊บเป็นตาเดียว พี่อิลล์เธอเป็นพี่ปี2คนเดียวที่อยู่ที่นี่ และนั่นหมายความว่าเธอแก่มากที่สุดในหมู่

                “เฮ้ยอะไร พี่ก็เกิดปี38เหมือนน้องนั่นแหละ เค้าหน้าเด็กนะ >_<” พี่อิลล์ทำเสียงแอ๊บแบ๊วแล้วจ้องมาทางฉัน เอ๋า แล้วทำไงล่ะ แต่เกิดปี38นี่ก็19แล้วนะ อีกปีเดียวก็20แล้ว ร้านเขาอนุโลมอยู่มั้ง =_=

                “น้องก็38เหมือนกัน -_-” ยัยกัลป์โพล่งขึ้น 

                “ไปๆ อีฟองมึงนั่นแหละไป มึงหน้าแก่ที่สุดในนี้แล้ว” เรนท์ออกปากไล่ยัยฟองให้ไปถามเปิดโต๊ะในร้าน

                “เฮ้ยไม่เอา ให้คนอื่นไปดิ”

                “เอาอีแจงกับกัลป์ไปด้วย มันใส่กางเกงขาสั้นทั้งคู่ ไปเต้นยั่วหน้าร้านเลย!^O^” ยัยแก๊บทำหน้าหื่นพลางพูดสนับสนุนให้ฉันไปเต้นหน้าร้าน เฮ้ยเดี๋ยว คิดว่าทำแบบนั้นมันดีแล้วเหรอ -O-

                “กางเกงขาสั้นแต่เสื้อยาวนะเว้ย แล้วทำไมต้องไปเต้นด้วย อยากเห็นกูเต้นก็บอกมาเหอะ” ฉันลากเสียงยาวแซวยัยแก๊บ ยัยนี่ชอบยุยงให้เพื่อนทำเรื่องน่าอายอยู่เรื่อย แล้วฉันก็ชอบทำตามที่มันบอกอยู่บ่อยๆ นี่เรียกว่าหูเบาสินะ =_=

                “เออ ไม่ได้เห็นมึงเต้นมานานละ คิดถึงจุงเบย >_<” พูดจบ ยัยแก๊บก็วิ่งเข้ามากอดฉันเฉยเลย เฮ้ยทำอะไร เดี๋ยวพี่อิลล์ก็ด่าหรอก 

                “แล้วสรุปจะเอายังไง?” กัลป์ถาม

                “อ้อ อีหม่องมาพอดี ให้มันเปิดโต๊ะแล้วกัน” เรนท์คลี่ยิ้มทันทีที่เพื่อนของขนางมาถึง วันนี้คนเยอะแฮะ =_=

                “สวัสดีค่ะพี่หม่อง เชิญด้านในเลยค่ะ ^O^” เรนท์พูดล้อเลียนแล้วลากแขนหม่องมาทางพวกเราทั้งหมด หม่องเป็นผู้ชายที่รูปร่างอวบและขาวมาก ไว้หนวดนิดหน่อยเพื่อให้ดูน่าเกรงขาม และก็อย่างที่บอกว่าเพื่อนของฉันแต่ละคนไม่เต็มร้อยสักคน หม่องเป็นเกย์

                “อ้าว นี่พวกมึงรอกูอยู่เหรอ?” หม่องทำหน้าตะลึงทันทีที่เห็นเพื่อนๆมากมายยืนรอนางคนเดียว

                “เปล่าอ่ะ พวกกูรอให้มึงมาเปิดโต๊ะ หน้ามึงแก่ที่สุดแล้ว ^O^” เรนท์ตอบจนหม่องทำหน้าเอือม

                “เออค่ะ กูหน้าแก่” พูดจบ หม่องก็เดินไปเปิดโต๊ะและเจรจาหารือเรื่องเหล้าเรื่องเบียร์ทันที กว่าจะได้นั่งคือใช้เวลานานมากๆ

                เวลาผ่านไป

                มีสมาชิกเพิ่มขึ้นอีก3คน แต่สองคนนี้ก็ไม่ค่อยเกี่ยวเท่าไหร่หรอก จะพยายามไม่พูดถึงก็แล้วกัน =_=

                หลังจากเปิดโต๊ะได้ไม่กี่นาที หม่องก็ขอตัวกลับก่อนเพราะมีธุระ คือนางมาแค่เปิดโต๊ะให้แล้วจากไปเลย ที่เหลือก็มีแค่ฉัน กัลป์ ฟอง เนเน่ เรนท์ แก๊บ พี่อิลล์ และเพื่อนเรนท์อีก3คน  แต่ละคนคือทอม เกย์ มีฉันกับยัยกัลป์ปกติที่สุดแล้ว

                “ลืมตาเพื่อจะพบว่าไม่มีเธอ อยู่บนโลกใบที่เคยเจอ กับความรักที่มันสวยงาม”

                เสียงเพลงจากนักร้องที่เสียงเพราะที่สุดในร้านสร้างบรรยากาศรอบข้างให้ดูเศร้า แต่เสียงเฮฮาสุดคึกครื้นของโต๊ะพวกฉันก็ไม่ได้ดรอปลงเลย ตอนนี้ฉันก็เริ่มกรึ่มๆแล้ว กำลังสนุกเลยล่ะ ^O^

                “แจง เมื่อไหร่มึงจะเมาวะ?” มานั่งกินกับยัยแก๊บเมื่อไหร่เป็นแบบนี้ตลอด เธอชอบถามว่า ‘เมายัง?’ หรือไม่ก็ ‘เมื่อไหร่จะเมา’ คืออยากเห็นฉันเมามากเลยใช่เปล่าคะ? 

                “วันนี้ไม่ได้ตังใจจะเมา วันนี้มาเฝ้ายัยกัลป์”

                “อ้อ กัลป์มันเลิกกับนันท์…เฮ้ย อีกัลป์มัน….” เรนท์จ้องไปทางยัยกัลป์ที่นั่งข้างๆฉันจนทำให้คนอื่นๆหันมามองมันตาม

                “เฮ้ยกัลป์…มึงจะร้องไห้ทำไมวะ เอ้า ชนแก้วกับกูก่อนเร้ววว” อีแมน เพื่อนเกย์ของเรนท์ที่ตามมาทีหลังชวนยัยกัลป์ชนแก้ว กัลป์ปาดน้ำตาออกแล้วยกแก้วขึ้นมา

                “เพลงร้านนี้แม่ง ชวนกูดราม่าว่ะ”

                แกร๊งงง

                เสียงแก้วกระทบกันไปมาสร้างความเฮฮาให้กับโต๊ะนี้เป็นอย่างมาก เพลงเศร้าๆที่ยัยกัลป์ได้ยินยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้

                “โถน้องกัลป์ เอาทิชชูไหม ^^” พี่อิลล์ที่นั่งฝั่งตรงข้ามเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม สงสัยจัง  พี่อิลล์เมาหรือยังนะ 

                “เอาค่ะ T^T” ยัยกัลป์เอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดน้ำตาของตัวเอง

                “โห่ มึงเลิกดราม่าเถอะ -_-”

                “มึงบอกให้นักร้องเลิกร้องเพลงดิ -_-” ยัยกัลป์เถียงฉันพลางเช็ดน้ำตาทั้งสองข้าง ก็อยากเดินไปขอเพลงเหมือนกันนะ มันติดที่ขี้เกียจลุกแค่นั้นเอง

                “พยายามจะอยู่คนเดียว พยายามไม่สนใจพยายามไม่เป็นอะไร ทำตัวเองให้แข็งแรงแต่ความรู้สึก...ก็ยัง ยังเหมือนเดิม”

                “โอ๊ยย!!! เพลงเหี้*ไรเนี่ย!! TTOTT” ยัยกัลป์ตะโกนออกมาด้วยความรำคาญ 

                 ยัยนี่เมาแล้วนี่หว่า...

                “เอาแล้ววว อีกัลป์ดราม่า” เรนท์หัวเราะคิกคักก่อนจะยกแก้วเบียร์ของตัวเองขึ้นมาดื่ม

                “กัลป์ มึงจะเสียใจไปทำไม เอ้า ชนแก้วว ^O^’ อีแมนเพื่อนสาวของเรนท์ชวนกัลป์ชนแก้วอีกครั้ง มันเมาก็เพราะคุณนี่แหละค่ะยัยแมน

                แกร๊งงง

                เสียงแก้วกระทบกันเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ เสียงเฮฮาก็ดังขึ้นเรื่อยๆด้วยความสนุกสนาน ยิ่งดึกยิ่งแหกปาก ยิ่งเมายิ่งคึกครื้น

                “แจงๆ เดี๋ยวไปต่อที่บารากุไหม?” เรนท์ถามเนื่องจากเหล้ากับเบียร์ใกล้จะหมดแล้ว

                “แล้วแต่มึงสิ”

                “โอเค งั้นตามนี้ ^^”

                “มึง อีดาชวนกูไป D-pub ว่ะ” ฟองที่นั่งข้างเรนท์โพล่งขึ้น หืม? คือยังไง จะไปไหนกันแน่

                “ไปๆ อยากไปเต้น >_<” ยัยเนเน่ตะโกนขึ้นอย่างตื่นเต้นพลางบิดตัวไปมา ท่าทางนางดูว๊อนท์ที่จะแดนซ์มาก =_=

                “ไปไหนก็ไปอ่ะ กูไปหมด” แก๊บตอบพลางยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปคู่กับพี่อิลล์อย่างสนิทสนม หมั่นไส้ชะมัด

                “งั้นไป D-pub นะแจง” เรนท์หันมาบอกฉันอีกครั้ง

                “ก็ตามมึงไปนั่นแหละ” สั้นๆได้ใจความ ไปไหนก็ไป ไปไหนไปกัน เพื่อนอยู่ที่ไหน เราอยู่ที่นั่น

                “หมดเวลาแล้ว เธอคงต้องไป แต่สิ่งที่เหลือในใจยังอยู่คือความคิดถึงที่เธอนั้นไม่รู้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงแค่คิดถึงเธอ”

                “ฮึกๆ T^T” ยัยกัลป์เมาแล้วร้องไห้ คือ...จะร้องให้น้ำหมดตัวจนผิวแห้งอักเสบเป็นหนองเลยหรือเปล่า?

                “ปล่อยมันออกมาให้หมดเลยกัลป์ อยากร้องแค่ไหนก็ร้องเถอะ กินก็กินให้เต็มที่ กูจะดูแลมึงเองวันนี้!!” ฮึ่ย!! หงุดหงิด จะร้องก็ร้องออกมาเลย เพื่อนมันไม่ได้เข้มแข็งเหมือนฉัน ฉันเข้าใจ เพราะฉะนั้นจัดหนักเลยเพื่อน!!

                “เอ้าอีกัลป์ เศร้าก็มาชนกับกูนี่ ^O^”

                “มึงชวนกูชนตลอดอ่ะอีแมน ): ” พูดจบ ทั้งโต๊ะก็พากันยกแก้วขึ้นชนเสียงดังกรุ๊งกริ๊ง

                เริ่มเมาแล้วสิ =_=